🌼🔆🌼«حسین زینت آسمانها و زمینها » « رمز عشق مقبول»🌼🔆🌼
🌹🔅☘️ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ ☘️🔅🌹
🔅🌹 «راز حسین در آسمانها» « رابطه زمین با آسمان» « حسین هنر آفرینش» « طعم عشق حسینی» و … 1402.11.2چکیده با تکمله مباحث؛ علی ساعی(عبدالله مشکات) 110.141(903) 🌹🔅
🔅🌼 حسین وصف حسین🌼🔅
🌹 حسین سلطان قلوب است
🌹با حسین باید بنده ناب و خاص خداوند شویم
🌹با حسین باید وجودمان تبدیل به کندوی عشق خداوند شود
🌹حسین همچو ابوالفضل پرچمداری دارد که مغبوط شهداست، حسین باغبان گلزار شهداست.
🌹 حسین در عرصه ی بندگی خداوند هنر جدیدی را به نمایش گذاشت.
🌹 کسی که حسین و اولاد حسین را به خاطر دنیا دوست داشته باشد چه فرقی با فاجر دارد؟!
🌹 حب و عشق هرگز نباید وجه معامله قرار بگیرد، تجارت عشق باختن عشق است.
🌹 اگر عشق عطر خدا داشته باشد آن موقع آن عشق مرضیّ حسین است.
🌹هر کس بنده ای را به خاطر خدا دوست داشته باشد الله را دوست دارد، هیچ کس نمیتواند خدا را دوست داشته باشد مگر اینکه خدا اور را دوست داشته باشد.
🌹نقشه محبت خود را ترسیم کنیم و تکلیف خودمان را مشخص کنیم!
🌹 حسین هم ظرف عشق است و هم مظروف عشق.
🌹 وجود حسین حب خداوند است.
🌹 هر آسمانی زمینی دارد که با آن در هم تنیده است.
🌹گویا که این جهان تفسیری از جمال حسین است.
🌹 عضو به عضو وجودمان از زیبایی تاثیر می پذیرد اما نیازمند پهنای دید وسیعی هستیم.
🔅🌼 افق اعلای شناخت امام حسین علیه السلام🌼🔅
🌹امام حسین علیه السلام قلب تپنده عشق و شهادت است، حسین سلطان قلوب، فرمانروای عبادت در آفاق بلند بندگی است.
🌹امام حسین علیه السلام بَهبَه و آفرین خداست، «فتبارک الله احسن الخالقین» خداست، خدا برای حسین بس است و حسین برای بَهبَه گفتن نیست برای بَهبَه شدن است.
🌹وجودمان باید حسینیه، حسین باشد تا حقش ادا گردد.
🌹این تعریف برای حسین کافی است که ابولفضلش مغبوط شهداست او پرچمدار حسین و حسین سید شهداست.
🌹امام حسین علیه السلام باغبان گلزار شهداست.
🌹امام حسین علیه السلام رنگ و نقش جدید در هنر آفرینش است. آب حیات بندگی است.
🌹امام حسین علیه السلام معنای عشق را تجدید نمود. حسین نوآور عبادت و بندگی است.
🔅🌼محض خدا عاشق حسینام 🌼🔅
🌷🔆الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ ع قَالَ: قَالَ لِي يَا بِشْرَ بْنَ غَالِبٍ مَنْ أَحَبَّنَا لَا يُحِبُّنَا إِلَّا لِلَّهِ جِئْنَا نَحْنُ وَ هُوَ كَهَاتَيْنِ وَ قَدَّرَ بَيْنَ سَبَّابَتَيْهِ وَ مَنْ أَحَبَّنَا لَا يُحِبُّنَا إِلَّا لِلدُّنْيَا فَإِنَّهُ إِذَا قَامَ قَائِمُ الْعَدْلِ وَسَّعَ عَدْلَهُ الْبَرَّ وَ الْفَاجِر[1]
🔆امام حسين عليه السلام: هر كه ما را دوست بدارد و اين محبّت او جز به خاطر خدا نباشد [در روز قيامت] ما و او مانند اين دو ـ حضرت دو انگشت اشاره اش را به موازات هم قرار داد ـ وارد مى شويم و هر كه ما را دوست بدارد و اين محبّت او جز براى دنيا نباشد (در این صورت) هرگاه برپا كننده عدالت قيام كند، عدالت و دادگرى او شامل نيكوكار و بدكار خواهد شد.
🌹عشق را وجه المعامله قرار ندهیم، با عشق تجارت نکنیم، تجارت با عشق اهل بیت علیهم السلام بازندگی است.
