سوال2723 :
خیلی ممنون از بابت پاسخگویی زیبا به سوالات.
اگر حضرات علیهم السلام حقیقت قوای عقل و فکر هستند پس نباید ایشان در پی کشف مجهولی تفکر کنند و یا به عبارتی زمانی برای تفکر صرف کنند چرا که آنها خود قوه عاقله هستند
و یا اینکه نباید حقیقتی از حضرات مخفی بماند (غیر از علم غیب) چرا که آنها مرکز تزریق علم به دیگر مخلوقات هستند و چنانکه بیان نمودید مخلوقات تحت احاطت اسما حسنای الهی هستند
در حالیکه به طور مثال خود مولا علی ع در نهج البلاغه می فرمایند: چه روزگارانی که در پی کشف حقیقت مرگ بودم ولی هیهات که این علمی است مکنون و مخزون
خیلی ممنون
🌷🌸بسم الله الرحمن الرحیم🌸🌷
#پاسخ2723
🌹علیکم السلام
🌼🌿اگر نسبت تفکر به حضرات داده شود افق فکر آنها به فراسوی اسماء حسنای الهی خواهد رسید و این فکر فوق فکر و غیر از آن فکر مفهوم یافته اذهان ما خواهد بود.
اینکه باید حضرات به علوم غیبی اشراف داشته باشند تنها به خواست خدای علیم امکان تحقق خواهد داشت.
🌼🌿 علم الهی به هیچ حدی محدود نبوده و علومی را که آشکار نموده ولی آنها را مخفی داشته علم غیب محسوب میشود و گرنه علومی که خالق آنها را منتشر نساخته و در دامنه علوم غیب و شهادت ننهاده امری است که حضرات در مسیر بسوی آنها در سیر و سلوکند.
🌼🌿باید به این حقیقت توجه نماییم که اسماء حسنای الهی حریمی است که خالق هستی آن را بنا نهاده و فراتر از آن بسته به عمارت الله تواناست تا توسعه بخشد.
🌼🌿در محدوده علوم مکشوفه و نامکشوف نیز خالق اگر اراده فرماید آنها را از هر کسی مخفی میدارد هر چند اولیای خود باشد هر چند ابواب علم باشد، اراده مطلق از آن خداست.
