نظرتان نسبت به عبارات زیر چه است؟ گفتم خدایاچگونه آغازکنم؟ گفت به نام من ، گفتم خدایاچگونه آرام گیرم؟ گفت به یادمن، گفتم خدایاخیلی تنهایم؟ گفت تنهاترازمن؟…..

سوال1748 :
نظرتان نسبت به عبارات زیر چه است?
👈گفتم خدایاچگونه آغازکنم؟؟؟
گفت به نام من
گفتم خدایاچگونه آرام گیرم؟؟؟
گفت به یادمن
گفتم خدایاخیلی تنهایم؟؟؟
گفت تنهاترازمن؟
گفتم خدایاهیچ کسی کنارم نمانده؟؟؟
گفت به جزمن
گفتم خدایاازبعضی هادلگیرم
گفت حتی ازمن؟
گفتم خدایاقلبم خالیست
گفت پرکن ازعشق من
گفتم دست نیازدارم
گفت بگیردست من
گفتم بااین همه مشکل چه کنم؟؟؟
گفت توکل کن به من
گفتم احساس میکنم خیلی ازت دورم
گفت نه،نزدیکترین به تو ،من
گفتم برای ارزوهایم چه کنم؟؟؟
گفت تلاش و به امیدمن
گفتم خدایاچرا اینقدر میگويی من؟؟؟
گفت چون من ازتوهستم وتوازمن..⏩
🌸🔆❄️بسم الله الرحمن الرحیم❄️🔆🌸
#پاسخ1748
🍀🔅🌟سلام علیکم🌟🔅🍀
🌻🍀🌱🌱🍀🌻
🔆🔅🌱نویسنده ی مطالب ذوقی از خود صادر نموده و تلمیحاتی به بعضی از آیات داشته که کاملا منطبق نموده و جمله ی آخرش بوی شرک داشته و مخلف مبانی توحیدی است!
🔆🔅🌱از جانب خدا حرف زدن هر چند ذوقی و احساسی باشد و یا در قالب ادبی و یا شعریبیان شود، اگر دقت و مواظبت لازم به عمل نیاید نوعی تهمت و افترا به خدا خواهد بود!
🔆🔅🌱نقل کلامی ذوقی از خدا، نقل حدیث قدسی است، بایستی احتیاط نمود!
🔆🔅🌱خدای متعال در آیات ذیل از کلمه ی «من» استفاده ننموده، و جملات دیگر نویسنده را به سختی میتوان به تناسب آیاتی را به آن نسبت داد
🌻🔅🌱الفاتحة : 1 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ
🌻🔅الرعد : 28 الَّذينَ آمَنُوا وَ تَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِكْرِ اللَّهِ أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ
🌷همان كسانى كه ايمان آورده‏اند و دل‏هايشان به ياد خدا آرام مى‏يابد آگاه باشيد كه دل‏ها تنها به ياد خدا آرام مى‏يابد.
🍀⚡️⚡️🍀
⚡️🔅⚡️اما جمله ی آخر نویسنده ضدّ توحیدی بوده و ناخواسته مخاطب را به دره ی شرک میکشاند چرا که با مستندات فطری و قرآنی در تضاد است!
⚡️⚡️جمله مذکور: «گفتم خدایاچرا اینقدر میگويی من؟؟؟ گفت چون من ازتوهستم وتوازمن»
🔆🔅🌱جمله ی «من ازتوهستم» بیشرمانه ترین و جاهلانه ترین سخنی است که شخصی میتواند آن را به خدا منتسب نماید، چرا که عده ای گستاخی میکنند و موجودات را از حیث وجود با خدا به وحدت میرسانند، اما در این عبارت – نعوذ بالله- خدا را صادر مخلوقات معرفی میکند، در حالیکه خدا خلق میکند و چیزی از ذات بی مثالش صادر نمیشود، چه برسد به اینکه او از چیزی صادر شود!
🌻لمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ🌻
🌸 هوَ اللَّهُ الصَّمَدُ الَّذِي لَا مِنْ شَيْ‏ءٍ وَ لَا فِي شَيْ‏ءٍ وَ لَا عَلَى شَيْ‏ءٍ🌸
🔆🔅🌱اگر در دفاع از عبارت مذکور به آیه ی شریفه ی ارجاع اشاره شود « إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ» باید بگوییم که اصلا این آیه با آن عبارت هیچ تناسبی ندارد و این آیه به این حقیقت دلالت دارد که «ما مملوک خداییم و او مالک ماست و بازگشت ما بسوی جزای خداست».