🌷🔆قَالَ الصَّادِقُ ع الْمُحِبُّ فِي اللَّهِ مُحِبُّ اللَّهِ وَ الْمَحْبُوبُ فِي اللَّهِ حَبِيبُ اللَّهِ لِأَنَّهُمَا لَا يَتَحَابَّانِ إِلَّا فِي اللَّهِ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص الْمَرْءُ مَعَ مَنْ أَحَبَّ فَمَنْ أَحَبَّ عَبْداً فِي اللَّهِ فَإِنَّمَا أَحَبَّ اللَّهَ تَعَالَى وَ لَا يُحِبُّ اللَّهَ تَعَالَى إِلَّا مَنْ أَحَبَّهُ اللَّه[2]
🔆حضرت صادق (ع) فرمود: كسى كه در راه خدا محبت پيدا مىكند، محب خداست و شخصى كه در اين مورد طرف اين گونه محبت قرار مىگيرد، محبوب و حبيب خدا مىشود، زيرا محبت كه در اين ميان جريان پيدا مىكند، در راه خداست.
🔆رسول اكرم (ص) فرموده است: هر مردى با كسى كه با آن علاقهمند است محشور است، پس كسى كه بندهاى را در راه خدا دوست بدارد، خدا را دوست داشته است، و خدا را دوست نمىدارد مگر آنكه خدا او را دوست داشته باشد.
🌷🔆قَالَ: وَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ: «مَنْ أَحَبَّنَا لِلَّهِ نَفَعَهُ اللَّهُ بِذَلِكَ وَ لَوْ كَانَ أَسِيراً فِي يَدِ الدَّيْلَمِ، وَ مَنْ أَحَبَّنَا لِغَيْرِ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ يَفْعَلُ بِهِ مَا يَشَاءُ. إِنَّ حُبَّنَا- أَهْلَ الْبَيْتِ- لَيَحُطُّ الذُّنُوبَ عَنِ الْعِبَادِ كَمَا تَحُطُّ الرِّيحُ الشَّدِيدَةُ الْوَرَقَ عَنِ الشَّجَرِ»[3]
🔆امام صادق علیه السلام: هر کس ما را بخاطر خدا دوست داشته باشد خدا بخاطر این دوستی به او منفعت خواهد رساند هر چند در دست دیلم اسیر باشد، و هر کس ما را به غیر خدا دوست داشته باشد، پس خدا به آنچه بخواهد عمل میکند. همانا محبت ما اهل بیت، گناهان را از بندگانش میریزاند همانطوریکه باد شدید برگهای درختان را میریزاند.
🔅🌼 محبت خالصانه اهل بیت علیهم السلام حکمت جوشان است🌼🔅
🌷🔆 عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مَنْ أَحَبَّنَا أَهْلَ الْبَيْتِ وَ حَقَّقَ حُبَّنَا فِي قَلْبِهِ جَرَى يَنَابِيعُ الْحِكْمَةِ عَلَى لِسَانِهِ وَ جُدِّدَ الْإِيمَانُ فِي قَلْبِهِ وَ جُدِّدَ لَهُ عَمَلُ سَبْعِينَ نَبِيّاً وَ سَبْعِينَ صِدِّيقاً وَ سَبْعِينَ شَهِيداً وَ عَمَلُ سَبْعِينَ عَابِداً عَبَدَ اللَّهَ سَبْعِينَ سَنَة[4]
🌷🔆امام صادق عليه السلام: هر كه ما اهل بيت را دوست بدارد و دوستى ما را در قلبش محقق کند، چشمه هاى حكمت بر زبانش جارى گردد و ايمان در دلش نو شود و ثواب عمل هفتاد پیامبر و هفتاد راستگو و هفتاد شهید و هفتاد عابد كه هفتاد سال عبادت كرده برای او نوشته میشود.
🔅🌼عمل عاشق شبیه عمل معشوق است 🌼🔅
🌷🔆مَنْ أَحَبَّنَا فَلْيَعْمَلْ بِعَمَلِنَا وَ يَسْتَعِنْ بِالْوَرَعِ فَإِنَّهُ أَفْضَلُ مَا يُسْتَعَانُ بِهِ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَة[5]
🌷🔆امام على عليه السلام: هر كه ما را دوست دارد، بايد به كردار ما عمل كند و از پارسايى مدد گيرد ؛ چرا كه آن، بهترين مددكار در امر دنيا و آخرت است.
