انسان در طی مراتب سیر خود به سوی حضرت حق. آیا قیامت کبری. نیز شهود میکند. و در صورت شهود تفاوتی با اصل آن دارد یا نه؟

سوال 152:
انسان در طی مراتب سیر خود به سوی حضرت حق. آیا قیامت کبری. نیز شهود میکند. و در صورت شهود تفاوتی با اصل آن دارد یا نه؟
پاسخ استاد علی ساعی به سوال شماره 152 : در سیر و سلوک تقوایی سالک به مرحله ای میرسد که مناظر آخرت را معاینه میکند!
🌻 فهُمْ وَ الْجَنَّةُ كَمَنْ قَدْ رَآهَا فَهُمْ فِيهَا مُنَعَّمُونَ وَ هُمْ وَ النَّارُ كَمَنْ قَدْ رَآهَا فَهُمْ فِيهَا مُعَذَّبُون‏
نهج البلاغة (للصبحي صالح)، ص: 303
💧پس آنها(اهل تقوا) نسبت به بهشت مثل آن کسی هستند که آن را دیده و در آن متنعّم شده اند و آنها نسبت به چهنم مانند آن کسی هستند که در آن مُعذّب شده اند.
🌻كلاَّ لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقِينِ(5)
🌻لترََوُنَّ الجَْحِيمَ(6)
🌻ثمَّ لَترََوُنهَّا عَينْ‏َ الْيَقِينِ(7) تكاثر
💧چنان نيست كه شما خيال مى‏كنيد اگر شما علم اليقين (به آخرت) داشتيد (افزون طلبى شما را از خدا غافل نمى‏كرد)! (5)
💧قطعاً شما جهنّم را خواهيد ديد! (6)
💧سپس (با ورود در آن) آن را به عين اليقين خواهيد ديد. (7)

🌻 عنْ حَمَّادِ بْنِ بَشِيرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَنْ أَهَانَ لِي وَلِيّاً فَقَدْ أَرْصَدَ لِمُحَارَبَتِي وَ مَا تَقَرَّبَ إِلَيَّ عَبْدٌ بِشَيْ‏ءٍ أَحَبَّ إِلَيَّ مِمَّا افْتَرَضْتُ عَلَيْهِ وَ إِنَّهُ لَيَتَقَرَّبُ إِلَيَّ بِالنَّافِلَةِ حَتَّى أُحِبَّهُ فَإِذَا أَحْبَبْتُهُ كُنْتُ سَمْعَهُ الَّذِي يَسْمَعُ بِهِ وَ بَصَرَهُ الَّذِي يُبْصِرُ بِهِ وَ لِسَانَهُ الَّذِي يَنْطِقُ بِهِ وَ يَدَهُ الَّتِي يَبْطِشُ بِهَا إِنْ دَعَانِي أَجَبْتُهُ وَ إِنْ سَأَلَنِي أَعْطَيْتُهُ وَ مَا تَرَدَّدْتُ عَنْ شَيْ‏ءٍ أَنَا فَاعِلُهُ كَتَرَدُّدِي عَنْ مَوْتِ الْمُؤْمِنِ يَكْرَهُ الْمَوْتَ وَ أَكْرَهُ مَسَاءَتَهُ
الكافي (ط – الإسلامية)، ج‏2، ص: 352
….هميشه‌ بنده‌ نزديك‌ مي‌شود به‌ من‌ به‌ نوافل‌ يعني‌ به‌ طاعات‌ و عبادات‌ نافله‌ مثل‌ نماز غير فرض‌، و روزه‌ غير رمضان‌، و قرائت‌ قرآن‌، و تسبيح‌، و ذكر، و فكر ، و توجّه‌ تامّ به‌ مبدأ ، و معاونت‌ فقرا و مساكين‌ و غيرها، تا وقتيكه‌ من‌ او را دوست‌ دارم‌. و چون‌ من‌ او را دوست‌ داشتم‌، من‌ گوش‌ او باشم‌، و من‌ چشم‌ او باشم‌، و من‌ زبان‌ او باشم‌، و من‌ دست‌ او باشم‌ ، و من‌ پاي‌ او باشم‌. پس‌ به‌ من‌ شنود، و به‌ من‌ بيند، و به‌ من‌ گويد، و به‌ من‌ گيرد، و به‌ من‌ رود. .