🌻🔆ماه علم و حکمت🔆🌻

🌼🔆🌼روزه دار در روز قیامت🌼🔆🌼

🌹🔅☘️ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ ☘️🔅🌹

🔅🌹 « روزه، صنایع علم و حکمت»  «پنج حقیقت در دل پنج»  « روزه گسستگی برای پیوستگی است» «فرصت عشق متعالی»  «شب ۲۷ ماه رمضان» و … چکیده با تکمله       1404.01.08    علی ساعی(عبدالله مشکات) ۱۱۰٫۱۴۱(۹۰۳)  🌹🔅

🔅🌼ماه مبارک رمضان، ماه مدیریت متعالی جسم و جان 🌼🔅

☘️🔆🌱اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَلْهِمْنَا مَعْرِفَةَ فَضْلِهِ وَ إِجْلَالَ حُرْمَتِهِ، وَ التَّحَفُّظَ مِمَّا حَظَرْتَ فِيهِ، وَ أَعِنَّا عَلَى صِيَامِهِ بِكَفِّ الْجَوَارِحِ عَنْ مَعَاصِيكَ، وَ اسْتِعْمَالِهَا فِيهِ بِمَا يُرْضِيكَ حَتَّى لَا نُصْغِيَ بِأَسْمَاعِنَا إِلَى لَغْوٍ، وَ لَا نُسْرِعَ بِأَبْصَارِنَا إِلَى لَهْوٍ

☘️🔆🌱 وَ حَتَّى لَا نَبْسُطَ أَيْدِيَنَا إِلَى مَحْظُورٍ، وَ لَا نَخْطُوَ بِأَقْدَامِنَا إِلَى مَحْجُورٍ، وَ حَتَّى لَا تَعِيَ بُطُونُنَا إِلَّا مَا أَحْلَلْتَ، وَ لَا تَنْطِقَ أَلْسِنَتُنَا إِلَّا بِمَا مَثَّلْتَ، وَ لَا نَتَكَلَّفَ إِلَّا مَا يُدْنِي مِنْ ثَوَابِكَ، وَ لَا نَتَعَاطَى إِلَّا الَّذِي يَقِي مِنْ عِقَابِكَ، ثُمَّ خَلِّصْ ذَلِكَ كُلَّهُ مِنْ رِئَاءِ الْمُرَاءِينَ، وَ سُمْعَةِ الْمُسْمِعِينَ، لَا نُشْرِكُ فِيهِ أَحَداً دُونَكَ، وَ لَا نَبْتَغِي فِيهِ مُرَاداً سِوَاكَ.[۱]

☘️🔆 بار خدايا بر محمّد و آل او درود فرست، و شناسائى برترى آن(ماه مبارک رمضان) را (بر ماههاى ديگر) و بزرگ داشتن حرمت و حقّش را (كه قيام و ايستادگى بر آن واجب است) و دورى گزيدن از آنچه را كه منع و حرام كرده‏اى بما الهام نما، و ما را بر روزه داشتن آن بوسيله بازداشتن اندام از گناهان و بكار بردن آن اندام در آن ماه بآنچه تو را خوشنود ميگرداند (خواسته تو در آن است) يارى فرما، تا با گوشهامان سخن بيهوده گوش ندهيم، و با چشمهامان بسوى بازى (كارهائى كه انسان را از مقصود باز دارد) نشتابيم

☘️🔆 و تا دست‏هامان را به (طلب يا فرا گرفتن) حرام دراز ننمائيم، و با پاهامان بسوى آنچه منع و حرام گشته نرويم، و تا شكمهامان نگاه ندارد و گرد نياورد جز آنچه (خوردنى و آشاميدنى) كه تو حلال و روا گردانيده‏اى، و زبانهامان گويا نشود جز بآنچه (قرآن مجيد و گفتار پيغمبر اكرم و أئمّه معصومين- عليهم السّلام- كه) تو خبر داده و بيان فرموده‏اى بپاداش تو نزديك گرداند، و بجا نياوريم جز آنچه كه از كيفر تو نگاه دارد، سپس همه آن كردارها را از رئاء و خودنمائى خود نمايان و از سمعه و شنواندن شنوانندگان خالص و پاكيزه گردان كه در آن كسى را با تو شريك نگردانيم، و جز تو در آن مقصود و خواسته‏اى نطلبيم[۲]