🔅🌼 عشق تجاری، معشوق را به متاع دنیا خواهد فروخت🌼🔅
🌷🔆 عَنْ أَبِي خَالِدٍ الْكَابُلِيِّ قَالَ: أَتَى نَفَرٌ إِلَى عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ ع فَقَالُوا إِنَّ بَنِي عَمِّنَا وَفَدُوا إِلَى مُعَاوِيَةَ بْنِ أَبِي سُفْيَانَ طَلَبَ رِفْدِهِ وَ جَائِزَتِهِ وَ إِنَّا قَدْ وَفَدْنَا إِلَيْكَ صِلَةً لِرَسُولِ اللَّهِ ص فَقَالَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ ع قَصِيرَةٌ مِنْ طَوِيلَةٍ مَنْ أَحَبَّنَا لَا لِدُنْيَا يُصِيبُهَا مِنَّا وَ عَادَى عَدُوَّنَا لَا لِشَحْنَاءَ كَانَتْ بَيْنَهُ وَ بَيْنَهُ أَتَى اللَّهَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَعَ مُحَمَّدٍ ص وَ إِبْرَاهِيمَ وَ عَلِيٍّ ع[6]
🔆ابوخالد کابلی میگوید یک نفر به محضر امام سجاد علیه السلام وارد شد به حضرت گفتند «پسر عموی من به سوی معاویه پسر ابوسفیان بخاطر عطایایش به او وارد شدند و ما به سوی تو آمدیم تا به احسان رسول خدا ص دست یابیم» امام سجاد عليه السلام فرمودند: «سخن كوتاه» هركس ما را دوست بدارد، اما نه به خاطر آن كه از قِبَل ما به دنيايى برسد. و دشمن ما را دشمن بدارد، ليكن نه به سبب كينه اى كه ميان آن دو است، روز قيامت به همراه محمّد صلي الله عليه و آله و ابراهيم و على عليهماالسلام به پيشگاه خدا در آيد.
🔅🌼 طعم بینظیر عشق حسینی🌼🔅
🌹عشق الهی با طعم حسین ، تفسیر خلقت و مقصد بندگی است.
🌹حب الحسین یعنی قلب منقش به امضای عشق الهی. دلی که به عشق امام حسین علیه السلام آباد شود، حسین آباد و جنتآباد شود.
🌹نشان عشق حسین سوختن هر چه غیر خداست!
🌹عشق حسین اول از همه هر چه آرزو و هوس دنیوی و میل به معاصی را به خاکستر تبدیل میسازد.
🌹حب فیاللهی و حب للهی نشان خلوص عشق است.
🌹حسین یکجا هم ظرف و هم مظروف عشق است، جام محبت با شراب محبت یکی است. حسین گنج و گنجینه یکپارچه محبت الهی است.
🌹حاصل عبادت خالصانه سریز محبت است.
🌹در سودای عشق باید فقط به خدای خود ببازیم نه به هوس و نفس خویش.
🌷🔆 رَسُولُ اللَّهِ ص : مَرْحَباً بِكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ يَا زَيْنَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِين[7]
🔆 رسول خدا صلى الله عليه و آله خطاب به امام حسین علیه السلام فرمود : خوش آمدى اى ابا عبد اللّه ! اى زيور آسمانها و زمينها.
🔅🌼آسمان با حسین به جهان لبخند میزند 🌼🔅
🌹حسین زینت آسمانها و زمینهاست، آسمانها و زمین صفحه نمایش جمال امام حسین است.
🌹جمال امام حسین علیه السلام نقش جام آسمانها و زمینهاست.
🌹جهان هستی جام و تابلوی عظیمی برای نمایش زیباترین هنر آفرینش است؟!
🌹عشق با زینت طوفانی میشود؛ اگر زینت نباشد عشق رنگ میبازد. حقیقت وجود امام حسین علیه السلام زینت جهان است و عشق خدا را در جان جهان میجوشاند.
🌹در صفحه به صفحه آفرینش بارقههای جمال حسین را تماشا میکنیم! ای کاش در یک قاب، جمال حسین را مینگریستیم.
🌹هر چه یوسف و هر چه حور و هر چه گل و هر چه زیبایی است زینتهای جهانند و حکایتگر حسین و بارنده عشق خدایند.
🔅🌼 حسین هنر مبارک خلاق علیم است🌼🔅
🌹زیباییهای جهان هستی تفسیر جمال امام حسین است و چاشنی عشق محبوب ازلی است.
🌹تماشای نظام احسن آسمانها و زمین و زینت آنها تلاش برای قرائت کتاب خدا از جمال حسین است. حسین آیت و زینت خدای جمیل است.
