حسین، پرچم توحید

11

🌼🔆🌼نور حسین آدرس اعلای خورشید حسینی🌼🔆🌼

🔹شامگاه ولادت سالار شهیدان امام حسین علیه السلام
📅 تاریخ: 1403/11/13 -02 شعبان 1446
✨ جلسه: مشکات نور
🎤 سخنران: استاد علی ساعی

📝 برخی موارد مطرح شده در جلسه:

🏴 عترت در گفتار، غیریت در عمل

🔹 دم از عترت می‌زنند، اما سوار بر سفینه‌ای غیر از عترت می‌شوند!
🔹 ما نیز در زمان مدح و روی آوردن به عترت، ابتدا باید به درگاه خدا پناه ببریم، چون شیطان در کمین است.
🔹 پس از شهادت امام، عمده نیروی شیطان صرف دور کردن ما از مرام حسین (ع) می‌شود.
🔹 چرا؟ چون شهادت حسین زنده است، فرمانروایی می‌کند.
🔹 شیطان این را می‌داند و می‌خواهد ما را سرگرم ظواهر حرکت حسین (ع) سازد.
🔹 اما باید پوزه شیطان را به خاک بمالیم!
🔹 چگونه؟

  • با سوار شدن بر سفینه حسین (ع).
  • با طی مسیر بندگی خدا.
  • با عبادت و اخلاق نیکو.

🌿 شناخت حقیقی حسین (ع)

🔹 باید حسین (ع) را آنگونه که هست بشناسیم!
🔹 وقتی می‌گوییم: «اللهم عرفنی حجتک»، یعنی از خدا می‌خواهیم که خودش آدرس حجتش را به ما بنماید.
🔹 مبادا از غیر خدا آدرس حجت را بگیریم، که این خلاف حجت خدا خواهد بود.
🔹 آنکه شیطان به ما معرفی می‌کند، به والله او حسین نیست!
🔹 حسین (ع) را فقط خدا معرفی می‌کند.
🔹 نشانه رسیدن به مقصد حسین (ع) این است که یاد خدا در دل زنده باشد، عطر عبادت و بندگی خدا انسان را فرا بگیرد، عاشق نماز شود.
🔹 هر کس این حال را پیدا کرد، حسین (ع) را یافته است!
🔹 غیر از این، آنکه یافت شود، به والله حسین نیست!
🔹 او تسویلی است از وجود مبارکش که می‌خواهند با آن ما را به خطا بیندازند، تا مسیر بندگی خدا را گم کنیم.

✨ حسین (ع)، راه رسیدن به خدا

🔹 حسین (ع) را باید با خدا شناخت!
🔹 با حسین (ع)، باید خدا پیوسته یاد شود.
🔹 خدا باید حسینی یاد شود، به شیرینی یاد شود.
🔹 با حسین (ع)، باید مقرب‌ترین فرد به درگاه الهی شویم!
🔹 حسین (ع) ولیّ خداست.
🔹 «إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللَّهُ»؛ ولی شما بی‌شک و تردید خداست، و رسول او، و کسانی که ایمان آورده‌اند.
🔹 آن‌هایی که خدا را به بهترین وجه یاد می‌کنند، همه‌چیزشان را در راه خدا بذل می‌کنند، در حالی که در رکوع‌اند!
🔹 و آن رکوع، تنها رکوع ظاهری نیست، بلکه رکوع باطنی است.
🔹 وجود مقدس امام، عین رکوع است! رکوع پیوسته است!
🔹 لحظه‌ای از رکوع خارج نمی‌شود، لحظه‌ای از قنوت و سجود خدا بیرون نمی‌آید.
🔹 باطنش، عین سجود است! باطنش، عین رکوع خداست!
🔹 پس اگر من رو به ولیّ خدا کنم، باید دلم به بندگی خدا بچرخد!
🔹 باید به حال رکوع بیفتم، به کمال خضوع و خشوع برسم، لحظه‌ای یاد خدا از دلم خارج نشود.
🔹 آنکه با حجت خدا، خدا را از دل‌ها حذف کند، کار هزاران شیطان را کرده است!
🔹 حسین (ع) او را لعنت می‌کند!

🔥 حسین (ع)، نور و راهنمای الهی

🔹 راه روشن است، راه واضح است!
🔹 حسین (ع) نور خداست! چراغ خداست!
🔹 سَبیلُ الله است، وسیله رسیدن به خداست، نه وسیله‌ای برای دور شدن از خدا.
🔹 پس چرا نمی‌فهمند؟!
🔹 چرا می‌خواهند با حسین (ع)، ما را از خدای حسین (ع) دور کنند؟!