🔅🌼روزه صنایع حکمت 🌼🔅

🌷🔆 يَا أَحْمَدُ إِنَ‏ الْعِبَادَةَ عَشَرَةُ أَجْزَاءٍ تِسْعَةٌ مِنْهَا طَلَبُ الْحَلَالِ فَإِنْ أُطِيبَ مَطْعَمُكَ وَ مَشْرَبُكَ فَأَنْتَ فِي حِفْظِي وَ كَنَفِي قَالَ يَا رَبِّ مَا أَوَّلُ الْعِبَادَةِ قَالَ أَوَّلُ الْعِبَادَةِ الصَّمْتُ وَ الصَّوْمُ قَالَ يَا رَبِّ وَ مَا مِيرَاثُ الصَّوْمِ قَالَ الصَّوْمُ يُورِثُ الحِكْمَةَ وَ الحِكْمَةُ تُورِثُ الْمَعْرِفَةَ وَ الْمَعْرِفَةُ تُورِثُ الْيَقِينَ فَإِذَا اسْتَيْقَنَ الْعَبْدُ لَا يُبَالِي كَيْفَ أَصْبَحَ بِعُسْرٍ أَمْ بِيُسْرٍ وَ إِذَا كَانَ الْعَبْدُ فِي حَالَةِ الْمَوْتِ يَقُومُ عَلَى رَأْسِهِ مَلَائِكَةٌ بِيَدِ كُلِّ مَلَكٍ كَأْسٌ مِنْ مَاءِ الْكَوْثَرِ وَ كَأْسٌ مِنَ الْخَمْرِ يَسْقُونَ رُوحَهُ حَتَّى تَذْهَبَ سَكْرَتُهُ وَ مَرَارَتُهُ وَ يُبَشِّرُونَهُ بِالْبِشَارَةِ الْعُظْمَى وَ يَقُولُونَ لَهُ طِبْتَ وَ طَابَ مَثْوَاكَ إِنَّكَ تَقْدَمُ عَلَى الْعَزِيزِ الْكَرِيمِ الْحَبِيبِ الْقَرِيبِ فَتَطِيرُ الرُّوحُ مِنْ أَيْدِي الْمَلَائِكَةِ فَتَصْعَدُ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى فِي أَسْرَعَ مِنْ طَرْفَةِ عَيْنٍ ٍ وَ لَا يَبْقَى حِجَابٌ وَ لَا سِتْرٌ بَيْنَهَا وَ بَيْنَ اللَّهِ تَعَالَى وَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهَا مُشْتَاقٌ وَ يَجْلِسُ عَلَى عَيْنٍ عِنْدَ الْعَرْشِ ثُمَّ يُقَالُ لَهَا كَيْفَ تَرَكْتِ الدُّنْيَا فَيَقُولُ إِلَهِي وَ عِزَّتِكَ وَ جَلَالِكَ لَا عِلْمَ لِي بِالدُّنْيَا أَنَا مُنْذُ خَلَقْتَنِي خَائِفٌ مِنْكَ فَيَقُولُ اللَّهُ صَدَقْتَ عَبْدِي كُنْتَ بِجَسَدِكَ فِي الدُّنْيَا وَ رُوحُكَ مَعِي فَأَنْتَ بِعَيْنِي سِرُّكَ وَ عَلَانِيَتُكَ سَلْ أُعْطِكَ وَ تَمَنَّ عَلَيَّ فَأُكْرِمَكَ هَذِهِ جَنَّتِي مُبَاحٌ فتبيح فَتَبَحْبَحْ فِيهَا وَ هَذَا جِوَارِي فَاسْكُنْهُ فَيَقُولُ الرُّوحُ إِلَهِي عَرَّفْتَنِي نَفْسَكَ فَاسْتَغْنَيْتُ بِهَا عَنْ جَمِيعِ خَلْقِكَ وَ عِزَّتِكَ وَ جَلَالِكَ لَوْ كَانَ رِضَاكَ فِي أَنْ أُقَطَّعَ إِرْباً إِرْباً وَ أُقْتَلَ سَبْعِينَ قَتْلَةً بِأَشَدِّ مَا يُقْتَلُ بِهِ النَّاسُ لَكَانَ رِضَاكَ أَحَبَّ إِلَهِي كَيْفَ أُعْجَبُ بِنَفْسِي وَ أَنَا ذَلِيلٌ إِنْ لَمْ تُكْرِمْنِي وَ أَنَا مَغْلُوبٌ إِنْ لَمْ تَنْصُرْنِي وَ أَنَا ضَعِيفٌ إِنْ لَمْ تُقَوِّنِي وَ أَنَا مَيِّتٌ إِنْ لَمْ تُحْيِنِي بِذِكْرِكَ وَ لَوْ لَا سَتْرُكَ لَافْتَضَحْتُ أَوَّلَ مَرَّةٍ عَصَيْتُكَ إِلَهِي كَيْفَ لَا أَطْلُبُ رِضَاكَ وَ قَدْ أَكْمَلْتَ عَقْلِي حَتَّى عَرَفْتُكَ وَ عَرَفْتُ الْحَقَّ مِنَ الْبَاطِلِ وَ الْأَمْرَ مِنَ النَّهْيِ وَ الْعِلْمَ مِنَ الْجَهْلِ وَ النُّورَ مِنَ الظُّلْمَةِ فَقَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَا أَحْجُبُ بَيْنِي وَ بَيْنَكَ فِي وَقْتٍ مِنَ الْأَوْقَاتِ كَذَلِكَ أَفْعَلُ بِأَحِبَّائِي‏ [۳]

🌷🔆 اى احمد! عبادت، ده بخش است، نُه بخش آن دنبال كسب حلال بودن است پس اگر خوردنى و آشاميدنى خود را از راه حلال تهيّه كردى در حفظ و حمايت من خواهى بود.

پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) پرسيد: خداوندا! برترين و اولين عبادت چيست؟فرمود: آغاز عبادت، روزه و سكوت است.

عرض كرد: پروردگارا! اثر روزه چيست؟فرمود: روزه باعث پديد آمدن حكمت است و حكمت موجب شناخت و شناخت موجب يقين است، پس هرگاه كه بنده به مقام يقين رسيد، در بند سختى يا آسانى زندگى نيست.

يا احمد عبادت ده جزء است نه جزء آن در طلب حلال است اگر خوردنى و آشاميدنى تو حلال بود پس تو در نگهدارى و پناه منى.

عرضكرد پروردگارا اول عبادت چيست؟ فرمود اول عبادت سكوت است و روزه گرفتن پرسيد بهره‏ى روزه چيست فرمود حكمت است و بهره‏ى حكمت معرفت است و نتيجه معرفت يقين است پس هر گاه بنده يقين پيدا كرد باكش نيست كه خوب زندگانى كند يا بد و هر گاه بنده در حالت مرگ و مردن باشد بر فراز سرش فرشتگانى مى‏ايستند بدست هر فرشته‏اى جامى از آب كوثر است و جامى از شراب طهور و بروح او مى‏چشانند تا تلخى جان كندن از او برود و او را مژده‏ى بزرگى دهند و بگويند خوشا بحالت كه جايت خوب است همانا تو بر پروردگار عزيز كريم وارد ميشوى.

پس روح از دست فرشتگان پرواز ميكند بسوى خداى تعالى به فاصله يك چشم بهم زدن بالا رود و پرده و مانعى بين او و خداى تعالى باقى نماند و خداى عز و جل هم مشتاق اوست و در عرش كنار چشمه‏اى‏ بنشيند بعد باو گويند چطور دنيا را واگذاشتى سپس بگويد خدايا بعزت و جلالت سوگند من از دنيا خبرى ندارم از آن روزى كه مرا آفريدى از تو بيمناك و ترسان بودم.

خدا ميفرمايد راست ميگوئى بنده‏ى من بدن تو در دنيا بود و روح تو با من، تو پيش نظر من در نهان و آشكارا بودى بخواه هر چه ميخواهى از من تا بتو عنايت كنم اين بهشت من است كه براى تو مباح است و در جوار رحمت من قرار گير.

پس روح عرض كند كه خدايا خودت را بمن شناساندى بشناسائى تو از آفريدگانت بى‏نياز شدم بعزت و جلالت سوگند اگر خوشنودى تو درين باشد كه پاره پاره شوم و هفتاد مرتبه كشته شوم سخت ترين كشتنى كه مردم كشته ميشوند بآن حالت، رضا و خوشنودى تو براى من دوست‏تر است.

