قرآن، پیشتاز زیبائی

🌼🔆🌼نسخه اعظم قرآن🌼🔆🌼
🔹 شب نوزدهم ماه مبارک رمضان، شب قدر
📅 تاریخ: ۱۴۰۳/۱۲/۳۰ -۱۹ رمضان ۱۴۴۶
✨ جلسه: مشکات نور
🎤 سخنران: استاد علی ساعی
📝 برخی موارد مطرح شده در جلسه:

🌙 شب تقدیر، شب تحول، شب لیله‌القدر 🌙

✨ لیله‌القدر، شب رخ‌نمایی حقیقت اعظم است!
📜 “شب لیله‌القدر، شب حضرت مهدی قائم آل محمد (عج) است!”

🔹 آیا پرده‌ای از آن حقیقت والا در دل ما کنار خواهد رفت؟
🔹 آیا قلب ما لطافت و جود او را درک خواهد کرد؟
🔹 در این شب، گل‌ها و ستارگان به صف شده‌اند تا جمالی از او بربایند.

🌟 شب لیله‌القدر، شب دیدار حقیقت است!

🌙 ماه رمضان، دانشگاه بندگی و پرورشگاه عبد صالح خدا!

📜 “ماه مبارک رمضان، شهر الله، شهر صیام، شهر قیام، ماه به‌پا خواستن، ماه رو به خدا نمودن است!”

🔹 این ماه، میهمانی خداست، اما میهمانی تنها بهانه‌ای است!
🔹 پشت این میهمانی، حقیقتی عظیم نهفته است!
🔹 مبادا درگیر ظاهر این ضیافت شویم و از متن آن غافل بمانیم!

✨ روزه‌دار واقعی، تنها جرم اصغر (بدن) را روزه نمی‌دارد، بلکه جهان اکبر خود را به میهمانی خدا می‌برد!

🌟 شب رهایی از جهل، شب رسیدن به نور و روشنی!

🔹 جهل، همان قبرستانی است که انسان را دفن می‌کند!
🔹 تنگ‌تر از جهل در این جهان چیزی نیست!
🔹 شرک همان جهلی است که در جان آدمی غالب می‌شود!

✨ تا به عقل و علم والا نرسیم، حقیقتاً مشغول عبادت خدا نیستیم!
📜 “در این شب، پرونده‌ی تک‌تک اعضا و جوارح خود را باز کنیم و آن‌ها را مورد بازبینی قرار دهیم!”

💫 ماه رمضان، ماه قیام کردن، ماه برپایی قیامت نفس است!

📖 ماه مبارک رمضان، ماه قرآن 📖

🌙 “ماه مبارک رمضان، ماه نزول قرآن است!”
✨ شبی که عظمت قرآن در آن متجلی می‌شود!
✨ شبی که بطون قرآن ظاهر می‌شود!

🔹 هر سال که می‌گذرد، چهره‌ای نو و بدیع از قرآن برای دیدگان بصیر باز می‌شود.
🔹 اما نه فقط با یک چشم! بلکه با بصائر!
🔹 تنها کسانی که به بصیرت رسیده‌اند، می‌توانند جمال قرآن را ببینند.

📜 “اگر تمام وجودمان بصر نشود، نخواهیم توانست جمال قرآن را مشاهده کنیم!”

✨ باید به عبدالبصیر تبدیل شویم تا جمال قرآن را درک کنیم!
✨ باید بنده‌ی الله بصیر شویم تا کلام قرآن را بشناسیم!

📜 “ماه قرآن، ماهی است که قرآن در آن نازل شده و می‌شود!”
🔹 قرآن عجایب خود را هر سال نازل می‌کند!
🔹 باز هم خودش را به ما معرفی می‌کند!
🔹 از روی لطف، محبت و ناز، ما را به سوی خود و صاحب خود می‌خواند!

📖 “قرآن هم هدایت خاص دارد، هم هدایت عام!”
🔹 هم باید عبارت‌هایش را ببوسیم!
🔹 هم پذیرای اشارات آن باشیم!
🔹 با لطایف آن لطیف شویم!
🔹 و با حقایقش به حقیقت برسیم!

