آیا اهل بیت علیهم السلام به ذات الهی راه دارند؟ در غیر این صورت چطور ممکن است دستورات الهی را مستقیما اخذ و راه هدایت را بیان کنند؟

سوال 65
صادر اول نور پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم است.
پس آیا آن ها به ذات الهی راه دارند؟
با توجه به این که ما از تفکر در ذات الهی نهی شده ایم (چون منجر به کفر می گردد و عقل را راهی در آن نیست)، آیا خود اهل بیت ع در ذات الهی راه دارند؟
چون اگر به ذات الهی راه نداشته باشند،‌ نمی توانند دستورات الهی را مستقیماً اخذ کرده و راه هدایت را بیان فرمایند.
(شاید صورت سوال، مشکل داشته باشد. حتی ممکن است خود سوال، غیر ضروری باشد. لطفا توضیح بیشتری بفرمایید.)

پاسخ استاد علی ساعی
🍀معنای «الله اکبر»=او بالاتر از آن است که به وصف آید
❄️وقتی وصف اش غیر ممکن است، درک اش ناممکن تر خواهد بود و ره یابی به ذاتش محال اندر محال .

❄️وجود مقدس رسول اکرم ص اولین و عالی ترین بنده خداست و جایگاه شناخت آن حضرت نیز به بلندای خود آن حضرت میباشد نه بیشتر یعنی اندازه شناخت حضرت محمد ص از حضرت باریتعالی معرفتی است محمدی ، یعنی اوج شناخت در عالم هستی نسبت به خدای بی همتا همان شناخت آفریده ی برتر خدا حضرت محمد ص میباشد، تازه در این مرحله نیز در نقطه صفر شناخت ذات باریتعالی قرار خواهیم داشت .
❄️اما ارتباط هر مخلوق نسبت به ذات حق در عالی ترین حد و تصور ممکن بوده که چگونگی آن قابل درک نمیباشد، به عبارتی این ارتباط از نوع ارتباطاتی که به تصور آید نیست و این ربط همواره از ناحیه پاک خداست نه بنده، بنده هرچند مخلوق قدرت ادراک خدا را ندارد اما از طرف خدا درک میگردد (خدا او را درک میکند) و این درک بنده را به درکی میرساند که نوع اش از انواع درک های شناخته شده نیست، و بدون اینکه به راز آن دست یابد با پروردگارش در ارتباط بوده و نزدیکتر از او را نمیداند،
🌻🌱الأنعام : 103 لا تُدْرِكُهُ الْأَبْصارُ وَ هُوَ يُدْرِكُ الْأَبْصارَ وَ هُوَ اللَّطيفُ الْخَبيرُ
ديدگان و بينايى آنها او را درنمى‏يابند و او ديدگان و بينايى‏ها را درمى‏يابد، و او باريك‏بين و آگاه است.

❄️🌱حضرت محمد ص چراغ افروخته خداست که همان روشنایی وجودش و فروزش جانش ، شناخت آن حضرت نسبت به خالق یگانه محسوب میگردد، یعنی در واقع آن حضرت خود را میشناسد که این سقف معرفت آخر شناخت بنده میباشد تازه در اینجا نیز به شناخت خود که همان آفریده خداست دست یافته و خالق از آن برتر و بالاتر است.

🌱🌸🌱و رُوِيَ عَنِ النَّبِيِّ ص : أَنَّهُ قَالَ لَوْ عَرَفْتُمُ اللَّهَ حَقَّ مَعْرِفَتِهِ لَزَايَلَتْ بِدُعَائِكُمْ الْجِبَالُ الرَّاسِيَاتُ وَ لَا يَبْلُغُ أَحَدٌ كُنْهَ مَعْرِفَتِهِ فَقِيلَ وَ لَا أَنْتَ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ وَ لَا أَنَا اللَّهُ أَعْلَى وَ أَجَلُّ أَنْ يَطَّلِعَ أَحَدٌ عَلَى كُنْهِ مَعْرِفَتِهِ

❄️🌱❄️از پیامبر اسلام ص روایت شده: اگر خدا را آنچنان که حقّ معرفت اوست می شناختید ، با دعای شما کوههای استوار از جای خود کنده می شدند. لکن کسی به کنه معرفت خدا راه نمی یابد. گفته شد: حتّی شما هم راه نمی یابید ای رسول خدا ؟ فرمودند: حتّی من نیز. خداوند برتر و باشکوهتر از آن است که کسی به کنه معرفت او راه یابد.»

🌱🌸🌱و لِهَذَا قَالَ فِي دُعَائِهِ « يَا مَنْ لَا يَعْلَمُ مَا هُوَ إِلَّا هُوَ »

❄️🌱❄️ای وجودی که کسی نمیداند او کیست جز خود او.

🌱🌸🌱و قَالَ «سُبْحَانَكَ مَا عَرَفْنَاكَ حَقَّ مَعْرِفَتِكَ »

❄️🌱❄️پاک و منزهی تو، نشتاختیم تو را آنچنانچه حق معرفت تو بود!

عوالي اللئالي العزيزية في الأحاديث الدينية، ج‏4، ص: 132

❄️🌱❄️مناجات امام حسین علیه السلام
« كَيْفَ يُسْتَدَلُّ عَلَيْكَ بِمَا هُوَ فِي وُجُودِهِ مُفْتَقِرٌ إِلَيْكَ أَ يَكُونُ لِغَيْرِكَ مِنَ الظُّهُورِ مَا لَيْسَ لَكَ حَتَّى يَكُونَ هُوَ الْمُظْهِرَ لَكَ مَتَى غِبْتَ حَتَّى تَحْتَاجَ إِلَى دَلِيلٍ يَدُلُّ عَلَيْكَ وَ مَتَى بَعُدْتَ حَتَّى تَكُونَ الْآثَارُ هِيَ الَّتِي تُوصِلُ إِلَيْكَ عَمِيَتْ عَيْنٌ لَا تَرَاكَ وَ لَا تَزَالُ عَلَيْهَا رَقِيباً وَ خَسِرَتْ صَفْقَةُ عَبْدٍ لَمْ تَجْعَلْ لَهُ مِنْ حُبِّكَ نَصِيباً وَ قَالَ أَيْضاً تَعَرَّفْتَ لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ فَمَا جَهِلَكَ شَيْ‏ءٌ وَ قَالَ تَعَرَّفْتَ إِلَيَّ فِي كُلِّ شَيْ‏ءٍ فَرَأَيْتُكَ ظَاهِراً فِي كُلِّ شَيْ‏ءٍ فَأَنْتَ الظَّاهِرُ لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ
خدايا چگونه بر وجود تو استدلال می شود با آنچه در هستى خود نيازمند توست؟! آيا برای ديگرى ظهورى است كه تو آن ظهور را ندارى ، تا او ظاهر کننده ی تو گردد؟! تو كى نهان بودی که محتاج به دلیلی باشی که به سوی تو رهنمون شود؟! و كى دور بودی تا آثار تو دیگران را به تو برسانند؟! كور باد چشمی كه تو را نبيند در حالی که تو پيوسته ديده‏بان اویى! و زيان به دست آورده بنده‏اى كه بهره‏اى از دوستى تو ندارد. و نيز فرمود: تو خود را به هر چیزی شناساندی لذا چیزی جاهل به تو نیست. و فرمود: خدایا تو خود را در هر چيزی به من شناساندى ؛ پس من تو را ظاهر دیدم در هر چیزی ؛ پس تویی ظاهر کننده ی هر چیزی. »