🌿 حسین (ع) راه است، نه مقصد. مقصد، خداست. هر که با حسین باشد، باید به خدا نزدیک‌تر شود، نه اینکه با حسین از خدا دور گردد!

⚠️ خطر تسویل و بد‌معرفتی

🔹 امان از تسویل! از بد‌معرفتی!
🔹 بی‌معرفتی به جای خود، اما بد‌معرفتی چه‌ها که نمی‌کند!
🔹 ایمان و تمام دارایی انسان را به آتش می‌کشد!
🔹 تسویلِ بد‌معرفتی چنان وانمود می‌کند که گویی در مسیر حقیقت هستیم!
🔹 در حالی که حقیقت ندارد، تسویلِ نفس است، جهل است، خلاف واقع است!
🔹 آنکه را به عنوان حجت خدا می‌شناسیم، با همین تسویل، خلاف آن را درک می‌کنیم!
🔹 وارونگی معرفت، واژگونی شناخت، مسخ مسیر!
🔹 سقوط را صعود، زشتی را زیبایی، شرک را توحید می‌پنداریم و از حقیقت بی‌خبر می‌مانیم.

🔥 راز عشق حسین (ع)

🔹 امان از تسویل بد‌معرفتی! اما رمز عشق حسین (ع) چیست؟
🔹 چرا حسین (ع) بر قلوب ما غالب است؟
🔹 راز «فتح‌القلوب» حسین (ع) چیست؟
🔹 چرا حسین (ع) این‌چنین تمام قلوب عالم را فتح کرده است؟
🔹 رمز شهادت حسین (ع) چیست؟
🔹 آری! شهید حاضر است، به اذن الهی بر نفوس وارد می‌شود!
🔹 اما نفوذ حسین (ع) چیز دیگری است.
🔹 شهادتش طعمی متفاوت دارد!
🔹 شهادتش دو جنبه دارد: عمومی و خصوصی!
🔹 همه از حسین (ع) بهره برده‌اند، اما خاصان روزگار بهره‌ای ویژه دارند.
🔹 این بهره خاص، به میزان شناخت از حسین (ع) وابسته است!
🔹 باید با حسین (ع)، به خفیات عالم نفوذ کنیم!
🔹 به والله! فروغ هدایت حسین (ع) از هر روشنی‌ای قوی‌تر و واضح‌تر است!
🔹 حرارت و نورش غالب‌تر است!
🔹 اگر عارفانه، عاشقانه، خالصانه به بابش حاضر شویم، امام دل‌ها را می‌شکافد!
🔹 دل‌ها را دگرگون می‌کند! از پدر مهربان‌تر، از فرزند دلسوزتر!

📖 شناسنامه‌ی حسین (ع)

🔹 ما چقدر از امامت امام حسین (ع) بهره برده‌ایم؟
🔹 شناسنامه حسین (ع) را رو کن!
🔹 کتاب حسین (ع) را از صحیفه دلت باز کن!
🔹 تا بفهمی چقدر حسین‌شناس هستی؟
🔹 چقدر از وجود مبارکش بهره گرفته‌ای؟
🔹 مگر می‌شود کسی وارد دریای حسین (ع) شود و به حیات حسین (ع) زنده نشود؟
🔹 مگر می‌شود کسی وارد باغ حسین (ع) شود و بدون عطر حسین (ع) خارج شود؟
🔹 خود، گلستان حسینی خواهد شد!
🔹 مگر می‌شود کسی مهر حسین (ع) را در دل داشته باشد و آسمانی نشود؟
🔹 نشانه‌اش چیست؟
🔹 نشانه‌اش توحید است!
🔹 توحید حسین (ع)، توحید به خداست!
🔹 بر روی پل صراط، ملائک تو را خواهند سنجید!
🔹 عطر توحید، معیار شناخت حسین (ع) است!
🔹 اگر بوی توحید از وجودت نیاید، مدعی بیش نیستی!
🔹 سرنگون خواهی شد! رسوا خواهی شد!
🔹 چقدر حسین‌شناس داریم؟

🌞 حسین (ع)، خورشید همیشه فروزان

🔹 امام، آن آفتاب تابنده است که نورش جهان را فراگرفته!
🔹 حسین (ع) هم خودش، هم شهادتش، نور است!
🔹 ما در چند آغوش حسین (ع) قرار داریم؟
🔹 نه در یک آغوش حسین (ع)، بلکه در آغوش‌های متعدد!
🔹 این حسین (ع) است! شهیدالله است!
🔹 قتیل‌الله است! سید‌الشهدا است! نورالله است!
🔹 آیا حس می‌کنیم که در آغوش نور و عشق حسین (ع) هستیم؟
🔹 آیا می‌دانیم که در آغوش عبادت حسین (ع) هستیم؟

✨ مقام بی‌همتای امام در آفاق خدا

🔹 اما در آفاق خدا، چنان مقامی دارد که هیچ دستی به آن نمی‌رسد!
🔹 جز اینکه یدالله باشد!
🔹 بدون دست خدا، بدون نور خدا، هیچ دستی به حسین (ع) نمی‌رسد!
🔹 ما با خدا می‌توانیم به ملاقات حجت خدا برویم.
🔹 نه دست‌ها، نه دیده‌ها، توان دسترسی به افق والای امام را ندارند!

🌿 پس به حسین (ع) متوسل شویم، اما به حقیقتش! حسین (ع) راه است، اما مقصد خداست! باید در نور حسین (ع)، به توحید رسید!

🌟 امام، ستاره راهنما

🔹 امام، ستاره‌ی راهنمایی است، نور در نور، سراج در سراج!
🔹 نور غالب خدا بر همه چیز حاکم است، پس چرا من درخشش نیافته‌ام؟
🔹 باید من نیز با امام، آفتاب شوم!
🔹 این همه “یا حسین” گفتم، آیا نور حسین در جان من درخشید؟
🔹 آیا عشق عبادت در جان من جوشید؟
🔹 اگر نه، موفق نشده‌ام!
🔹 من هنوز خود را به فتیله‌ی چراغ حسین (ع) تبدیل نکرده‌ام، به نورش ندرخشیده‌ام!

🌊 امام، راهبر در مسیر هدایت

🔹 امام همان وجود مقدسی است که ما را از شهرها می‌گذراند، از کویرها، از طوفان‌ها، از دریاها، از گرداب‌ها!
🔹 آیا من با امام، از شبهات گذشته‌ام؟
🔹 آیا از شرک گذشته‌ام؟ بر شرک غالب شده‌ام؟ بر هوای نفس غالب شده‌ام؟
🔹 یا هنوز که هنوز است، اسیر نفس و شیطان هستم؟
🔹 اما آب گوارا، برای تشنگان است!
🔹 آیا من نوشیده‌ام؟ چقدر از این بهار، از این شراب خدا نوشیده‌ام؟
🔹 جامی نوشیده‌ام؟ نه؟ پس چرا هنوز تشنه‌ام؟
🔹 چرا با کوزه بر دوش، در خانه‌ی دیگران را برای آب می‌زنم؟
🔹 آب مرا در بر گرفته، من درون آب هستم، اما باز هم آب دیگری را می‌جویم!
🔹 نمی‌دانم که چه می‌جویم، اما اگر در دلم، این قرابت خدا را بخوانم، یقیناً از این شراب طهور نوشیده‌ام!

🔥 امام، آتش هدایت

🔹 رهبر، راه نجات است، نجات از هلاکت!
🔹 امام، آتشی است بر فراز تپه!
🔹 هر کس که در سرما گم شده، آتش می‌جوید، همان‌طور که موسی به سراغ آتش رفت و به رسالت رسید!
🔹 امام همان آتشی است که موسی را پیامبر کرد!
🔹 جان‌های سرمازده را گرم می‌کند!

🌧 امام، باران رحمت

🔹 امام، گرما را به سرمازدگان بازمی‌گرداند!
🔹 راهنمایی است برای گذر از هلاکت‌گاه‌ها!
🔹 هر کس از امام جدا شد، نابود شد!
🔹 امام، ابر بارنده است، بارانی شتابنده، چشمه‌ای جوشان!
🔹 برکه‌ی خدا، غدیر است، گلستان است، روضه‌ی خداست!
🔹 همدمی است موافق، همچون مادری که طفل صغیر را در آغوش می‌کشد!
🔹 اما او از آن هم مهربان‌تر است!