✨ از ظلمات خارج شویم!
✨ نور را بشکافیم و زیبایی‌ها را در نور ببینیم!

📜 “هذا بیان للناس و هدى و موعظة للمتقین!”
🔹 برای همه‌ی مردم روشنگر است!
🔹 اما برای اهل تقوا، هدایت و موعظه است!
🔹 بصائر مردم است، چشمی که با آن باید ببینیم!

💫 “من باید با قرآن ببینم! با قرآن بشنوم! با قرآن بفهمم! با قرآن با همه چیز روبه‌رو شوم! با قرآن پرواز کنم!”

📖 قرآن، فرقان و بصائر 📖

🌟 “قرآن، بصائر مردم است!”
🔹 چشمی برای همه مردم!
🔹 اما برای اهل یقین، هدایت و رحمت!
🔹 قرآن، عجایب خود را تنها برای اهل یقین آشکار می‌کند!

📜 “خلق معمولی از درک این عجایب عاجزند!”

⚖️ “قرآن، فرقان است!”
🔹 حق و باطل را از هم جدا می‌کند!
🔹 به قلب قرآن رسیده‌ایم!
🔹 قرار است هر امر حکمی از هم جدا گردد!
🔹 قرار است اسرار جهان هستی فاش شود!

📜 “خداوندا، ما را به فرقانت برسان!”

✨ “اگر اهل ایمان، تقوا پیشه کنند، خدا برای آن‌ها فرقان قرار می‌دهد!”
🔹 اهل تقوا، به فرقان مجهز می‌شوند!
🔹 اهل تقوا، به قرآن مجهز می‌شوند!
🔹 و آن وقت به عجایب جهان هستی می‌رسند!

📖 “قرآن، شفاف‌ساز است! خلط‌ها را می‌زداید!”

🌙 این ماه مبارک، ماه تجدید پیمان با قرآن است!
🔹 قرآن، گوش و هوش ماست!
🔹 چشم و چراغ ماست!
🔹 بصائر ماست!

📜 “ما باید با کلام خدا ببینیم! بشنویم! بفهمیم! سیر کنیم! سلوک کنیم! خدا را عبادت کنیم! علم خدا را بیاموزیم! عشق خدا را کسب کنیم!”

📖 “این قرآن، حکیم است!”

👐 “باید قرآن را مس کنیم!”
🔹 تا مس قرآن نرسیم، حقیقت پنهان آن را درک نخواهیم کرد!
🔹 باید پاکیزه شویم تا به مس قرآن برسیم!

📜 “مس قرآن یعنی یکی شدن با قرآن!”
📜 “وقتی قرآن را مس کنم، دیگر من نیستم؛ جز قرآن نیستم!”

📖 “قرآن نازل شد تا ما را بالا ببرد!”
🔹 فرود آمد تا ما را به معراج ببرد!
🔹 نیامد تا بماند، آمد تا ما را نیز با خود ببرد!”

📜 “به کجا؟ به همان‌جایی که از آن نازل شده است!”

📖 قرآن، معراج انسان 📖

🌧 باران می‌بارد…
🔹 نتیجه‌ی آن چیست؟
🔹 عطر گل، صفا، شهد و شربت!
🔹 میوه‌های رنگین، سر به آسمان می‌کشند!

📖 قرآن نیز چنین است!
🔹 نازل شد تا ما بالا رویم!
🔹 پرواز کنیم!
🔹 از زمین جدا گردیم!
🔹 از خاک فاصله بگیریم!

✨ “قرآن در صفوف فرشتگان مقرب!”
🔹 پس از گذر از صف مسلمین، شهدا و انبیا، قرآن به صف ملائکه مقرب می‌رسد!
🔹 فرشتگان به او نگاه می‌کنند و شگفت‌زده می‌شوند!
🔹 می‌گویند:
📜 “پروردگار ما متعالی و مقدس است! این بنده‌ای از فرشتگان مقرب است!”
🔹 اما او چنان ملبس به نور و جمال است که ما این‌چنین لباسی از نور را در خود نمی‌بینیم!”
🔹 مبهوت و مات می‌شوند تا قرآن می‌گذرد و به محضر خداوند می‌رسد!