🌹حسین زینت و معرّف زیبایی در هنر آفرینش است.
🌹کسی که برای اولین بار چشم باز کند، حساش به زیبایی از درک و بیان خارج خواهد بود اما اثر آن دگرگون سازنده ساختار جان است.
🌹دامنه زینت کرانهای ندارد؛ برای درکش دلی بیکران میخواهد.
🌹واکنش اعضاء و جوارح به کل و اجزاء متفاوت و مجزاست،
🌹 ما هنوز به جِدّ دیده به زینت آسمانها و زمین باز ننمودهایم.
🌹دل آلوده و تنگ و تاریک محروم از رویت جمال آسمانها و زمین است.
🌹پهنای دید و عمق دید و فهم دید، در فهم زیبایی و زینت مؤثر است؛ چقدر در تفکیک رنگها و تشخیص و ترکیب آنها آشناییم به قوانین حاکم بر نظم و انظباط چقدر شناخت داریم؟
🔅🌼 بصیرت زینتنگر، موهبتی متعالی است🌼🔅
🌻🔆الملك : 3 الَّذي خَلَقَ سَبْعَ سَماواتٍ طِباقاً ما تَرى في خَلْقِ الرَّحْمنِ مِنْ تَفاوُتٍ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرى مِنْ فُطُورٍ
🌻همان كسى كه هفت آسمان را بر فراز يكديگر آفريد؛ در آفرينش خداوند رحمان هيچ تضادّ و عيبى نمىبينى! بار ديگر نگاه كن، آيا هيچ شكاف و خللى مشاهده مىكنى؟!
🌻🔆الملك : 4 ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَيْنِ يَنْقَلِبْ إِلَيْكَ الْبَصَرُ خاسِئاً وَ هُوَ حَسيرٌ
🔆بار ديگر (به عالم هستى) نگاه كن، سرانجام چشمانت به سوى تو باز مىگردد در حالى كه خسته و ناتوان است!
🌻🔆الملك : 5 وَ لَقَدْ زَيَّنَّا السَّماءَ الدُّنْيا بِمَصابيحَ وَ جَعَلْناها رُجُوماً لِلشَّياطينِ وَ أَعْتَدْنا لَهُمْ عَذابَ السَّعيرِ
🔆ما آسمان دنیا را با چراغهاى فروزانى زينت بخشيديم، و آنها را تيرهايى براى شياطين قرار داديم، و براى آنان عذاب آتش فروزان فراهم ساختيم!
🌹دیدن آسمانها و زمینها و رویت زینت آنها به دیدی فراتر از آسمانها و زمین طلب میکند!
🌹دیدن تنها به معنای رویت تصویر نیست بلکه خواندن و تفسیر و تاویل مناظر است. رویت کامل لازمه رویت زینت مناظر است. ما خیال میکنیم که میبینیم،
🌹کسی که برای اولین بار چشمس به جهان باز میشود، عکسالعملش نسبت به حس و درک جدیدش انقلابی در جهان وجود او ایجاد خواهد نمود.
🔅🌼زینت، محدود بصر نیست 🌼🔅
🌹زینت به انواع و اقسام گستردهای است؛ غیر قابل احصاء است.
🌹زینت دیداری تا شنیداری و چشایی و شمّی و ذوقی و لمسی و … را شامل میشود.
🌹حس زینت به دیداری و شنیداری و لمسی و درکی و علمی و حکمتی که بواسطه هر کدام از آنها به حقیقتی از حقایق والا اشراف مییابیم.
🌹به میزان تسلط بر ظواهر و بواطن آسمانها و زمینها قادر به شهود زینت آنها خواهیم بود.
🔅🌼هر آسمان زمینی دارد 🌼🔅
🌻🔆الطلاق : 12 اللَّهُ الَّذي خَلَقَ سَبْعَ سَماواتٍ وَ مِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ يَتَنَزَّلُ الْأَمْرُ بَيْنَهُنَّ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَديرٌ وَ أَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحاطَ بِكُلِّ شَيْءٍ عِلْماً
🌻🔆خداوند همان كسى است كه هفت آسمان را آفريد، و از زمين نيز همانند آنها را؛ فرمان او در ميان آنها پيوسته فرود مىآيد تا بدانيد خداوند بر هر چيز تواناست و اينكه علم او به همه چيز احاطه دارد!
🌷🔆ابن شهر آشوب: عن ابن عبّاس، في قوله تعالى: ذِكْراً رَسُولًا النبيّ ذكره من اللّه، و علي ذكر من محمد (صلّى اللّه عليه و آله)، كما قال اللّه: وَ إِنَّهُ لَذِكْرٌ لَكَ وَ لِقَوْمِكَ.