🏡 امام، پناهگاه بندگان خدا

🔹 امام، پناه خدا برای بندگان از گرفتاری‌های سخت است!
🔹 من، حسین (ع) را شناختم؟ نشناختم؟
🔹 من از حسین (ع) دور بودم و در عین حال به دنبال حسین (ع) گشتم، و همین‌جا حسین (ع) را گم کردم!
🔹 حسین (ع) از این چشم ظاهر به من نزدیک‌تر است!
🔹 چرا؟ چون “عین‌الله” است!
🔹 چرا که من بر دیدگانم مسلط هستم، هیچ فاصله‌ای با آن‌ها ندارم!
🔹 به خدا، حجت خدا از این دیدگان هم به من نزدیک‌تر است!
🔹 من بهتر از این دیدگان، با امام می‌شنوم، می‌بینم، حس می‌کنم!
🔹 مگر امام، راز معرفت‌الله نیست؟!
🔹 حسین (ع) راز معرفت‌الله است!
🔹 او در دل ماست، اما هنوز بازنگشته است!
🔹 این رایانه‌ی معرفت من خاموش است، هنوز راه‌اندازی نشده است!
🔹 اگر این معرفت مکتوم حسین (ع) در دل من باز شود، چه خواهد شد؟
🔹 حسین (ع) در جان من است، و این را خالق حسین (ع) در من کاشته است!

🌌 شکافتن نور حسین (ع)

🔹 خدا، معرفت مکتوم حسین (ع) را در باطن مؤمنان قرار داده است!
🔹 اگر این معرفت باز شود، چه خواهد شد؟!
🔹 انسانی که به رنگی باخته است، با معرفت حسین (ع) چه خواهد شد؟!
🔹 خدا، نور حسین (ع) را شکافت، و از آن، بهشت خارج شد!
🔹 تمام زیبایی‌های جنت، از نور حسین (ع) خارج شد!
🔹 اگر من این معرفت مکتوم حسین (ع) را در دلم باز کنم، چه خواهد شد؟
🔹 لحظه‌ای تفکر کنیم، خواهیم فهمید که به چه حقیقتی خواهیم رسید!
🔹 آن که به رنگی باخت، اگر به تمام زیبایی‌های پاک برسد، چگونه از خود بی‌خود خواهد شد؟!
🔹 حسین (ع) در جان ماست، اگر نورش شکافته شود، جنت از آن خارج خواهد شد!
🔹 محبت حسین (ع) اگر بشکافد، چه خواهد شد؟!
🔹 روزی خواهد رسید که خدا، شهادت حسین (ع) را خواهد شکافت، و آن روز چه خواهد شد؟!
🔹 خدا می‌داند!

🏆 حسین (ع)، مایه‌ی فخر هستی

🔹 هر کس با حسین (ع) شد، ممتاز شد!
🔹 خاکی که با حسین (ع) شد، ممتاز شد!
🔹 آن تربت، چنان می‌درخشد، که در میان باغ‌های بهشت، مانند ستاره‌ای فروزان است!
🔹 در روز قیامت، آن تربت بر اهل جنت خواهد درخشید!
🔹 ابصار اهل بهشت را خیره خواهد کرد، فخر خواهد فروخت!

🌱 حسین (ع)، زنده‌کننده دل‌ها

🔹 من همان زمین مبارکم که سیدالشهداء (ع) را در بر گرفته است!
🔹 من همان مزرعه‌ی خدا هستم، که در آن، حسین (ع) کاشته شده است!
🔹 آن که عشق حسین (ع) را در آغوش کشد، در روز قیامت چه خواهد گفت؟!
🔹 عشق حسین (ع) زنده است، زنده می‌کند، می‌رویاند، می‌جوشاند!
🔹 انسان را در مسیر بندگی خدا به پرواز درمی‌آورد!
🔹 حسین (ع) را باید با توحید شناخت!

🌿 حسین (ع) رمز معرفت‌الله است، امامی که مسیر بندگی خدا را نشان می‌دهد. پس اگر خود را در نور حسین (ع) قرار دهیم، خود را در نور خدا قرار داده‌ایم!

🏴 کلام حسین (ع)، نوری برای اهل زمان

🔹 به کلامش با گوش جان بدهید! کلام عجیبی است!
🔹 گویی حسین (ع) برای اهل این زمان نطق می‌کند.
🔹 ای مردم! تقوا پیشه کنید!
🔹 از این مارقه‌های از دین جداشده که خدا را به خودشان شبیه می‌سازند، دوری کنید!
🔹 خدا را شبیه خودشان نشان می‌دهند، و این ریشه‌ی تمام مصیبت‌هاست!
🔹 تمام مصیبت‌ها از ناحیه‌ی شرک است!
🔹 به خدا، از ناحیه‌ی شرک است!
🔹 چرا دعای ما اجابت نمی‌شود؟
🔹 چون با شرک خدا را می‌خواهیم!
🔹 ما خدایی را که باید با توحید بخوانیم، با شرک می‌خوانیم، و دعایمان اجابت نمی‌شود!