✨ “سجده‌ی قرآن در پیشگاه خدا!”
🔹 قرآن تحت عرش خداوند به سجده می‌افتد!
🔹 ای کاش می‌فهمیدیم که وقتی قرآن سجده و رکوع می‌کند، چگونه عاشقی می‌کند!؟
🔹 خداوند تبارک و تعالی خطاب به او می‌فرماید:
📜 “ای حجت من! کلام صادق و ناطق من! سؤال کن، بخواه، تا به تو عطا کنم! شفاعت کن، تا بپذیرم!”
🔹 و قرآن سرش را بلند می‌کند و می‌گوید…

📜 “پروردگارا! بندگان تو را چگونه یافتی؟”
🔹 و قرآن پاسخ می‌دهد:
📜 “ای رب من! از میان آن‌ها، چنان اشخاصی بودند که مرا حفظ کردند و چیزی از من را ضایع نکردند!”
📜 “اما از میان آن‌ها، کسانی هم بودند که مرا ضایع ساختند، حق را کوچک شمردند و مرا تکذیب کردند!”

📜 “در حالی که من حجت تو در میان خلق تو بودم!”

🔹 و خداوند تبارک و تعالی می‌فرماید:
📜 “قسم به عزت و جلالم! قسم به علو جایگاهم! به خاطر تو، چنان پاداشی دهم که بالاتر از آن نباشد! و به خاطر تو، چنان عذابی کنم که نظیری برای آن نباشد!”

✨ “قرآن در سیمای مردی ژولیده و رنگ‌پریده!”
🔹 راوی از امام باقر (ع) می‌پرسد:
📜 “به کدام صورت در می‌آید؟”
🔹 امام می‌فرمایند:
📜 “به صورت مردی ژولیده و رنگ‌پریده!”
🔹 و این مرد ژولیده که قرآن در سیمای او ظاهر می‌شود، کسی جز شیعه‌ی واقعی نیست که قرآن او را می‌شناسد!

📖 ✨ قرآن، شفاعت‌گر بندگان مؤمن، حجت خدا بر خلق، و نور هدایت در دنیا و آخرت است!✨

📖 ورود قرآن به صحنه قیامت و شفاعت مؤمنان 📖

✨ “قرآن در پیشگاه خداوند از بنده‌ای خاص شفاعت می‌کند!”
🔹 پس از عبور از صفوف مسلمین، شهدا، انبیا، و فرشتگان، قرآن به صورت مردی ژولیده و رنگ‌پریده در می‌آید!
🔹 او به سوی مردی که در دنیا به قرآن انس داشت می‌رود و به او می‌گوید:
📜 “تو کیستی که من نمی‌توانم تو را بشناسم؟!”
🔹 سپس قرآن دوباره به صورت اصلی خود در می‌آید و می‌گوید:
📜 “مرا می‌شناسی؟”
🔹 آن بنده‌ی خدا پاسخ می‌دهد:
📜 “آری، تو را می‌شناسم!”
🔹 و قرآن می‌گوید:
📜 “من همان قرآنی هستم که شب‌هایت را به بیداری کشاند! خواب را از تو گرفتم! زندگی‌ات را به رنج انداختم! به خاطر من اذیت شدی و از میان قوم خود رانده شدی! اما اکنون وقت آن است که هر تاجری به منفعت تام خود برسد! من پشت تو هستم، پشتیبان تو هستم!”

🔹 سپس قرآن آن بنده‌ی خدا را به آستان رب‌العزت می‌برد و می‌گوید:
📜 “پروردگارا! این بنده‌ی توست! تو از من به او آگاه‌تری! او به خاطر من به رنج افتاد! به خاطر من با او دشمنی شد! به خاطر من دوستی و دشمنی کرد!”