🌸🔅🌱و [قَالَ علی امیرالمومنین علیه السلام وَ قَدْ] سَمِعَ رَجُلًا يَقُولُ- إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ‏ – فَقَالَ إِنَّ قَوْلَنَا إِنَّا لِلَّهِ إِقْرَارٌ عَلَى أَنْفُسِنَا بِالْمُلْكِ وَ قَوْلَنَا وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ إِقْرَارٌ عَلَى أَنْفُسِنَا بِالْهُلْك‏
نهج البلاغة (للصبحي صالح)، ص: 485
🌷 آن حضرت شنيد مردى كه مى‏گويد: «انا للّه و انّا اليه راجعون» فرمود: گفتار ما «انّا للّه» اقرار ماست به پادشاهى حق، و سخن ما «و انّا اليه راجعون» اعتراف ماست به هلاك شدنمان‏
نهج البلاغه / ترجمه انصاريان، ص: 774
🔆🔅🌱باید مواظب باشیم که ناخواسته سالک جاده ی سیاه و ظلمانی شرک نباشیم!
🌸🔅🌱 عنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: قُلْتُ لَهُ إِنَّ هَؤُلَاءِ الْعَوَامَّ يَزْعُمُونَ أَنَّ الشِّرْكَ أَخْفَى مِنْ دَبِيبِ النَّمْلِ فِي اللَّيْلَةِ الظَّلْمَاءِ عَلَى الْمِسْحِ الْأَسْوَدِ …
وسائل الشيعة، ج‏28، ص: 341
🌷امام صادق – علیه السلام – در مورد قول پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – که فرموده اند: همانا شرک نامحسوس تر از راه رفتن مورچه در یک شب تاریک بر روی تخته سنگی سیاه است؛ …
🌻🔅🌱 بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ(1)
اللَّهُ الصَّمَدُ(2)
لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ(3)
وَ لَمْ يَكُن لَّهُ كُفُوًا أَحَدُ (4)
🔆🔅🌱
🌸🔅🌱 حدَّثَنِي الصَّادِقُ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ الْبَاقِرِ عَنْ أَبِيهِ ع أَنَّ أَهْلَ الْبَصْرَةِ كَتَبُوا إِلَى الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ ع يَسْأَلُونَهُ عَنِ الصَّمَدِ فَكَتَبَ إِلَيْهِمْ- بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ* أَمَّا بَعْدُ فَلَا تَخُوضُوا فِي الْقُرْآنِ وَ لَا تُجَادِلُوا فِيهِ وَ لَا تَتَكَلَّمُوا فِيهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ فَقَدْ سَمِعْتُ جَدِّي رَسُولَ اللَّهِ ص يَقُولُ مَنْ قَالَ فِي الْقُرْآنِ بِغَيْرِ عِلْمٍ فَلْيَتَبَوَّأْ مَقْعَدَهُ مِنَ النَّارِ وَ إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ قَدْ فَسَّرَ الصَّمَدَ فَقَالَ اللَّهُ أَحَدٌ اللَّهُ الصَّمَدُ ثُمَّ فَسَّرَهُ فَقَالَ لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ. وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ لَمْ يَلِدْ لَمْ يَخْرُجْ مِنْهُ شَيْ‏ءٌ كَثِيفٌ كَالْوَلَدِ وَ سَائِرِ الْأَشْيَاءِ الْكَثِيفَةِ الَّتِي تَخْرُجُ مِنَ الْمَخْلُوقِينَ وَ لَا شَيْ‏ءٌ لَطِيفٌ كَالنَّفْسِ وَ لَا يَتَشَعَّبُ مِنْهُ الْبَدَوَاتُ كَالسِّنَةِ وَ النَّوْمِ وَ الْخَطْرَةِ وَ الْهَمِّ وَ الْحَزَنِ وَ الْبَهْجَةِ وَ الضَّحِكِ وَ الْبُكَاءِ وَ الْخَوْفِ وَ الرَّجَاءِ وَ الرَّغْبَةِ وَ السَّأْمَةِ وَ الْجُوعِ وَ الشِّبَعِ تَعَالَى أَنْ يَخْرُجَ مِنْهُ شَيْ‏ءٌ وَ أَنْ يَتَوَلَّدَ مِنْهُ شَيْ‏ءٌ كَثِيفٌ أَوْ لَطِيفٌ- وَ لَمْ يُولَدْ لَمْ يَتَوَلَّدْ مِنْ شَيْ‏ءٍ وَ لَمْ يَخْرُجْ مِنْ شَيْ‏ءٍ كَمَا يَخْرُجُ الْأَشْيَاءُ الْكَثِيفَةُ مِنْ عَنَاصِرِهَا كَالشَّيْ‏ءِ مِنَ الشَّيْ‏ءِ وَ الدَّابَّةِ مِنَ الدَّابَّةِ وَ النَّبَاتِ مِنَ الْأَرْضِ وَ الْمَاءِ مِنَ الْيَنَابِيعِ وَ الثِّمَارِ مِنَ الْأَشْجَارِ وَ لَا كَمَا يَخْرُجُ الْأَشْيَاءُ اللَّطِيفَةُ مِنْ مَرَاكِزِهَا كَالْبَصَرِ مِنَ الْعَيْنِ وَ السَّمْعِ مِنَ الْأُذُنِ وَ الشَّمِّ مِنَ الْأَنْفِ وَ الذَّوْقِ مِنَ الْفَمِ وَ الْكَلَامِ مِنَ اللِّسَانِ وَ الْمَعْرِفَةِ وَ التَّمَيُّزِ مِنَ الْقَلْبِ وَ كَالنَّارِ مِنَ الْحَجَرِ لَا بَلْ هُوَ اللَّهُ الصَّمَدُ الَّذِي لَا مِنْ شَيْ‏ءٍ وَ لَا فِي شَيْ‏ءٍ وَ لَا عَلَى شَيْ‏ءٍ مُبْدِعُ الْأَشْيَاءِ وَ خَالِقُهَا وَ مُنْشِئُ الْأَشْيَاءِ بِقُدْرَتِهِ يَتَلَاشَى مَا خَلَقَ لِلْفَنَاءِ بِمَشِيَّتِهِ وَ يَبْقَى مَا خَلَقَ لِلْبَقَاءِ بِعِلْمِهِ فَذَلِكُمُ اللَّهُ الصَّمَدُ الَّذِي لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ- عالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ الْكَبِيرُ الْمُتَعالِ- وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ.
التوحيد (للصدوق)، ص: 90
🌷 اهل بصره عريضه بحضرت حسين بن على عليهما السلام نوشتند و او را از معنى صمد سؤال ميكردند پس حضرت بسوى ايشان نوشت كه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ اما بعد پس در قرآن فرو مرويد و در آن مجادله و گفتگو نكنيد و بدون علم در آن سخن مگوئيد چرا كه از جدم رسول خدا شنيدم كه ميفرمود هر كه در قرآن بدون علم چيزى بگويد جاى خود را مهيا گرداند در آتش دوزخ و از آن جاى بگيرد و منزل گزيند و بداند كه از اهل جهنم است و بدرستى كه خداى سبحانه صمد را تفسير فرموده و فرموده كه اللَّهُ أَحَدٌ اللَّهُ الصَّمَدُ بعد از آن آن را تفسير فرموده و فرموده كه لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ يعنى نزاد و زاده نشد و نبود او را هيچ كس مانند و همتا و حضرت فرمود لم يلد يعنى چيز كثيفى از او بيرون نيامده چون فرزند و سائر چيزهاى كثيفى كه از آفريدگان بيرون مى‏آيد و نه چيز لطيفى چون نفس و عوارضات كه پديد مى‏آيد از او منشعب و پراكنده نميشوند چون پينكى و خواب و انديشه كه در دل در آيد و غم و اندوه و خوشحالى و خنده و گريه و ترس و اميد و رغبت و دلتنگى و گرسنگى و سيرى و خدا از آن برتر است كه چيزى از او بيرون آيد و آنكه چيز كثيف يا لطيفى از او متولد شود و لم يولد يعنى از چيزى متولد نشده و از چيزى بيرون نيامده چنان كه چيزهاى كثيف از اصلهاى خود بيرون مى‏آيند چون چيزى از چيزى و حيوان از حيوان و گياه از زمين و آب از چشمها و ميوه‏ها از درختها و نه چنان كه چيزهاى لطيف از مركزهاى خرد بيرون مى‏آيند چون ديدن از چشم و شنيدن از گوش و بوئيدن از بينى و چشيدن از دهان و سخن از زبان و شناختن و تميز دادن از دل و چون‏ آتش از سنگ نه بلكه او خداى صمديست كه نه از چيزى است و نه در چيزى و مخترع چيزها است و آفريننده آنها و پديد آورنده چيزها است بقدرت خويش كه آنچه از براى فناء و نيستى آفريده بخواستش از هم ميپاشند و آنچه از براى بقاء و ماندن خلق كرده بعلمش باقى ميماند پس اين خداى صمديست كه نزاده و زاده نشده و داناى نهان و آشكار و بزرگيست صاحب برترى و هيچ كس او را همتا نبوده و نخواهد بود.
اسرار توحيد / ترجمه التوحيد للصدوق، ص: 80