بار الها چگونه من خودپسندى كنم و حال اينكه اگر تو مرا اكرام نكنى ذليل و پست باشم و شكست خورده‏ام اگر مرا يارى نكنى ناتوانم اگر توانائى بمن ندهى، مرده‏ام اگر تو مرا زنده نكنى بياد خودت و اگر پرده پوشى تو نبود مسلم رسوا ميشدم همان مرتبه‏ى اول كه نافرمانى و معصيت ترا كردم بار الها چطور من رضاى ترا نجويم و حال اينكه تو مرا خردمند كردى تا اينكه ترا شناختم و حق را از باطل و امر را از نهى و علم را از جهل و نور را از ظلمت شناختم سپس خداى عز و جل فرمايد بعزت و جلالم سوگند هيچ گاه بين خودم با تو حجاب و مانع قرار نميدهم.

🔅🌼 بازار منفعت خود را درست انتخاب کن🌼🔅

🌷🔆رُوِيَ عَنِ النَّبِيِّ ص أَنَّهُ قَالَ‏ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى إِنِّي وَضَعْتُ خَمْسَةَ أَشْيَاءَ فِي خَمْسَةٍ وَ النَّاسُ يَطْلُبُونَ فِي خَمْسَةٍ أُخْرَى فَمَتَى يَجِدُونَ إِنِّي وَضَعْتُ الْعِزَّ فِي طَاعَتِي وَ النَّاسُ يَطْلُبُونَ فِي أَبْوَابِ السَّلَاطِينِ فَمَتَى يَجِدُونَ وَ وَضَعْتُ الْعِلْمَ وَ الْحِكْمَةَ فِي الْجُوعِ وَ النَّاسُ يَطْلُبُونَ فِي الشِّبَعِ فَمَتَى يَجِدُونَ وَ وَضَعْتُ‏ الرَّاحَةَ فِي‏ الْجَنَّةِ وَ النَّاسُ يَطْلُبُونَ فِي الدُّنْيَا فَمَتَى يَجِدُونَ وَ إِنِّي وَضَعْتُ الْغِنَى فِي الْقَنَاعَةِ وَ النَّاسُ يَطْلُبُونَ فِي الْمَالِ فَمَتَى يَجِدُونَ وَ وَضَعْتُ رِضَائِي فِي مُخَالَفَةِ الْهَوَى وَ النَّاسُ يَطْلُبُونَ فِي مُخَالَفَتِي فَمَتَى يَجِدُونَ‏[۴]

🔆از جمله چيزهايى كه خداوند به داود وحى كرده اين است كه: خداوند مى‏فرمايد: اى داود، من پنج چيز را در پنج چيز قرار داده‏ام. ولى مردم مى‏خواهند آنها را از راه ديگر بدست آورند و قطعا به آن‏ نمى‏رسند. علم را در گرسنگى و تلاش قرار دادم ولى عده‏اى آن را با سيرى و راحتى مى‏خواهند ولى نمى‏توانند بيابند. من عزت و شرف را در طاعت خودم قرار دادم ولى آنها مى‏خواهند بوسيله خدمت به پادشاه عزت و شرف را بدست آورند كه موفق نمى‏شوند. بى‏نيازى را در قناعت قرار دادم ولى آنها مى‏خواهند بى‏نيازى را در ثروت جستجو كنند كه بدست نخواهند آورد.

رضايت و خشنودى خود را در غضب كردن مردم بر نفسشان قرار دادم و حال اين كه آنان خشنودى را در رضاى هواى نفس طلب مى‏نمايند ولى آن را نمى‏يابند. و من راحتى را براى مردم در بهشت قرار دادم، آنها مى‏خواهند در همين دنيا راحت باشند كه مسلما نخواهد شد.

🌹مراد از علم، علم واقعی است، نه معلومات دنیوی، علم، نور و روشنایی است، آن نوری که دنیا و آخرت آدمی را روشن و آباد کند.

🔅🌼علم و حکمت در گشنگی و تلاش است 🌼🔅

🌷🔆فَفِيمَا أَوْحَى اللَّهُ تَعَالَى إِلَى دَاوُدَ يَا دَاوُدُ إِنِّي وَضَعْتُ خَمْسَةً فِي خَمْسَةٍ- وَ النَّاسُ يَطْلُبُونَهَا فِي خَمْسَةٍ غَيْرِهَا فَلَا يَجِدُونَهَا وَضَعْتُ الْعِلْمَ فِي الْجُوعِ وَ الْجَهْدِ وَ هُمْ يَطْلُبُونَهُ فِي الشِّبَعِ وَ الرَّاحَةِ فَلَا يَجِدُونَهُ وَ وَضَعْتُ الْعِزَّ فِي طَاعَتِي- وَ هُمْ يَطْلُبُونَهُ فِي خِدْمَةِ السُّلْطَانِ فَلَا يَجِدُونَهُ وَ وَضَعْتُ الْغِنَى فِي الْقَنَاعَةِ وَ هُمْ يَطْلُبُونَهُ فِي كَثْرَةِ الْمَالِ فَلَا يَجِدُونَهُ وَ وَضَعْتُ رِضَائِي فِي سَخَطِ النَّفْسِ وَ هُمْ يَطْلُبُونَهُ فِي رِضَى النَّفْسِ فَلَا يَجِدُونَهُ وَ وَضَعْتُ‏ الرَّاحَةَ فِي‏ الْجَنَّةِ وَ هُمْ يَطْلُبُونَهَا فِي الدُّنْيَا فَلَا يَجِدُونَهَا[۵]

🔆اى داود! من پنج چیز را در پنج چيز قرار دادم، ولى مردم آنها را در پنج چيز ديگر مى‏جويند و نمى‏يابند.

علم را در گرسنگى و تلاش و كوشش قرار دادم، ولى مردم آن را در سيرى و راحتى مى‏جويند و نمى‏يابند.

عزّت را در اطاعت از خودم نهاده‏ام ولى مردم آن را در خدمت به سلاطين طلب مى‏كنند و نمى‏يابند.

بى‏نيازى را در قناعت قرار دادم، ولى مردم آن را در مال زياد مى‏جويند و نمى‏يابند.

رضايت خودم را در نارضايتى نفس نهاده‏ام، ولى مردم آن را در رضايت نفس طلب مى‏كنند و نمى‏يابند.

و راحتى و آسايش را در بهشت قرار داده‏ام، اما مردم آن را در دنيا مى‏جويند و نمى‏يابند.