🔹 و خداوند تبارک و تعالی خطاب به او می‌فرماید:
📜 “ای بنده‌ی من! وارد بهشت من شو!”

🔹 او را به جامه‌های بهشتی ملبس می‌کنند و تاج افتخار بر سرش می‌نهند!

✨ “پاداش بی‌نظیر خداوند برای اهل قرآن!”
🔹 پس از این بخشش الهی، خداوند خطاب به قرآن می‌فرماید:
📜 “آیا این نیکی که به دوست تو کردم، تو را راضی ساخت؟”

🔹 و قرآن پاسخ می‌دهد:
📜 “من آن را اندک می‌بینم و بیشتر از آن انتظار دارم! پروردگارا! مزید خیرات را برای او زیاد فرما!”

🔹 پس خداوند می‌فرماید:
📜 “قسم به عزت و جلالم! قسم به علو جایگاهم! به او پنج نعمت بی‌نظیر عطا می‌کنم که هیچ‌کس را بدان منزلت نباشد!”

۱️⃣ جوانی که هرگز پیر نشود!
۲️⃣ صحتی که هرگز بیمار نگردد!
۳️⃣ ثروتی که هرگز فقر به او نرسد!
۴️⃣ شادمانی که هرگز غم آن را نگیرد!
۵️⃣ حیاتی که هرگز مرگ آن را در نیابد!

✨ “آیا قرآن سخن می‌گوید؟ آیا قرآن تبسم می‌کند؟”
🔹 راوی از امام باقر (ع) می‌پرسد:
📜 “آیا قرآن سخن می‌گوید؟ آیا قرآن لبخند می‌زند؟”
🔹 و حضرت می‌فرمایند:
📜 “خداوند به شیعیان ضعیف ما رحمت کند! چرا که آنان اهل تسلیم هستند!”
🔹 و سپس ادامه می‌دهند:
📜 “آری، قرآن تکلم می‌کند! آری، قرآن تبسم می‌کند! آری، قرآن چهره دارد! امر می‌کند، نهی می‌کند!”

🔹 پس چهره‌ی راوی تغییر کرد و گفت:
📜 “چیزی شنیدم که نمی‌توانم در میان جماعت از آن سخن بگویم!”
🔹 و امام (ع) فرمودند:
📜 “آیا در میان این جماعت، غیر از شیعیان ما کسی هست؟!”

📖 ✨ این است عظمت قرآن! این است جایگاه اهل قرآن در قیامت! آنکه با قرآن زندگی کند، قرآن در قیامت دست او را خواهد گرفت و به اعلی درجات خواهد رساند! ✨

📖 شکایت رسول خدا (ص) از مهجوریت قرآن و مقام امیرالمؤمنین (ع) 📖

📜 “در روز جزا، به انسان خواهند گفت: بخوان و بالا رو!”
📜 “بخوان و بپر!”

📖 قرآن کلید پرواز است!
🔹 همان‌طور که در دنیا قرآن را به ترتیل قرائت می‌کردی،
🔹 اکنون نیز در محشر اعلا، قرآن را بخوان و بالا رو!

📜 “منزلت تو، به آخرین درجه‌ای است که قرآن را خواندی!”
📜 “در دنیا همدم قرآن باش، لحظه‌ای از آن جدا نشو!”

🕌 “در قیامت، قرآن وارد می‌شود!”
🔹 با جماعتی عظیم از ۱۲۰ هزار صف!
🔹 ۸۰ هزار صف از امت محمدی (ص)!
🔹 ۴۰ هزار صف از سایر امت‌ها!

📖 قرآن جمالی دارد!
🔹 نه یک جمال، بلکه تمام جمال!
🔹 نه یک زیبایی، بلکه تمام زیبایی‌ها در آن جمع شده است!
🔹 قرآن، آخر زیبایی است!
🔹 قرآن، کمال زیبایی است!