قوله تعالى:
اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَماواتٍ- إلى قوله تعالى- قَدْ أَحاطَ بِكُلِّ شَيْءٍ عِلْماً علي بن إبراهيم: قوله تعالى: اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَماواتٍ وَ مِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَ دليل على أن تحت كل سماء أرضا يَتَنَزَّلُ الْأَمْرُ بَيْنَهُنَّ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ وَ أَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحاطَ بِكُلِّ شَيْءٍ عِلْماً.[8]
🔅🌼راز حُبُک 🌼🔅
🌻🔆الذاريات : 7 وَ السَّماءِ ذاتِ الْحُبُكِ
🔆قسم به آسمان كه داراى حبوک است،
🌹آسمان دارای چین و شکن است؛ آسمان دارای نیکویی است، آسمان مملو از کهکشان است، آسمان و زمین به هم بافته شده است؛
🌹علاوه بر از آسمان بالای سر به آسمان ولایت و رسالت نیز توجه نماییم.
🌷🔆عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، قَالَ: حَدَّثَنِي أَبِي، عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ خَالِدٍ، عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الرِّضَا (عَلَيْهِ السَّلَامُ)، قَالَ: قُلْتُ لَهُ: أَخْبِرْنِي عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: وَ السَّماءِ ذاتِ الْحُبُكِ. فَقَالَ: هِيَ «مَحْبُوكَةٌ إِلَى الْأَرْضِ»، وَ شَبَّكَ بَيْنَ أَصَابِعِهِ.
فَقُلْتُ: كَيْفَ تَكُونُ مَحْبُوكَةً إِلَى الْأَرْضِ، وَ اللَّهُ يَقُولُ: رَفَعَ السَّماواتِ بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَها؟ فَقَالَ:
«سُبْحَانَ اللَّهِ! أَ لَيْسَ اللَّهُ يَقُولُ: بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَها؟». قُلْتُ: بَلَى. فَقَالَ: «ثَمَّ عَمَدٌ وَ لَكِنْ لَا تَرَوْنَهَا».
قُلْتُ: كَيْفَ ذَلِكَ، جَعَلَنِيَ اللَّهُ فِدَاكَ؟ قَالَ: فَبَسَطَ كَفَّهُ الْيُسْرَى، ثُمَّ وَضَعَ الْيُمْنَى عَلَيْهَا، فَقَالَ: «هَذِهِ أَرْضُ الدُّنْيَا، وَ السَّمَاءُ الدُّنْيَا[9] فَوْقَهَا قُبَّةٌ، وَ الْأَرْضُ الثَّانِيَةُ فَوْقَ السَّمَاءِ الدُّنْيَا، وَ السَّمَاءُ الثَّانِيَةُ فَوْقَهَا قُبَّةٌ، وَ الْأَرْضُ الثَّالِثَةُ فَوْقَ السَّمَاءِ الثَّانِيَةِ، وَ السَّمَاءُ الثَّالِثَةُ فَوْقَهَا قُبَّةٌ، وَ الْأَرْضُ الرَّابِعَةُ فَوْقَ السَّمَاءِ الثَّالِثَةِ، وَ السَّمَاءُ الرَّابِعَةُ فَوْقَهَا قُبَّةٌ، وَ الْأَرْضُ الْخَامِسَةُ فَوْقَ السَّمَاءِ الرَّابِعَةِ، وَ السَّمَاءُ الْخَامِسَةُ فَوْقَهَا قُبَّةٌ، وَ الْأَرْضُ السَّادِسَةُ، فَوْقَ السَّمَاءِ الْخَامِسَةِ، وَ السَّمَاءُ السَّادِسَةُ فَوْقَهَا قُبَّةٌ، وَ الْأَرْضُ السَّابِعَةُ فَوْقَ السَّمَاءِ السَّادِسَةِ، وَ السَّمَاءُ السَّابِعَةُ فَوْقَهَا قُبَّةٌ، وَ عَرْشُ الرَّحْمَنِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فَوْقَ السَّمَاءِ السَّابِعَةِ، وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَماواتٍ طِبَاقاً وَ مِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ يَتَنَزَّلُ الْأَمْرُ بَيْنَهُنَ فَأَمَّا صَاحِبُ الْأَمْرِ فَرَسُولُ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ)، وَ الْوَصِيُّ بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) قَائِمٌ عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ، فَإِنَّمَا يَتَنَزَّلُ الْأَمْرُ إِلَيْهِ مِنْ فَوْقِ السَّمَاءِ مِنْ بَيْنِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ».