🔅🌼 دنیا محل آسایش نیست، محل تلاش است🌼🔅

🌷🔆قَالَ النَّبِيُّ ص‏ مَنْ طَلَبَ مَا لَمْ يُخْلَقْ أَتْعَبَ نَفْسَهُ وَ لَمْ يُرْزَقْ قِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ وَ مَا الَّذِي لَمْ يُخْلَقْ قَالَ الرَّاحَةُ فِي الدُّنْيَا وَ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى مَنْ أَحَبَّنِي فَأَرْزُقُهُ الْكَفَافَ وَ مَنْ أَبْغَضَنِي فَأُكْثِرُ مَالَهُ وَ وُلْدَهُ‏[۶]

🔆پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم: هر کس چیزی را که خلق نشده، جستجو کند، خود را به رنج افکند و به آن نرسد. گفته شد، یا رسول الله ص آن چیست که آفریده نشده است؟ فرمودند: راحتی در دنیا. الله تعالی فرمود: هر کس که مرا دوست بدارد او را به قدر کفاف روزی می‌دهم و هر کس که با من دشمنی کند مال و اولادش را زیاد می‌کنم.

🔅🌼«بَه بَه» به امتحان و ابتلا 🌼🔅

🌹هر کس زیاد غرق لذت و آسایش شود،  به خود شک کند، گویا که از دور مسابقه حذف شده است.

🌹اگر زیاد مبتلا می‌شوی، اگر ابتلاء تعذیبی نباشد، به خود امیدوار باش، هر چند که ابتلای تعذیبی نیز مبارک است، چرا که از بار و تاوان معصیت کم می‌شود، غیر تعذیبی نیز مبارک است چرا که قرار است امتیازی خاصی کسب نمایی، چرا که در دور نهایی مسابقه و امتحان خاص قرار گرفته‌ای، انتخاب و امتیازی در پیش است، مبادا ببازی.

🔅🌼ماه رمضان ماه ترقیق دل است 🌼🔅

🔅🌼نرم قلبی، نرم فهمی است 🌼🔅

🌹ماه مبارک رمضان، ماه نرم کردن دل است، نرم دلی تلاش برای راه‌اندازی دل است.

🌹چه بسا انسان باید پای مکتب سنگ به شاگردی بنشیند، از وجودش طراوت و علم و حکمت و خشیت بجوشد.

🌹پس همه در یک مسابقه شرکت دارند، انسان با ذره الکترون و کوارک در مسابقه شرکت دارد.

🌹انسان با خاک و افلاک به رقابت است، انسان همراه با جماد و نبات و دیگر موجودات در مسابقه‌ای اعظم شرکت دارد.

🌻🔆البقرة : ۷۴   ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُكُمْ مِنْ بَعْدِ ذلِكَ فَهِيَ كَالْحِجارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً وَ إِنَّ مِنَ الْحِجارَةِ لَما يَتَفَجَّرُ مِنْهُ الْأَنْهارُ وَ إِنَّ مِنْها لَما يَشَّقَّقُ فَيَخْرُجُ مِنْهُ الْماءُ وَ إِنَّ مِنْها لَما يَهْبِطُ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ

🔆سپس دلهاى شما بعد از اين واقعه سخت شد؛ همچون سنگ، يا سخت‏تر! چرا كه پاره‏اى از سنگها مى‏شكافد، و از آن نهرها جارى مى‏شود؛ و پاره‏اى از آنها شكاف برمى‏دارد، و آب از آن تراوش مى‏كند؛ و پاره‏اى از خوف خدا به زير مى‏افتد؛ و خداوند از اعمال شما غافل نيست.

🔅🌼ماه مبارک زمان فرصت طلائی دل پروری است🌼🔅

🌹دستگاه گوارش آدمی صنایع عظیم آدمی است که باید به احسن نظام خود برگردد، تا این صنعت عظیم آثارش را آشکار نماید،

🌹توسعه دل توسعه عشق و بندگی الهی است.

🌹معده‌ جان خود را پرورش دهیم، دل پروری کنیم.

🌹روده آدمی باید عسل پروری کند، عسل ملکوتی تولید کند.

🌹نباید آدمی زباله ساز باشد، بدتر از آن نباید نجاست‌ساز باشد، باید چشمه‌های گوارائی از وجود آدمی بجوشد.

🌹به دو رمز عجیب توجه نمایید! ایمان و عقل، این دو اصل اساس پاکی، صفا، طراوت، علم و حکمت است.

🌹تمام اعضاء و جوارح ما باید مومن و عاقل باشند؛ حتی طعام و نوشیدنی‌هایمان باید مومن و عاقل باشند؛ حتی تحصیلات‌مان.

🌻🔆يونس : ۱۰۰   وَ ما كانَ لِنَفْسٍ أَنْ تُؤْمِنَ إِلاَّ بِإِذْنِ اللَّهِ وَ يَجْعَلُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذينَ لا يَعْقِلُونَ

🔆 (اما) هيچ كس نمى‏تواند ايمان بياورد، جز به فرمان خدا ! و پليدى  را بر كسانى قرار مى‏دهد كه تعقل نمی‌کنند.

🌻🔆الأحزاب : ۳۳   …  إِنَّما يُريدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهيراً

🔆…خداوند فقط مى‏خواهد پليدى و گناه را از شما اهل بيت دور كند و كاملًا شما را پاك سازد.

🌻🔆الأنعام : ۱۲۵   فَمَنْ يُرِدِ اللَّهُ أَنْ يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ وَ مَنْ يُرِدْ أَنْ يُضِلَّهُ يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقاً حَرَجاً كَأَنَّما يَصَّعَّدُ فِي السَّماءِ كَذلِكَ يَجْعَلُ اللَّهُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذينَ لا يُؤْمِنُونَ

🔆آن كس را كه خدا بخواهد هدايت كند، سينه‏اش را براى (پذيرش) اسلام، گشاده مى سازد؛ و آن كس را كه بخاطر اعمال خلافش بخواهد گمراه سازد، سينه‏اش را آن چنان تنگ مى‏كند كه گويا مى‏خواهد به آسمان بالا برود؛ اين گونه خداوند پليدى را بر افرادى كه ايمان نمى‏آورند قرار مى‏دهد!

🌻🔆الواقعة : ۷۹   لا يَمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُونَ

🔆جز پاکان او را مسّ نمی‌کنند!

🌹تفکر، خوردن، آشامیدن، لذت بری، دانش‌آموزی، آرزو و هر امری، باید ایمانی و عقلانی باشد، تا از آن تنها شیر و شهد و شربت و نور و حیات و گوارائی بتراود.

🌹همانطوری‌که از خاک طلایش را می‌گیرند از آب و غذا نیز باید طلایش را بگیریم.