📜 “اگر کسی در زیبایی با قرآن مسابقه دهد، قرآن از او پیشی خواهد گرفت!”

✨ “قرآن حتی سلامی دارد!”
🔹 به خدا، قرآن به ما سلام می‌دهد!
🔹 به خدا، قرآن به ما صلوات می‌فرستد!
🔹 به خدا، این قرآنی که ما مهجور ساخته‌ایم، به ما لبخند می‌زند!
🔹 ما را به سوی خود می‌خواند!

📖 “قرآن، از زیبایی‌های پروردگارش برای ما می‌گوید!”

📜 “ای کاش سلامش را می‌شنیدیم و جوابش را می‌دادیم!”
📜 “وقتی قرآن را باز می‌کنیم، به آن سلام کنیم!”
📜 “جواب سلامش را بدهیم و صلواتش را با صلوات پاسخ دهیم!”

🔅 “قرآن، چراغ راه است؛ راهی به سوی اوجِ معرفت و پروازِ بی‌نهایت!” 🔅

📖 قرآن، حقیقت بی‌همتا 📖

✨ “قرآن، صُوَری دارد!”
🔹 صورت‌هایی که درک آن برای ما دشوار است!
🔹 اگر به گل نگاه کنیم، آخرین و کامل‌ترین زیبایی گل را در قرآن می‌یابیم!
🔹 آن زیبایی نهایی گل کجاست؟ چگونه صورتی دارد؟

📜 “تنها در جام قرآن می‌توان آن سیما را مشاهده کرد!”

📖 قرآن، انتهای هر حقیقت است!
🔹 هر پدیده‌ای در این جهان، جمال و نهایت خود را در دل قرآن دارد!
🔹 هر چیزی که بخواهی، در این کتاب الهی وجود دارد!
🔹 قرآن، همراه هر خلقی است، با هر مخلوقی سخن می‌گوید!
🔹 اگر بخواهم خودم را بشناسم، در دل قرآن هستم!

📜 “چرا که قرآن، تبیان کل شیء است!”
📜 “هم دانه‌ام، هم شاخ و برگم، هم آینده و سرنوشتم در دل این کتاب است!”

📖 قرآن، اوج همه چیز است!
🔹 سلام است، صلوات است، لذت است، نیکی است!
🔹 همه چیز است، همه حقیقت است!
🔹 قرآن، هماوردی ندارد، به خدا ندارد!
🔹 قرآن، بی‌نظیر است!

📜 “حدّ نصاب هر چیزی را شکسته است، پیش‌تاز است، و تا ابد چنین خواهد بود!”

📖 قرآن را باید شناخت!
🔹 باید که به معرفت آن رسید!
🔹 اگر به معرفت قرآن دست یابیم، به آخرین درجه ارتباط با معبود رسیده‌ایم!

📜 “انتهای هر حقیقت، این قرآن است!”
📜 “در روز قیامت، قرآن وارد صفوف ۱۲۰ هزار نفر می‌شود!”
📜 “۸۰ هزار نفر از امت محمد (ص) و ۴۰ هزار نفر از امت‌های دیگر!”

📖 قرآن، در چهره‌ی یک مسلمان ظاهر می‌شود!
🔹 در صفوف مسلمانان راستین قرار می‌گیرد!
🔹 سلام می‌کند، و همه نظاره می‌کنند!
🔹 همگان می‌گویند: “لَا إِلٰهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَلِیمُ الْکَرِیمُ!”

🔅 “قرآن، دریای بی‌کران حقیقت است؛ کتابی که نهایت ندارد، و راهی به سوی نور است!” 🔅

📖 قرآن در صفوف مؤمنان، شهدا و انبیا 📖

✨ “تعجب و شگفتی از جمال قرآن!”
🔹 وقتی قرآن در صفوف مسلمین قرار می‌گیرد، همه با تعجب می‌گویند:
📜 “این مسلمان است! اما چقدر زیبا! زیباتر از هر مسلمانی که دیده‌ایم!”
🔹 گویی او بیشتر در مسیر عبادت و بندگی مجاهدت کرده است!
🔹 گویی خدا عطای خاصی به او کرده که به هیچ‌کس نداده است!

