شرح حکمت “وَ قَالَ [عليه السلام] الْعُمُرُ الَّذِى أَعْذَرَ اللَّهُ فِيهِ إِلَى ابْنِ آدَمَ سِتُّونَ سَنَةً .”

سوال 415
سلام علیکم
با توجه به این حکمت:
حکمت 326مهلت پذيرش توبه(معنوى)
وَ قَالَ [عليه السلام] الْعُمُرُ الَّذِى أَعْذَرَ اللَّهُ فِيهِ إِلَى ابْنِ آدَمَ سِتُّونَ سَنَةً .
و درود خدا بر او ، فرمود: عمرى كه خدا از فرزند آدم پوزش را مى پذيرد شصت سال است.
منظور از این 60 سال چیست؟آیا سالهای اولیه زندگی انسان را هم شامل میشود؟چون قاعدتا بعد از رسیدن به آگاهی تکلیف هم آغاز میشود.
و یعنی بعد از 60 سال توبه قبول نیست؟یا اصلا توفیق توبه پیدا نمیشه؟
پاسخ استاد علی ساعی به سوال شماره 415
🍀🔅🌟سلام علیکم🌟🔅🍀

🔆🔅🌱بنظ میرسد تقطیع حدیث مذکور از کلام مولا امیرالمومنین علیه السلام به درستی صورت نپذیرفته، در حدیث ذیل صورت صحیح مسئله آشکار میگردد!
🌸🔆🔅أعذر اللَّه إلى امرئ أخّر أجله حتّى بلغ ستّين سنة.
هر كس را خداوند تا شصت سال زنده نگاهدارد در عذر را به روى او بسته است.
نهج الفصاحة (مجموعه كلمات قصار حضرت رسول صلى الله عليه و آله)، ص: 221
🔆🔅🌱یعنی خدای متعال به کسی که شصت سال عمر داده باشد دیگر برایش هیچ عذر و بهانه ای برای گمراهی اش نمانده است، میبایست حتما راه نجات را مییافت،
🔆🔅🌱به هیچ وجه راه توبه به روی بنده بسته نیست!
🍀🌱🌱🍀تزیین بحث با این حدیث زیبا!
🌸🔆🔅 عنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ إِذَا بَلَغَ الْمُؤْمِنُ «6» أَرْبَعِينَ سَنَةً آمَنَهُ اللَّهُ مِنَ الْأَدْوَاءِ الثَّلَاثَةِ الْبَرَصِ وَ الْجُذَامِ وَ الْجُنُونِ فَإِذَا بَلَغَ الْخَمْسِينَ خَفَّفَ‏ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ حِسَابَهُ فَإِذَا بَلَغَ سِتِّينَ سَنَةً رَزَقَهُ اللَّهُ الْإِنَابَةَ فَإِذَا بَلَغَ السَّبْعِينَ أَحَبَّهُ أَهْلُ السَّمَاءِ فَإِذَا بَلَغَ الثَّمَانِينَ أَمَرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِإِثْبَاتِ حَسَنَاتِهِ وَ إِلْقَاءِ سَيِّئَاتِهِ فَإِذَا بَلَغَ التِّسْعِينَ غَفَرَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ «1» وَ كُتِبَ أَسِيرَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ وَ فِي رِوَايَةٍ أُخْرَى فَإِذَا بَلَغَ الْمِائَةَ فَذَلِكَ أَرْذَلُ الْعُمُرِ.
الكافي (ط – الإسلامية)، ج‏8، ص: 107
على بن مغيره به نقل از امام صادق عليه السّلام مى‏فرمايد كه شنيدم حضرت مى‏فرمود:
هر گاه مؤمنى به چهل سالگى رسد خداوند او را از سه درد ايمن سازد: پيسى، خوره، و ديوانگى؛ و هر گاه پنجاه ساله شد خداوند حسابش را سبك گرداند؛ و هر گاه به شصت سالگى رسيد خداوند توبه را نصيب او گرداند؛ و هر گاه به هفتاد سالگى رسيد آسمانيان او را دوست بدارند؛ و هر گاه هشتاد ساله شد خداوند فرمان دهد حسناتش را بنويسند و گناهانش را بزدايند؛ و هر گاه به نود سالگى رسيد خداوند گناهان پيشين و پسين او را بيامرزد و چنين نويسد: اسير خدا در زمين. و در روايت ديگرى آمده است: و هر گاه به صد سالگى رسيد پس همان است پایین ترين بخش عمر او.