🌹حداقل، باید قبل از ترک دنیا خود را از تمام رجس و نجاسات ظاهری و باطنی تطهیر نماییم و وجود ناب و پاک خود را به سرای آخرت برسانیم.

🔅🌼ماه مبارک رمضان، ماه گسستن از غیر خداست 🌼🔅

🌷🔆 «كَمَالُ الْإِخْلَاصِ لَهُ نَفْيُ الصِّفَاتِ عَنْه‏» راز روزه‌داری حقیقی است.

🌹«کمال الانقطاع الی الله» به «کمال الاخلاص» و « نفی الصفات از ذات الله» بر‌می‌گردد.

🌹نفی الصفات در واقع گذر از راه و رسیدن به انتهای آن است، صفات الهی طرق بسوی خدایند، صفات برای گذشتن و رسیدن است نه ایستادن در آنها.

🌹گرسنگی به کمال گرسنگی، همان رسیدن به «کمال انقطاع» است.

🌹دل گرسنه اعجاز می‌کند، دلی که خالی از هر عشق غیر الهی باشد.

🌹مبادا دل از علوم مسموم هلاک شود.

🔅🌼ماه مبارک رمضان ماه فرصت عشق متعالی است 🌼🔅

🌹در ضیافت عشق باید «عشق آباد» شد.

🔅🌼 در ماه مبارک رمضان، عبدالله، کرامة الله است 🌼🔅

🌹در سفره ضیافت الهی همه شرکت دارند. خدای متعال در ضیافت مبارکش همه را گرامی می‌دارد. تاج کرامت الهی بر سر هر مومنی در این ضیافت خاص الهی نصب است.

🌷🔆 قَالَ ص:‏ … يَا عَلِيُّ أَكْرِمِ الْجَارَ وَ لَوْ كَانَ كَافِراً وَ أَكْرِمِ‏ الضَّيْفَ‏ وَ لَوْ كَانَ كَافِراً وَ أَطِعِ الْوَالِدَيْنِ وَ لَوْ كَانَا كَافِرَيْنِ وَ لَا تَرُدَّ السَّائِلَ وَ إِنْ كَانَ كَافِرا[۷]

🔆یا علی همسایه را گرامی دار هر چند که کافر باشد و میهمان را گرامی دار هر چند که کافر باشد و از پدر و مادرت اطاعت کن  هر چند که کافر باشند و گدا را از خود مران هر چند که کافر باشد.

🌼علی ساعی(عبدالله مشکات) ۱۱۰٫۱۴۱(۹۰۳)🌼

🔅🌼 نگاه متعلمانه به مبحث «ماه علم و حکمت»🌼🔅

🌻🔆ماه علم و حکمت🔆🌻

🌼🔆🌼روزه دار در روز قیامت🌼🔆🌼

🔹 جلسات هفتگی شرح و تفسیر صحیفه سجادیه

📅 تاریخ: ۱۴۰۴/۰۱/۰۷ -۲۶ رمضان ۱۴۴۶

✨ جلسه: مشکات نور

🎤 سخنران: استاد علی ساعی

📝 برخی موارد مطرح شده در جلسه:

### وداع با ماه خدا 🌙 

خداوندا، چه زود ماه روزه‌ات، ماه صیامت، ماه رمضانت از دست ما می‌رود. اقبالش به ادبار رسید. 

خداوندا، ماهت می‌رود، این ماه مبارک، اما تو باقی هستی. 

خداوندا، هر چیزی در این عالم به فَنا می‌رسد، اما تویی تنها باقی. 

ماهت چه زیبایی‌ست، به زیبایی تمام، به رحمت، مغفرت و برکت به ما اقبال نمود، 

و حال، با بخشش گناهانمان، از میان ما رَحلت می‌کند. 

خداوندا، بدبخت، بدبخت، به معنای واقعی بدبخت آن کسی‌ست که این شهر مبارک، این ماه عزیزت را درک کند، 

اما گناهانش بخشوده نگردد.

### محاسبه‌ی دل، سنجش جان 📜 

خداوندا، تو برکتت را، مغفرتت را، رحمتت را در دل ما کاشتی، 

اما ما چه برداشتی از این کاشت داشتیم؟ 

چه داشتی داشتیم و چه برداشتی خواهیم داشت؟

خداوندا، ضیافتت را در جانمان برپا داشتی، 

اما ما چه برداشتی داریم و خواهیم داشت؟ 

آیا گل‌های زیبایت را به عسلِ مُصفّا تبدیل خواهیم کرد؟ 

اما اگر همان باشیم که بودیم، همان شقیّ، حقِ شفی خواهیم بود. 

اگر برعکس آن باشد و رو به سقوط باشیم، ملعونت خواهیم بود. 

کاش مغبوط بودیم و پیوسته به سویت بودیم…

اما حال، زمان جواب است، ای ماه مبارک، به من خبر بده: 

از تو چه کردند؟ از تو چه استفاده‌هایی کردند؟ 

آیا حق تو را ادا کردند؟ یا تو را شهید ساختند و به قتلت رساندند؟ 

راندند و آواره‌ات کردند؟ 

آنان، بندگان ما، با تو چه کردند؟

زمان، زمانِ گزارش است. 

از بندگان خدا به سوی خدا… 

علیم و حکیم، آن دانای مطلق که می‌داند، باز می‌پرسد تا به حق و حساب بنده‌اش برسد.

به گواه مبارکش، ماه مبارک آمد تا دلمان نرم شود، 

این قساوت دل بشکند، نرم گردد، هبوط کند. 

ماه مبارک آمد تا این جان‌مان بار دیگر به سوی بندگی خدا راه‌اندازی شود، 

فطرتمان گشوده شود.

آیا به این مقام رسیدیم؟ 

یا دلمان سخت‌تر از قبل شد؟

### شاگردی در مکتب سنگ ⛰ 

آیا دلمان نرم شد؟ 

آیا از سنگ پیشی گرفتیم؟ 

یا همسان آن شدیم؟ 

یا سخت‌تر از آن شدیم؟

سنگی که از ما پیش افتاده بود، نرم شده بود، از جانش آب فواره می‌کرد، نهرها جاری می‌شد. 

آن سنگی که از خشیت خدا هبوط می‌کرد و حال به حال می‌شد…

آیا از آن سنگ‌ها پیشی گرفتیم یا که هنوز همان سنگ‌ها از ما پیش هستند و ما در عقب همان سنگ‌ها قرار داریم؟ 

آیا باز باید در مکتب سنگ بنشینم و شاگردی بندگی‌ات را کنم؟ 

از سنگ، ادب بندگی را یاد بگیریم؟

مسابقه‌ای عظیم به بزرگی همین جهان هستی با ذره ذره، کل به کل این جهان، برپا داشتی. 