✨ “قرآن در صفوف شهدا!”
🔹 قرآن به صف شهدا می‌رسد و چهره‌اش را به صورت شهیدی ظاهر می‌کند!
🔹 صفوف شهدا نظاره‌اش می‌کنند و می‌گویند:
📜 “این مرد از شهداست، ما او را می‌شناسیم!”
🔹 اما عجیب است، چرا که چنان بهاء و فضلی دارد که هیچ یک از شهدا ندارد!
🔹 گویی در جایگاهی خاص شهید شده که هیچ‌کس به توفیق شهادت در آن دست نیافته است!

📜 “قرآن وارد صف شهدای برتر می‌شود!”
🔹 شهدا با شگفتی می‌گویند:
📜 “این صورت شهدای برتر است، اما چقدر عجیب! جمال و نورش بی‌اندازه است!”

✨ “قرآن در صف انبیا و رسولان!”
🔹 وقتی قرآن وارد صف انبیا و رسولان خدا می‌شود، همه با حیرت می‌نگرند!
🔹 انبیا می‌گویند:
📜 “این پیامبر مرسل است! ما او را با علامت‌ها و صفاتش می‌شناسیم!”
🔹 اما او چنان فضل کثیری دارد که هیچ‌یک از رسولان خدا ندارند!

📜 “پس به سراغ رسول خدا حضرت محمد (ص) می‌رود!”

📖 ✨ قرآن، عروس کلام خدا، حامل حقیقتی است که حتی انبیا و شهدا نیز از جمال و نور آن در حیرت‌اند!✨

📖 قرآن در پیشگاه خداوند و شفاعت برای بندگان 📖

🔹 در روز قیامت، رسول خدا (ص) از قومش نزد پروردگار شکایت می‌کند:
📜 “پروردگارا! قوم من این قرآن را مهجور و متروک ساختند!”

✨ “پشیمانی ظالم در قیامت!”
🔹 آن روز که ظالم دو دست خود را از شدت حسرت با دندان می‌گزد، فریاد می‌زند:
📜 “ای کاش من نیز راهی را که رسول در پیش گرفت، دنبال می‌کردم!”
📜 “وای بر من! ای کاش فلان شخص را به دوستی نمی‌گرفتم!”
📜 “او مرا از ذکر خدا منحرف ساخت، بعد از آنکه ذکر الهی به من رسید!”
📜 “شیطان همیشه برای انسان خذول است، او را تنها و بی‌یاور می‌گذارد!”

✨ “باطن این آیات از زبان امیرالمؤمنین (ع)!”
🔹 در شب نوزدهم ماه رمضان، امیرالمؤمنین (ع) در لحظات مظلومیت خویش فرمودند:
📜 “من همان ذکر خدایم که مردم از من گمراه شدند!”
📜 “من همان راه هستم که از آن منحرف شدند!”
📜 “من همان ایمان هستم که نسبت به آن کفر ورزیدند!”
📜 “من همان قرآن هستم که از آن هجرت کردند و آن را مهجور ساختند!”
📜 “من همان دین هستم که آن را تکذیب کردند!”

🔹 و این است حقیقتی که پیامبر فرمودند:
📜 “علی با قرآن است و قرآن با علی!”

🔹 ای مردم! آیا می‌دانید علی چه مقامی نزد خدا دارد؟!
📜 “مصحف قرآن، نسخه‌ای از اُم‌الکتاب است و امیرالمؤمنین علی (ع)، خود اُم‌الکتاب است!”

🔹 پس چگونه می‌توان عظمت علی (ع) را درک کرد؟!
📜 “علی همان حقیقت قرآنی است که تمام نسخ تورات، انجیل، زبور و قرآن از آن نشأت گرفته‌اند!”

🔹 پس کی جمال علی (ع) بر ما آشکار خواهد شد؟!
🔹 تا کی علی (ع) باید خود را کوچک کند تا ما بتوانیم او را درک کنیم؟!

