آیه شریفه” رَبَّنَا لَا تجَْعَلْنَا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ وَ اغْفِرْ لَنَا رَبَّنَا إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الحَْكِيمُ(5) ” به چه معنی است؟

سوال 353:
آیه شریفه” رَبَّنَا لَا تجَْعَلْنَا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ وَ اغْفِرْ لَنَا رَبَّنَا إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الحَْكِيمُ(5)
” به چه معنی است؟
یعنی چی ما رو فتنه اونا قرار نده؟
پاسخ استاد علی ساعی به سوال شماره 353 : الممتحنة : 5 رَبَّنا لا تَجْعَلْنا فِتْنَةً لِلَّذينَ كَفَرُوا وَ اغْفِرْ لَنا رَبَّنا إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ
❄️🌱پروردگارا، ما را وسيله آزمايش كسانى كه كفر ورزيده‏اند قرار مده و پروردگارا، بر ما ببخشاى، زيرا تويى كه صاحب اقتدار و حكمتى.
🌟🌱دعای حضرت ابراهیم ، که از درگاه خدای متعال درخواست نمودند که او و مومنین را وسیله آزمایش کفار قرار ندهد!
🌟🌱کافران بوسیله مومنان به فتنه بیفتند ، یعنی به بوته ی آزمایش گذاشته شوند! و چگونگی این فتنه میتواند به اشکال مختلف باشد!
🌟🌱مثلا، کافران بر مومنان مسلط و مورد آزار و اذیت آنها قرار گیرند! و باعث کسترش فساد آنها گردد!
🌟🌱مومنان دچار آسیب و مشکل و فقر و تنگدستی قرار گیرند که باعث شود تا کافران و دیگران در مورد حقانیت مومنان به شک بیفتند!

🌸🌱 و إِسْمَاعِيلَ بْنِ عَبَّادٍ جَمِيعاً يَرْفَعَانِهِ إِلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مَا كَانَ مِنْ وُلْدِ آدَمَ مُؤْمِنٌ إِلَّا فَقِيراً وَ لَا كَافِرٌ إِلَّا غَنِيّاً حَتَّى جَاءَ إِبْرَاهِيمُ ع فَقَالَ- رَبَّنا لا تَجْعَلْنا فِتْنَةً لِلَّذِينَ كَفَرُوا فَصَيَّرَ اللَّهُ فِي هَؤُلَاءِ أَمْوَالًا وَ حَاجَةً وَ فِي هَؤُلَاءِ أَمْوَالًا وَ حَاجَةً.
الكافي (ط – الإسلامية)، ج‏2، ص: 262
امام صادق علیه السلام فرمود:(قبل از ابراهیم علیه السلام) هیچ فرزند آدم نبود جز آنكه فقير بود، و هیچ کافری نبود مگر اینکه توانگر بود ، تا اینکه جناب ابراهيم عليه السلام آمد و عرض كرد: پروردگارا ! ما را وسيله آزمايش كفار مگردان ( مثلا، اینكه با خود بگويند اگر ايمان خوب بود، اينها فقير و گرفتار نبودند و يا برخى از ترس فقر ايمان نياورند) سپس خدا از اينها دسته ئى را مالدار و دسته ئى را نيازمند، و از آنها نيز برخى را مالدار و بعضى را نيازمند گردانيد.
🍀نظر علامه مجلسی ره
🌻🌱البيان: معناه لا تعذبنا بأيديهم و لا ببلاء من عندك فيقولوا لو كان هؤلاء على حق لما أصابهم هذا البلاء، و قيل: معناه لا تسلطهم علينا فيفتنونا عن دينك، و قيل:
معناه ألطف لنا حتى نصبر على أذاهم و لا نتبعهم فنصير فتنة لهم، و قيل: معناه اعصمنا من موالاة الكفار فإنا إذا واليناهم ظنوا إنا صوبناهم، و قيل: معناه لا تخذلنا إذا حاربناهم فلو خذلتنا لقالوا لو كان هؤلاء على الحق لما خذلوا، انتهى.
و أقول: المعنى المستفاد من الخبر قريب من المعنى الأول لأن الفقر أيضا بلاء يصير سببا لافتتان الكفار إما بأن يقولوا لو كان هؤلاء على الحق لما ابتلوا بعموم الفقر فيهم؟ أو بأن يفروا من الإسلام خوفا من الفقر” في هؤلاء أموالا و حاجة” أي صار بعضهم ذوي مال و بعضهم محتاجين مفتاقين و لا ينافي هذا كون الأموال في الكفار أو في غير الخلص من المؤمنين أكثر، و الفاقة في المؤمنين أو كملهم أكثر و أشد.
بحار الأنوار (ط – بيروت)، ج‏69، ص: 12
🍀نظر علامه طباطبایی ره
” رَبَّنا لا تَجْعَلْنا فِتْنَةً لِلَّذِينَ كَفَرُوا وَ اغْفِرْ لَنا رَبَّنا”- اين قسمت از آيه متن دعاى ايشان است، و جملات قبلى همان طور كه گفتيم مقدمه بود. در اين دعاى خود از خدا مى‏خواهند كه از آثار سوء تبريشان از كفار پناهشان دهد، و ايشان را بيامرزد.
كلمه” فتنة” به معناى وسيله امتحان است، و معناى اين كه” فتنه براى كفار قرار گيرند” اين است كه كفار بر آنان مسلط شوند، تا مورد امتحان قرار گرفته، آنچه فساد در وسع خود دارند بيرون بريزند، ابراهيم و مؤمنين را به انواع آزارها شكنجه كنند كه چرا به خدا ايمان آورده‏ايد، و خدايان ما را رها كرده، از آنها و از عبادتشان بيزارى جسته‏ايد.
ابراهيم (ع) و يارانش در دعاى خود نداى” ربنا” را پى در پى تكرار كرده‏اند تا به اين وسيله رحمت الهى را به جوش آورند.
” إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ”- يعنى تويى آن غالبى كه هرگز مغلوب نشود، و كسى كه همه افعال او متقن است، و از استجابت دعاى ما عاجز نگردد تويى. و تنها تويى كه مى‏توانى ما را از كيد دشمنان خود حفظ كنى، و مى‏دانى از چه راهى حفظ كنى.
ترجمه الميزان، ج‏19، ص: 398