ما با خاک و افلاک در مسابقه بندگی هستیم.

آری، ما با جماد و با نبات و با تک‌تک موجودات در مسابقه‌ای بزرگ هستیم. 

چه پرندگانی که از ما پیشی گرفتند، ماهیانی که از ما جلو افتادند…

آری، ما هم‌دوش ذرات، با الکترون و کوارک به مسابقه بندگی خدا هستیم. 

کدام یک از ما پیش افتاده؟ 

خدا می‌داند.

—

### تحول یا تکرار؟ 🌌 

خورشید و ماه و ستارگان که در سیر و سلوک خستگی‌ناپذیر هستند، ذره‌ای خطا از آن‌ها سر نزده است… 

اما امان از ما.

ماه مبارک رمضان آمد تا متحول شویم، دگرگون شویم، 

تمام ارکان وجودمان دگرگون شود، 

تک‌تک اعضا و جوارح‌مان، 

تک‌تک‌شان به رشد و نظام احسن خود برسند و از آن نیز فراتر بروند.

آیا به این مقام رسیدیم؟

ماه مبارکی که زمان، زمان توسعه‌ی بندگی خدا بود، 

توسعه دل بود، گشاد شدن سینه‌ها بود، جوشیدن عشق بندگی خدا بود.

آیا به این مقام رسیدیم؟ 

آیا ارکان‌مان دگرگون شد؟ 

یا همان ارکان سابق، باز همان در مسیر غلط پیش می‌رود؟

آیا بار دیگر زباله‌ساز هستیم؟ 

باز تولید زباله می‌کنیم؟ 

تولید نجاسات و پلیدی می‌کنیم؟ 

رِجس و نجاسات از ما ظاهر می‌شود؟

پس نرسیده‌ام… باز مانده است. 

هنوز سیرمان به آن صراط مستقیم نرسیده است.

مگر به ضیافت خدا دعوت نشده بودیم؟ 

تا از اهل کرامت‌الله شویم؟

تمام ذرات وجودمان مهمان خدا بودند، 

کل این جهان هستی بهره‌ها بردند، 

ذره ذره این جهان هستی…

من چه بهره‌ای بردم؟ 

آیا به ضیافت‌الله کفران نمودم؟

می‌ترسم که کفران نعمت ماه مبارک رمضان کرده باشم…

### میهمانی خدا، بهانه‌ی دیدار بود 🤝 

رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم به آقا علی، امیرالمؤمنین**، می‌فرماید: 

“یا علی، همسایه‌ات را گرامی بدار، هرچند که کافر باشد؛ و میهمانت را گرامی دار، هرچند که کافر باشد.”

ما هم در این ماه، به **میهمانی خدا دعوت شده بودیم. 

هرچه بودیم، در میهمانی خدا بودیم؛ چه مؤمن، چه *منافق، چه کافر. 

میزبان: اللهِ کریم، اکرم از هر کریم، حضرت معطی، حضرت وهّاب.

میهمانمان نمود تا از اهل کرامت‌الله شویم. 

عبدالله، به کرامت‌الله تبدیل شود.

شما از اهل کرامت‌الله گشتید… 

میهمانی خدا، بهانه‌ی دیدار بود.

اما من نفهمیدم… 

نه از میهمانی بهره جستم، چون که به خواب بودم**، 

چون که **سیر بودم، سیراب بودم**، 

**میلی به طعامِ‌الله نداشتم تا از اهل کرامت‌الله شوم.

خوابیده بودم، نفهمیدم**، 

و این را نیز نفهمیدم که **میهمانی‌ات بهانه‌ای بود برای امر عظیم…

می‌بایست متحول می‌شدم**، 

تا از **وجودم فقط نور و زیبایی و طراوت بتراود.

عامل پلیدی در وجودم همان نفاق و همان کفر پنهان بود که نفهمیده بودم**، 

همان **جهلی که در جانم رخنه کرده بود**، عامل اصلی **رجس و نجاست بود.

می‌بایست می‌راندَمش تا به طهارت صرف می‌رسیدم، 

تا می‌توانستم، که حقیقت را لمس کنم… 

قرآن و عترت را آن‌گونه که هستند ببینم و درکشان کنم.

—

### اذن ایمان از خداست 🌟 

تنها خداست که باید اذن ایمان را صادر کند. 

اگر اذن صادر نشود، کسی نمی‌تواند به خدا ایمان آورد.

اگر اذن ایمان صادر نشود، کسی عاشق علی نمی‌شود، عاشق قرآن نمی‌گردد.

و رجس را بر کسانی که تعقّل نمی‌کنند قرار می‌دهیم. 

رجس و پلیدی از آنِ کسانی‌ست که تعقّل نمی‌کنند.

اهل تعقّل یعنی همان‌هایی که به قرآن و عترت تمسّک می‌کنند. 

هرکه به قرآن و عترت تمسّک نکند**، یا فقط به یکی **تمسّک کند و دیگری را وانهد**، 

از **اصحاب رجس است، همان‌هایی که تعقّل نمی‌کنند.

وجودشان، مرکز تولید رجس و نجاسات روحانی و باطنی است.

—

### ایمان و عقل، کلیدهای رهایی 🗝 

آری، گشاینده‌ی سینه‌ها، خداست. 

و همان خدا، کسانی را که لایق نباشند**، 

به **نور حقیقت، دلشان را تنگ می‌کند.

و رجس را برای کسانی که ایمان نمی‌آورند**، قرار می‌دهند.

این دو گزینه: **ایمان و عقل**، 

همان **راه و نور روشنایی ما هستند 

به سوی حقیقت… 

برای رَستن از تمامی رجس و نجاسات و پلیدی‌ها.

### رمز نجات، عترت عصمت و طهارت 🔑 

رمز، همان عترت عصمت و طهارت است. 

اگر همراه‌شان، هم‌رازشان باشیم**، **حقیقت را درک خواهیم کرد و خواهیم رسید.

تنها با پاکی و پاکیزگی است که می‌توان به درک حقیقت ناب، لمس حقیقت رسید.

تا به این مقام نرسیم، درون نجاسات جان خواهیم داد. 

راه همین است.

این دنیا آغاز شد تا خود را از پلیدی نجات دهیم. 

ماه مبارک رمضان را، خالق ماه، به سوی ما فرستاد 

تا نجات یابیم**، 

از **جهل خلاص شویم**، 

از تمام **پلیدی‌ها دور گردیم.

