ایا در عرفان اسلامی واقعا مقام فنا وجود دارد

سوال215:
ایا در عرفان اسلامی واقعا مقام فنا وجود دارد
پاسخ استاد علی ساعی به سوال شماره 215:
تاء- دلالت دارد به ترك كردن تدبيرات براى جريانات و پيش آمدهاى دنيوى و واگذاردن آنها به تقديرات الهى.
فاء- اشاره است به فانى شدن هر گونه قصد و اهتمام در امورى كه وجهه الهى ندارد، براى خداوند متعال در مقابل او.
واو- دلالت مى‏كند به وفا كردن و اجراى وعد و پيمانى كه در ميان خود و پروردگار متعال برقرار نموده است.
ياء- دلالت مى‏كند بر يأس از آنچه در تحت قدرت خود يا در زير دست مردم ديگر است. و يقين و اطمينان به پروردگار جهان.
ضاد- دلالت مى‏كند بر ضمير و باطن صاف و پاك، و ضرورت و احتياج و توجه كامل به سوى خداوند متعال.
و كسى كه امور خود را به خداوند تفويض كرد، پيوسته صبح مى‏كند در حالتى كه از هر گونه آفات و ابتلائات محفوظ است، و شام مى‏كند با عافيت و سلامتى در جهات دينى و روحى.
مصباح الشريعة / ترجمه مصطفوى، متن، ص: 386
🌟🌱هیچ اصطلاح عرفانی بنام مقام فنا یا فنا فی الله ی در فرهنگ قرآن و عترت وجود ندارد!
🌟🌱اما بنده در جاده اطاعت و بندگی خدا با خلوص عبادت به مرحله ای میرسد که خدا تمام اختیارات بنده اش را تحت کنترل و مراقبت خویش میگیرد که هر فعلش رنگ الهی بخود میگیرد!
🌟🌱در واقع بنده اش را به حال خود واگذار نمیکند!
🌸🌱عنِ النَّبِيِّ ص عَنْ جَبْرَئِيلَ عَنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ قَالَ قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى … وَ مَا تَقَرَّبَ إِلَيَّ عَبْدِي بِمِثْلِ أَدَاءِ مَا افْتَرَضْتُ عَلَيْهِ وَ لَا يَزَالُ عَبْدِي يَتَنَفَّلُ لِي حَتَّى أُحِبَّهُ وَ مَتَى أَحْبَبْتُهُ كُنْتُ لَهُ سَمْعاً وَ بَصَراً وَ يَداً وَ مُؤَيِّداً إِنْ دَعَانِي أَجَبْتُهُ وَ إِنْ سَأَلَنِي أَعْطَيْتُهُ وَ …
التوحيد (للصدوق)، ص: 400
🌟🌱 پيغمبر (ص) از جبرئيل (ع) از خداى عز و جل كه گفت خداى تبارك و تعالى فرمود …. و بنده من تقرب نجسته بسوى من بچيزى مثل جا آوردن آنچه بر او واجب گردانيده‏ام و پيوسته بنده من بجهت عمل سنتى كه بر او واجب نيست بجا مياورد تا آنكه او را دوست دارم كسى كه من او را دوست دارم گوش و چشم و دست قوت دهنده از براى او باشم اگر مرا بخواند او را اجابت كنم و اگر از من در خواهد او را اجابت كنم و اگر از من در خواهد باو عطاء فرمايم ….
اسرار توحيد / ترجمه التوحيد للصدوق، ص: 440
🌟🌱رسیدن به مقامی که فعل انسان به مقام فعل اللهی میرسد همان رسیدن به مقام اسماء حسنای اللهی است که فقط حضرات معصومین علیهم السلام به آن جایگاه دست یافته اند!
🌸🌱القصص : 88 وَ لا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ كُلُّ شَيْ‏ءٍ هالِكٌ إِلاَّ وَجْهَهُ لَهُ الْحُكْمُ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ
❄️🌱معبود ديگرى را با خدا مخوان، كه هيچ معبودى جز او نيست همه چيز جز ذات (پاك) او فانى مى‏شود حاكميت تنها از آن اوست و همه بسوى او بازگردانده مى شويد!