✨ سخنی از نور

🔹 ان‌شاءالله در فرصتی مناسب، این کلام زیبا را به زیبایی تمام تقدیم شما خواهم کرد.
🔹 بخدا! زیباتر از این ندیده بودم!
🔹 قبلاً خوانده بودم، اما شیرینی‌اش را نچشیده بودم!
🔹 اما حسین (ع) می‌فرماید:

  • «با خدا صفات توصیف می‌شوند! با اوست که صفات توصیف می‌شوند!»
  • «صفات، با او صفت هستند، نه اینکه او با صفات وصف شود!»
  • «با او معارف شناخته می‌شوند، نه اینکه او با معارف شناخته شود!»
    🔹 کلام حسین (ع)، نور است! کلامش عین توحید است!
    🔹 به خدا، اصل اول و آخر در توحید است!
    🔹 کمال تفسیر است، در تفسیر، کمال توحید نفی الصفات عنه است!
    🔹 به خدا، همین است! سخن یکی است!
    🔹 دو تا نیست! دو جلوه از یک حقیقت است!

🏆 یافتن خدا در توحید

🔹 اگر می‌خواهی خدا را بشناسی، این‌گونه بشناس!
🔹 او را نباید با چیزی مقایسه کرد، هیچ سمیعی برای او نیست، اوست سمیع و بصیر!
🔹 با توحید باید حسین (ع) را پیدا کرد!
🔹 هر که فطرت توحیدی خود را گم کند، حسین (ع) را هم گم کرده است!
🔹 و نه فقط حسین (ع)، بلکه فرزند پاکش، برادرش، فاطمه (س)، علی (ع) و محمد (ص) را نیز گم کرده است!

⚖️ از دست دادن فطرت توحیدی

🔹 هر که فطرت توحیدی خود را گم کند، تمام هستی و حقیقت خود را گم کرده است!
🔹 حدیث قدسی است:

  • «توحیدی می‌خواهم که چنان مرا عبادت کنید که بالاتر از آن نباشد!»
    🔹 چگونه خدا را به برترین شکل عبادت کنیم؟
    🔹 خدا خود، افضل عبادات را نشان می‌دهد:
  • «ای بندگان من! افضل طاعات را انجام دهید!»
  • «اگر می‌خواهید تمام نیروی خود را خرج اطاعتی کنید که افضل باشد، این اطاعت است!»
  • «اگر این اطاعت را انجام دهید، بر شما آسان می‌گیرم!»
  • «هرچند در ماسوای آن، کوتاهی کنید!»
    🔹 اگر از اعظم معاصی دوری کنید، در باقی معاصی بر شما سخت نمی‌گیرم!
    🔹 اما بدانید!
  • «اعظم طاعات، توحید من است!»
  • «و تصدیق نبی (ص)، و اطاعت ولی، علی (ع)، و اولاد او!»
  • «و بدانید! زشت‌ترین معصیت، کفر به من است، و به نبی (ص)، و دشمنی با ولی پس از محمد (ص)، یعنی علی (ع) و اولیای بعد از او!»

🌟 برترین طاعت، توحید خدا

🔹 پس افضل طاعات، توحید خداست!
🔹 افضل الطاعات، تصدیق رسول (ص) و تسلیم حجج خداست!
🔹 و اعظم معاصی، کفر به خدا و پیامبر (ص) و دشمنی با اولیای خداست!
🔹 پس راه توحید را پیش بگیریم و حسینی شویم!
🔹 اگر می‌خواهیم “حسین‌چی” شویم، راه توحید اولین و آخرین راه است!

💖 محبوب‌ترین چیز نزد خدا

🔹 خدای متعال می‌فرماید:

  • «هیچ خلقی از مقربان من، دوست‌داشتنی‌تر از توحید من نیست!»

💎 توحید را تجدید کنید!

🔹 «توحید مرا تجدید کنید!»
🔹 یعنی چه؟ یعنی در توحید راهی پیش بگیرید که شما را بالاتر ببرد!
🔹 یعنی با خلوص بیشتر حرکت کنید، ناب‌تر شوید!
🔹 تجدید توحید، تکرار توحید نیست!
🔹 بلکه خالص کردن، پیش رفتن، اوج گرفتن و زلال‌تر شدن است!

🌿 حسینی بودن یعنی توحیدی بودن! هر که راه توحید را گم کند، حسین (ع) را هم گم کرده است!


دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.