قُلْتُ: فَمَا تَحْتَنَا إِلَّا أَرْضٌ وَاحِدَةٌ؟ فَقَالَ: «مَا تَحْتَنَا إِلَّا أَرْضٌ وَاحِدَةٌ، وَ إِنَّ السِّتَّ لَهُنَّ فَوْقَنَا».
الطَّبْرِسِيُّ، قَالَ: رَوَى الْعَيَّاشِيُّ بِإِسْنَادِهِ، عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ خَالِدٍ، عَنْ أَبِي الْحَسَنِ (عَلَيْهِ السَّلَامُ)، وَ ذَكَرَ الْحَدِيثَ فِي صِفَةِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ نَحْوَ مَا ذَكَرْنَاهُ مِنْ رِوَايَةِ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ[10].
🌷🔆امام رضا (علیه السلام)- حسینبنخالد گوید: از امام رضا (علیه السلام) دربارهی آیه: و السَّمَاء ذَاتِ الحُبُکِ پرسیدم، حضرت (علیه السلام) فرمود: «آسمان و زمین به هم بافته شده است». و برای نشاندادن آن، انگشتان دو دست خود را در هم فرو برد. عرض کردم: «چگونه ممکن است آسمان به زمین بافته شده باشد درحالیکه خداوند میفرماید: آسمانها را، بدون ستونهایی که برای شما دیدنی باشد، برافراشت. (رعد/۲)». فرمود: «خداوند پاک و منزّه است، مگر نفرموده است: بِغَیْرِ عَمَدٍ تَرَونَهَا». عرض کردم: «بلی»! فرمود: «ستونهایی دارد ولی شما آنها را نمیبینید». عرض کردم: «جانم فدای تو باد! چگونه چنین چیزی ممکن است»؟ حضرت (علیه السلام) درحالیکه کف دست چپش را باز کرده بود و کف دست راست را بر آن قرار داده بود، فرمود: «این زمین اوّل است و این هم آسمان اوّل که بر بالای آن بهصورت گنبد است. زمین دوّم بر بالای آسمان دوّمی است و آسمان دوّم مانند یک گنبد بر روی آن قرار دارد. زمین سوّم بر بالای آسمان دوّم است و آسمان سوّم بهصورت یک گنبد بر بالای آن قرار دارد. زمین چهارم بر بالای آسمان سوّم است و آسمان چهارم به شکل گنبدی بر بالای آن قرار دارد و زمین پنجم بر بالای آسمان چهارم است و آسمان چهارم بهصورت یک گنبد بر روی آن قرار دارد. زمین ششم بر بالای آسمان پنجم است و آسمان ششم بهصورت یک گنبد بر بالای آن قرار دارد و زمین هفتم در بالای آسمان ششم قرار دارد و آسمان هفتم مانند یک گنبد در روی آن است و عرش خداوند تبارکوتعالی بر بالای آسمان هفتم است و این است که خداوند عزّوجلّ میفرماید: خداوند همان کسی است که هفت آسمان را آفرید، و از زمین نیز همانند آنها را فرمان او در میان آنها پیوسته فرود میآید. (طلاق/۱۲) و امّا صاحب الأمر همان رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و وصیّ پس از او قائم بر روی زمین میباشد؛ پس همانا از بالای آسمان و از میان آسمانها و زمینها، امر بر او نازل میشود». پرسیدم: «پس در زیر ما فقط یک زمین قرار دارد»؟ فرمود: «در زیر ما فقط یک زمین قرار دارد و عالم الست در بالای ماست».