—

### عبادت حقیقی و طعام حلال 🍽 

یا احمد، عبادت ده جزء است، نه جزء آن در طلب حلال است. 

عجب! 

عبادت ده جزء است**، **نه‌جزء آن در طلب حلال است.

آری، اگر حرام وارد جان ما شود**، 

وجودمان را **نجاسات، رجاسات، پلیدی‌ها می‌گیرد. 

جهل بر جان‌مان غالب می‌گردد. 

دیگر راهمان به سوی حقیقت مسدود می‌گردد.

اگر طعامت، اگر شرابت، پاک گردد**، 

پس تو پیوسته در **حفظ و حفاظت من خواهی بود**، 

**تحت حمایت من خواهی بود.

اگر می‌خواهم خدا حافظ من باشد**، 

باید که **طعامم را، شرابم را، نوشیدنی‌هایم را اصلاح کنم، پاک کنم 

تا در حفاظ و کنف پروردگار متعالم قرار گیرم.

—

### میراث روزه؛ از سکوت تا یقین 🕊 

حضرت خطاب به الله ربّ العلی عرض کردند: 

خداوندا، اول عبادت چیست ای پروردگار من؟ 

فرمود: اول عبادت، روزه گرفتن و ساکت شدن است.

عرض کرد: 

ای پروردگار من، میراث روزه چیست؟ 

الله فرمود: 

روزه، حکمت به وجود می‌آورد. 

حکمت، معرفت تولید می‌کند. 

معرفت، انسان را به یقین می‌رساند. 

و صاحب معرفت، وارث یقین می‌گردد.

و زمانی که بنده‌ای به یقین رسید**، 

دیگر برای او **فرقی نخواهد داشت که روزگار به سختی می‌گذرد یا آسانی.

و چنین بنده‌ای، زمانی که به مرگ می‌افتد**، 

**ملائکه بر بالای سرش می‌ایستند. 

فرشتگانی می‌آیند، در حالی که در دست هر فرشته، کاسه‌ای از آب کوثر، کاسه‌ای از خمر آن خمر مخصوص است.

روحش را سیراب می‌کنند، 

روحش به آب کوثر و خمر، سیراب می‌گردد**، 

به‌طوری‌که **سختی و تلخی جان‌کندنش می‌رود.

به او بشارت می‌دهند، به بشارتی بسیار اعظم**، 

و می‌گویند: 

“جایگاهت پاک، گوارا و راحت است.”**

—

### لحظه‌ی پرواز، لحظه‌ی وصال 🕊 

و حال، زمان آن است که قدم برداری به سوی اللهِ عزیزِ کریم و حبیبِ قریب. 

زمان دیدار با الله عزیز و کریم و قریب رسیده است.

فرشتگان با او سخن می‌گویند، به او بشارت می‌دهند**، 

و **زمان ملاقات را به او می‌رسانند.

همان‌طوری که در میان آن‌هاست، 

به‌یک‌باره همان روح پر می‌کشد**، 

**عروج می‌کند**، از میان فرشتگان برمی‌خیزد، 

**شوق دیدار، آن روح را به پرواز درمی‌آورد.

پس صعود می‌کند، به سوی الله تعالی، بالا می‌رود**، 

**سریع‌تر از چشم برهم‌زدنی**، 

با **تمام سرعت، پر می‌کشد، بالا می‌رود به سوی الله تعالی…

به‌طوری‌که دیگر حجابی نمی‌ماند**، 

و دیگر میان آن **روح و الله، پرده‌ای باقی نمی‌ماند.

این روح، این‌چنین با اشتیاق پر می‌کشد**، 

و **الله، مشتاق‌تر از آن روح، نسبت به بنده‌اش نظر می‌کند.

پس در کنار عرش خدا**، 

در کنار **چشمه‌ای در عرش خدا می‌نشیند…

به او گفته می‌شود: 

چگونه دنیا را ترک نمودی؟

شنیدنی‌ست…

به آن مرد، زن، فرد… به آن روح (که جنسیت ندارد) گفته می‌شود: 

“چگونه دنیا را ترک نمودی؟”

می‌گوید: 

ای إله من، به عزتت قسم، من هیچ علمی به دنیا ندارم. 

من اصلاً دنیا را ندیده‌ام. دنیا چیست؟! من خبری از دنیا ندارم.

آن انسان‌هایی که دنیا می‌خواست آن‌ها را فریب دهد**، 

اصلاً آن دنیا را **ندیده بودند تا فریبش را بخورند.

از زمانی که مرا خلق نمودی**، 

من **پیوسته از تو در خوف بودم، در هراس بودم.

پس الله می‌فرماید: 

“راست گفتی، ای بنده‌ی من. 

بدنت در دنیا بود، اما **روحت با من بود. 

با بدنت مباشر دنیا بودی، اما روحت ملازم من بود، ملازم یاد من بود، عشق من بود. 

باطن و ظاهر تو زیر نظر من است. 

از من بخواه، تا عطایت کنم. 

از من تمنا کن، تا اکرامت نمایم. 

این، بهشت من است، بهشت مباح من است. 

پس از آن، کمال بهره را ببر. 

و این، جوار من است. پس در آن ساکن شو.”

اما آن روح می‌گوید: 

“من بهشت را چه می‌خواهم؟ 

تو، خودت را به من شناساندی. 

پس به این خاطر، من از تمام آفریده‌هایت بی‌نیاز شدم…”

—

### دیوانه‌ی رضایت تو، نه بهشتت ❤️‍🔥 

به عزتت قسم! به جلالت قسم! 

اگر خشنودی‌ات در این بود که منقطّع، قطعه قطعه، پاره پاره شوم**، 

و **هفتاد بار، به شدیدترین وجهی که کسی به قتل می‌رسد، کشته گردم…

به عزتت و جلالت قسم! 

این نزد من محبوب‌تر بود…

یعنی: 

ای خدای من! عشق تو بود تنها، 

که من این‌چنین دیوانه و شیدای تو گشتم.

من بهشت را چه می‌خواهم؟ 

من فقط رضای تو را طلب می‌کنم.

—

### شگفت‌زدگی از خود؟ هرگز… فقط لطف تو 🙇‍♂️ 

الهی، چگونه به خودم شگفت‌زده گردم؟ 

چگونه به خودم شیفته شوم؟ 

به خودم عجب کنم؟ 

چگونه خودشیفته گردم**، در حالی که من **ذلیل هستم؟

اگر مرا گرامی نداشته بودی**، یعنی راه خود را **گم می‌کردم. 

