در دعای پنجاه صحیفه سجادیه بند۲امام می فرمایند “بگو ای بندگان من که در زبان خویش اسراف کرده اید از رحمت خداوند مایوس نشوید زیرا خداوند همه گناهان را می بخشد” اسراف در زبان همان گناهانی است که توسط زبان صورت می گیرد یا محاورات روزانه؟

31

سوال۲۶۲۸:

سلام علیکم
جناب استاد در دعای پنجاه صحیفه سجادیه بند۲امام می فرمایند :بگو ای بندگان من که در زبان خویش اسراف کرده اید از رحمت خداوند مایوس نشوید زیرا خداوند همه گناهان را می بخشد
منظور از اسراف کردن در زبان همان گناهان کبیره زبان از آن جمله دروغ و تهمت و افترا ودیگر گناهان زبانی می باشد یا نه همین محاورات معمولی مثلا بعضا نیش آلود بوده یا بی محبتی در بیان بوده و یا غرزدنهای بیهوده و امثال اینها می تواند باشد چون به دنبال آیه خداوند نوید از بخشیدن گناه می دهد در حالی که مثلا در غیبت کردن مستلزم این است که خود شخص حضور داشته باشد و حلالیت بطلبیم و صرفا بخشیدن خداوند کفایت نمی کند ممنون می شوم کمی توضیح بفرمایید
🌸🔆🌷بسم الله الرحمن الرحیم🌷🔆🌸
#پاسخ2628
🍀🔅🌷علیکم السلام🌷🔅🍀
🌷🔅🌱در فراز دعای مذکور اشاره ای به «زبان» نشده، بلکه بنظر در ترجمه اشاره به «زیان» (ز ی ا ن ) شده باشد.
در این دعا به آیه شریفه 53 سوره زمر اشاره شده است.
🌻🔅🌱الزمر : 53 قُلْ يا عِبادِيَ الَّذينَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَميعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ
🌸بگو: اى بندگان من كه در جنايت به خويش (به واسطه گناه) از حد گذشتيد، از رحمت خدا نوميد مگرديد، بى‏ترديد خداوند همه گناهان را (به وسيله توبه هر چند شرك باشد) مى‏آمرزد، زيرا اوست آمرزنده و مهربان.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.