🔅🌼شرج آسمان 🌼🔅
🌷🔆عَنْ أَبِي عِمْرَانَ الْكِنْدِيِّ قَالَ: سَأَلَ ابْنُ الْكَوَّاءِ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ع عَنْ قَوْلِهِ تَعَالَى وَ السَّماءِ ذاتِ الْحُبُكِ قَالَ ذَاتِ الْخَلْقِ الْحَسَنِ قَالَ فَمَا الْمَجَرَّةُ قَالَ يَا وَيْلَكَ سَلْ تَفَقُّهاً وَ لَا تَسْأَلْ تَعَنُّتاً يَا وَيْلَكَ سَلْ عَمَّا يَعْنِيكَ قَالَ فَوَ اللَّهِ إِنَّ مَا سَأَلْتُكَ عَنْهُ لَيَعْنِينِي قَالَ إِنَّهَا شَرَجُ السَّمَاءِ وَ مِنْهَا فُتِحَتِ السَّمَاءُ بِماءٍ مُنْهَمِرٍ زَمَنَ الْغَرَقِ عَلَى قَوْمِ نُوحٍ ع قَالَ فَكَمْ بَيْنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ قَالَ مَدُّ الْبَصَرِ وَ دَعْوَةٌ بِذِكْرِ اللَّهِ فَيَسْمَعُ لَا نَقُولُ غَيْرَ ذَلِكَ.[11]
🔆امام علی (علیه السلام)- ابنکوّاء از امیرالمؤمنین (علیه السلام) تفسیر قول خداوند متعال و السَّمَاء ذَاتِ الحُبُکِ را پرسید؛ حضرت (علیه السلام) فرمود: «همان خلقت نیکوست». گفت: «پس کهکشان چیست»؟ فرمود: «وای بر تو! برای فهمیدن بپرس نه برای رنجدادن، ای وای بر تو! از آن بپرس که به کارت میآید و ترک کن آنچه را که به کارت نمیآید». گفت: «به خدا قسم! آنچه را که به کارم میآید را پرسیدم». فرمود: «کهکشان، رودخانهی آسمان است و آسمان از آن گشوده شد.
🌷🔆في مجمع البيان «ذاتِ الْحُبُكِ» ذات الطرائق الحسنة الى قوله: و قيل ذات الحسن و الزينة عن على عليه السلام.[12]
🔆امام علی (علیه السلام)- ذَاتِ الحُبُکِ؛ صاحب راه و روشهای نیکو و زیباست و گفته شده همان کمال و زینت است.
🌷🔆عن أبي حمزة قال: سمعت أبا جعفر- عليه السّلام- يقول في قول اللَّه- تعالى-: إِنَّما تُوعَدُونَ لَصادِقٌ، يعني: في عليّ- عليه السّلام-. وَ إِنَّ الدِّينَ لَواقِعٌ، يعني: عليّا، و عليّ- عليه السّلام- هو الدين. وَ السَّماءِ ذاتِ الْحُبُكِ: ذات الطّرائق.[13]
🌷🔆وَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ فِي قَوْلِهِ تَعَالَى وَ السَّماءِ ذاتِ الْحُبُكِ قَالَ حُسْنُهَا وَ اسْتِوَاؤُهَا.[14]
🔆ابنعبّاس و السَّمَاء ذَاتِ الحُبُکِ؛ یعنی زیبایی و مستقرشدن آسمان.
🌷🔆وَ رُوِيَ عَنْهُ أَيْضاً أَنَّهُ قَالَ: ذَاتِ الْبَهَاءِ وَ الْجِمَالِ وَ إِنَّ بُنْيَانَهَا كَالْبَرَدِ الْمُسَلْسَلِ [15]
🌷🔆وَ فِي رِوَايَةٍ أُخْرَى عَنْهُ ذَاتِ طَرَائِقَ وَ الْخَلْقِ الْحَسَنِ[16]
🌷🔆وَ عَنْ عَلِيٍّ ع قَالَ: هِيَ السَّمَاءُ السَّابِعَةُ.[17]
🌷🔆وَ عَنْ عِكْرِمَةَ ذَاتِ الْخَلْقِ الْحَسَنِ مُحَبَّكَةٍ بِالنُّجُوم[18]
🔆ابنعبّاس (رحمة الله علیه)- معنی السَّماءِ ذاتِ الحُبُکِ چیست؟ گفت: «صاحب خلقت نیکوست».
🌷🔆عَنْ أَبِي حَمْزَةَ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع يَقُولُ فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ إِنَّما تُوعَدُونَ لَصادِقٌ يَعْنِي فِي عَلِيٍّ ع وَ إِنَّ الدِّينَ لَواقِعٌ يَعْنِي عَلِيّاً وَ عَلِيٌّ هُوَ الدِّينُ- وَ قَوْلُهُ وَ السَّماءِ ذاتِ الْحُبُكِ قَالَ: السَّمَاءُ رَسُولُ اللَّهِ ص وَ عَلِيٌّ ع ذَاتُ الْحُبُك[19]
🔆امام باقر (علیه السلام)- ابوحمزهی ثمالی از امام باقر (علیه السلام) روایت میکند که فرمود: در آیه: وَ السَّمَاء ذَاتِ الحُبُکِ؛ منظور از آسمان، رسول خدا (صلی الله علیه و آله) میباشد و منظور از بافته شده، حضرت علی (علیه السلام) میباشد.