🔹 ما به‌جای آنکه بالا برویم، علی (ع) را پایین می‌آوریم تا بفهمیمش، و این ظلمی است که ما به علی (ع) کرده‌ایم!
🔹 مگر وسعت این آیت عظیم خدا چقدر است که ما بتوانیم درک کنیم؟!

📜 “کعبه، سینه‌ی خود را شکافت تا پذیرای جسم مبارک علی (ع) شود، اما آیا بیت‌المعمور و عرش الهی نیز می‌توانند عظمت علی (ع) را در خود جای دهند؟!”

📖 ✨ اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم ✨

📖 عشق واقعی به علی (ع) و پیامدهای شهادتش 📖

✨ “محب واقعی علی (ع) کیست؟!”
🔹 محب و شیعه‌ی واقعی امیرالمؤمنین (ع) فاتح قله‌ی توحید است!
🔹 شیعه‌ی او قهرمان اخلاص در توحید است!
🔹 محبت‌های سطحی و ادعایی، بزرگ‌ترین مانع در مسیر محبوب‌اند!
🔹 این محبت‌های بی‌معرفت، همچون مسمومیتی مهلک هستند که محبوب را رنج می‌دهند!
🔹 هر مدعی عشق و محبت، در بوته‌ی آزمون قرار می‌گیرد، و تنها آنان که از این امتحان سرافراز بیرون آیند، عاشقان واقعی‌اند!

✨ “شیعه‌ی علی، موحد حقیقی است!”
🔹 اگر حقیقتاً عاشق علی (ع) هستیم، باید جام وجودمان را تبدیل به آینه‌ای از نور علی کنیم!
🔹 محب علی (ع) باید موحد واقعی باشد، وگرنه در ادعای خود دروغگوست!

✨ “پیش‌بینی شهادت امیرالمؤمنین (ع)!”
🔹 پس از جنگ نهروان، امیرالمؤمنین (ع) وارد مسجد شدند، دو رکعت نماز خواندند و بر منبر رفتند. سپس رو به امام حسن (ع) کرده و پرسیدند:
📜 “ای ابا محمد، چند روز از ماه مبارک رمضان گذشته است؟”
🔹 امام حسن (ع) پاسخ دادند:
📜 “سیزده روز، یا امیرالمؤمنین!”

🔹 سپس خطاب به امام حسین (ع) فرمودند:
📜 “ای اباعبدالله، چند روز از این ماه باقی مانده است؟”
🔹 امام حسین (ع) پاسخ دادند:
📜 “هفده روز، یا امیرالمؤمنین!”

🔹 در این لحظه، مولا علی (ع) دست مبارکشان را بر محاسن خود کشیدند و فرمودند:
📜 “این محاسن امروز سفید است، ولی به‌زودی با خون خضاب خواهد شد، به دست شقی‌ترینِ انسان‌ها!”

✨ “عمق مصیبتی که بر جهان وارد شد!”
🔹 سپس امیرالمؤمنین (ع) فرمودند:
📜 “تمام خون‌هایی که تا روز قیامت ریخته می‌شود، تمامی اموال حرامی که خورده می‌شود، هر عمل زشت و گناهی که انجام می‌گیرد، و هر حکم ظالمانه‌ای که صادر می‌شود، آن دو نفر در آن شریک‌اند، بدون اینکه از گناه انجام‌دهنده‌ی اصلی چیزی کم شود!”

🔹 چه ظلمی که در عالم به پا شد! چه مصیبتی که بر این جهان هستی وارد گردید!

📜 “اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد و آل محمد و آخر تابع له علی ذلک”

📖 ✨ یا علی! شهادتت، زخم جاودانه‌ی تاریخ است! ✨

🎥 تماشای کامل سخنرانی در لینک زیر:

🔗 سایت جام جان
🌍 jamejan.com
🟠 کانال ایتا جام جان
🔗 https://eitaa.com/jamejan