🌸🌱الرحمن : 26 كُلُّ مَنْ عَلَيْها فانٍ
❄️🌱همه كسانى كه روى آن [زمين‏] هستند فانى مى‏شوند،
🌸🌱الرحمن : 27 وَ يَبْقى‏ وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِكْرامِ
❄️🌱و تنها وجه ذو الجلال و گرامى پروردگارت باقى مى‏ماند!
🌟🌱مقام تفویض یا مقام تحویل تمام اختیارات به حضرت مختار است!
🌸🌱قالَ الصَّادِقُ ع الْمُفَوِّضُ أَمْرَهُ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى فِي رَاحَةِ الْأَبَدِ وَ الْعَيْشِ الدَّائِمِ الرَّغَدِ وَ الْمُفَوِّضُ حَقّاً هُوَ الْعَالِي عَنْ كُلِّ هِمَّةٍ دُونَ اللَّهِ تَعَالَى كَمَا قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع‏
رَضِيتُ بِمَا قَسَمَ اللَّهُ لِي وَ فَوَّضْتُ أَمْرِي إِلَى خَالِقِي‏
كَمَا أَحْسَنَ اللَّهُ فِيمَا مَضَى كَذَلِكَ يُحْسِنُ فِيمَا بَقِيَ‏
وَ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي مُؤْمِنِ آلِ فِرْعَوْنَ وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ. فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا وَ حاقَ بِآلِ فِرْعَوْنَ سُوءُ الْعَذابِ وَ التَّفْوِيضُ خَمْسَةُ أَحْرُفٍ لِكُلِّ حَرْفٍ مِنْهَا حُكْمٌ فَمَنْ‏ أَتَى بِأَحْكَامِهِ فَقَدْ أَتَى بِهِ التَّاءُ مِنْ تَرْكِهِ التَّدْبِيرَ فِي الدُّنْيَا وَ الْفَاءُ مِنْ فَنَاءِ كُلِّ هِمَّةٍ غَيْرِ اللَّهِ وَ الْوَاوُ مِنْ وَفَاءِ الْعَهْدِ وَ تَصْدِيقِ الْوَعْدِ وَ الْيَاءُ الْيَأْسُ مِنْ نَفْسِكَ وَ الْيَقِينُ بِرَبِّكَ وَ الضَّادُ مِنَ الضَّمِيرِ الصَّافِي لِلَّهِ وَ الضَّرُورَةِ إِلَيْهِ وَ الْمُفَوِّضُ لَا يُصْبِحُ إِلَّا سَالِماً مِنْ جَمِيعِ الْآفَاتِ وَ لَا يُمْسِي إِلَّا مُعَافًى بِدِينِه‏
مصباح الشريعة، ص: 176
❄️🌱حضرت صادق (ع) فرموده است: كسى كه وامى‏گذارد امور خود را به پروردگار متعال، در آسايش هميشگى و زندگى و معيشت دائمى و فراوان و وسيعى قرار خواهد گرفت. و تفويض‏كننده از روى حقيقت آن كسى است كه قصد و همت او از همه مطالب و مقاصدى كه غير خداست. بالاتر و بلندتر باشد، و در راه خدا و براى او از تمام امور و موضوعات صرف نظر كند. چنان كه حضرت امير المؤمنين (ع) فرموده است: راضى شدم به آنچه قسمت كرده است مرا خداوند و واگذاشتم امور خودم را به آفريننده‏ام. چنان كه احسان كرده است مرا در گذشته، همچنين احسان مى‏كند در زمان آينده. و خداوند متعال در باره مؤمن آل فرعون فرموده است: و تفويض مى‏كنم امور خود را به سوى پروردگار متعال و او بيناست بر بندگان، پس نگهدارى كرد از مكر و حيله‏هاى سوء آنها، و رسيد به آل فرعون و پيروان او عذاب سخت.
و تفويض مركب از پنج حرف است، و از براى هر حرفى از آنها دلالت و حكمى هست، و هر گاه كسى به اقتضاى دلالت اين حروف، عمل كند، هر آينه حقيقت تفويض را به جا آورده است
« اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ‏»
🌟🌱اللَّهُمَّ
طلب از خدا روی آوردن به خدا(توحید)
🌟🌱علی محمد
قبولی رسالت آنحضرت
🌟🌱و آل محمد
بمنزله ی قبولی ولات اهل بیت علیهم السلام
🌟🌱صلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
تجلی شکوه و عظمت صلوات در آخرت آشکار خواهد شد(معاد)