🌷🔆 عَنْ أَبِي حَمْزَةَ الثُّمَالِيِّ قَالَ قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ ع وَ السَّماءِ ذاتِ الْحُبُكِ قَالَ السَّمَاءُ فِي بَطْنِ الْقُرْآنِ رَسُولُ اللَّهِ ص وَ الْحُبُكُ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ ع وَ هُوَ ذَاتُ النَّبِيِّ [ص] وَ أَهْلُ بَيْتِهِ [ع][20]
🔆امام باقر (علیه السلام)- ابوحمزهی ثمالی گوید: به امام باقر (علیه السلام) گفتم: «منظور از وَ السَّماءِ ذاتِ الحُبُکِ چیست»؟ حضرت فرمود: «منظور از آسمان در باطن قرآن رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و منظور از و الحُبُک؛ امیرالمؤمنین علیّبنابیطالب (علیه السلام) است و او و خاندانش، همان نفس پیامبر (صلی الله علیه و آله) هستند».
🌼علی ساعی(عبدالله مشکات) 110.141(903)🌼
[1] المحاسن ؛ ج1 ؛ ص61 برقى، احمد بن محمد بن خالد، دار الكتب الإسلامية – قم، چاپ: دوم، 1371 ق.
[2] مصباح الشريعة ؛ ؛ ص194 منسوب به جعفربن محمد عليه السلام، اعلمى – بيروت، چاپ: اول، 1400ق.
[3] قرب الإسناد (ط – الحديثة) ؛ متن ؛ ص39 حميرى، عبد الله بن جعفر، مؤسسة آل البيت عليهم السلام – قم، چاپ: اول، 1413 ق.
[4] المحاسن ؛ ج1 ؛ ص61 برقى، احمد بن محمد بن خالد، دار الكتب الإسلامية – قم، چاپ: دوم، 1371 ق.
[5] تحف العقول ؛ النص ؛ ص104 ابن شعبه حرانى، حسن بن على، جامعه مدرسين – قم، چاپ: دوم، 1404 / 1363ق.
[6] المحاسن ؛ ج1 ؛ ص165 برقى، احمد بن محمد بن خالد، دار الكتب الإسلامية – قم، چاپ: دوم، 1371 ق.
[7] بحار الأنوار (ط – بيروت) ؛ ج36 ؛ ص205 مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، دار إحياء التراث العربي – بيروت، چاپ: دوم، 1403 ق.
[8] البرهان في تفسير القرآن ؛ ج5 ؛ ص414 بحرانى، سيد هاشم بن سليمان، مؤسسه بعثه – قم، چاپ: اول، 1374 ش.
[9] زاد في النسخ و المصدر: عليها.
[10] مجمع البيان 10: 467.
[11] بحار الأنوار (ط – بيروت) ؛ ج55 ؛ ص92 مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، دار إحياء التراث العربي – بيروت، چاپ: دوم، 1403 ق.
[12] تفسير نور الثقلين ؛ ج5 ؛ ص121 العروسى الحويزى، عبد على بن جمعة، اسماعيليان – قم، چاپ: چهارم، 1415 ق.
[13] تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب ؛ ج12 ؛ ص409 قمي مشهدي، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى، سازمان چاپ و انتشارات – تهران، چاپ: اول، 1368 ش.
[14] بحار الأنوار (ط – بيروت) ؛ ج55 ؛ ص105 مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، دار إحياء التراث العربي – بيروت، چاپ: دوم، 1403 ق.
[15] بحار الأنوار (ط – بيروت) ؛ ج55 ؛ ص105 مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، دار إحياء التراث العربي – بيروت، چاپ: دوم، 1403 ق.
[16] بحار الأنوار (ط – بيروت) ؛ ج55 ؛ ص106 مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، دار إحياء التراث العربي – بيروت، چاپ: دوم، 1403 ق.
[17] بحار الأنوار (ط – بيروت) ؛ ج55 ؛ ص106 مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، دار إحياء التراث العربي – بيروت، چاپ: دوم، 1403 ق.
[18] بحار الأنوار (ط – بيروت) ؛ ج55 ؛ ص106 مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، دار إحياء التراث العربي – بيروت، چاپ: دوم، 1403 ق.
[19] تفسير القمي ؛ ج2 ؛ ص329 قمى، على بن ابراهيم، دار الكتاب – قم، چاپ: سوم، 1404ق.
[20] تفسير فرات الكوفي ؛ ؛ ص441 كوفى، فرات بن ابراهيم، مؤسسة الطبع و النشر في وزارة الإرشاد الإسلامي – تهران، چاپ: اول، 1410 ق.