از فیض بندگی‌ات به هلاکت می‌افتادم…

و من مغلوب هستم، 

اگر مرا یاری نمی‌کردی**، 

من **شکست‌خورده بودم. 

و من ضعیف بودم، 

اگر قوی‌ام نمی‌کردی.

من مرده بودم**، 

اگر مرا با **یادت زنده نمی‌کردی…

الهی! 

اگر… این اعتراف عجیب است…

الهی، می‌دانم چه خبر است! 

مرا این‌چنین ناز و نوازش می‌کنی… 

من خبر دارم… 

اگر پرده‌ی تو نبود**، در همان مرحله‌ی اول **ارتکاب معصیت، رسوا می‌شدم. 

سر زبان‌ها می‌افتادم.

تو عقلم را به کمال رساندی**، 

به‌طوری‌که تو را **شناختم**، 

**حقت را شناختم.

و تو عقلم را به کمال رساندی**، تا اینکه تو را شناختم، 

**حق را از باطل شناختم، 

امر را از نهی شناختم، 

علم را از جهل شناختم، 

نور را از ظلمت شناختم…

و الله می‌فرماید…

—

### پنج گنج پنهان در پنج ظرف 💎 

حدیث قدسی، هدیه‌ی حضور شریفتان…

الله ربّ العِزّه می‌فرماید:

“من پنج چیز را در میان پنج چیز قرار دادم، در حالی‌که مردم آن را در پنج چیز دیگر طلب می‌کنند… پس چگونه به آن خواهند رسید؟”

– عزت را در اطاعت خودم قرار دادم**، 

در حالی‌که مردم آن را در **ابواب سلاطین می‌جویند. 

کی به آن عزت خواهند رسید؟

من آن را در جانِ اطاعت خود کاشتم**، 

اما این‌ها در **دیوارها و خانه‌های سلاطین**، 

به دنبال **گدایی از آن‌ها هستند.

در حدیث دیگر آمده است: 

در نوکری سلطان می‌جویند. 

می‌پرسند چه کسی صاحب امتیاز است تا به سوی بابش بروند و گدایی‌اش کنند، 

تا به عزت برسند…

اما نه تنها به عزت نمی‌رسند**، 

بلکه به **ذلت می‌رسند.

—

– علم و حکمت را در گرسنگی قرار دادم**، 

اما مردم آن را در **سیری می‌جویند… 

چگونه می‌رسند؟

در حدیث دیگر آمده است: 

در گرسنگی و تلاش…

صحبت از علم است نه جهل**، 

صحبت از **دانش شکمی نیست**، 

صحبت از **نور علم است، نور حکمت است.

صحبت از دانش سماوی‌ست، دانش ملکوتی‌ست.

من علم و حکمت را در گرسنگی و تلاش قرار دادم**، 

اما مردم آن را در **سیری و راحتی می‌جویند…

و کی به آن خواهند رسید؟ 

که نخواهند رسید.

به جهل خواهند رسید**، 

**نامدار خواهند شد، اما جاهل از دنیا خواهند رفت. 

به علم نخواهند رسید.

—

– راحتی و آسایش را در بهشت قرار دادم**، 

اما مردم آن را در **دنیا طلب می‌کنند**، 

می‌خواهند در دنیا به **راحتی برسند**، 

در حالی‌که من **آن راحتی را در بهشت قرار داده‌ام.

کیست که بگوید در این دنیا راحت است؟ 

چون خدا خلق نکرده است.

آن آسایش محض که به دنبال آن هستیم، 

در این دنیا نیست**، 

به خدا… **چون خدا در این دنیا نیافریده است.

خوشا به حال اهل تقوا**، 

که **پیوسته در جنت هستند…

> “وَهُم فی جَنَّهٍ کَمَن قَد رَآها”

—

– ثروت را در قناعت قرار دادم**، 

در حالی‌که مردم آن را در **مال می‌جویند. 

کی خواهند رسید؟

—

– رضایتم را در مخالفت با هوای نفس قرار دادم**، 

اما مردم آن را در **مخالفت با من طلب می‌کنند. 

و چگونه خواهند یافت؟

—

### ابتلای خاص، میدان مسابقه خاص 🏁 

اگر ابتلای‌مان زیاد است**، 

اگر **زیاد گرفتار می‌شویم**، 

اگر **گرفتاری‌هایمان به خاطر معصیت‌هایمان نیست… 

هرچند اگر به خاطر معصیت هم باشد، باز مبارک است. 

چون ادب می‌شویم**، 

از **بارمان کم می‌شود… 

باز هم مبارک است.

اما این‌گونه ابتلائات، 

اگر بدون هیچ معصیتی گرفتار ابتلای خاص شویم، 

گره به زندگی بیفتد…

به خود امیدوار باش! 

چون در میز مسابقه خاص قرار داری. 

قرار است امتیازی بدهند… 

پایان مسابقه است. 

سخت است، اما آخر مسابقه است.

قرار است حادثه‌ای عجیب، ارتقایی بزرگ بیفتد… 

اگر خود را نبازیم**، 

به آن **موفقیت اعلی خواهیم رسید.

—

### دنیا؛ باشگاه بندگی نه لذت‌گاه 💪 

دنیا باشگاه است، نه لذت‌گاه. 

خدا دنیا را برای بندگی‌اش آفریده است. 

برای پُروار کردن زور بازوی بندگی‌ست**، 

نه برای **راحتی**، 

نه برای **لذت جستن و لذت کشیدن.

هرکه زیاد غرق در آسایش دنیاست**، 

**بترسد… 

مبادا این، استدراجی باشد، ابتلایی پنهان…

—

### ضیافت رمضان، تمرین عشق ناب ❤️‍🔥 

مبادا مردود شده باشد و خبر نداشته باشد…

ماه مبارک رمضان، تمرین “کمال انقطاع الی‌الله” است. 

تمرین رسیدن به نفی صفات است. 

تمرین اینکه، خدا را به نیکویی تمام عبادت کنیم.

هرچه هست، راه است… برای گذشتن. 

در این ضیافت عشق**، در **ضیافت ماه مبارک رمضان**، 

باید که **عشق‌آباد گردیم… 

تا کل جهان را به وجودمان آباد سازیم.

🎥 تماشای کامل سخنرانی در لینک زیر:

🔗 سایت جام جان

🌍 jamejan.com

🟠 کانال ایتا جام جان

🔗 https://eitaa.com/jamejan

🌼علی ساعی(عبدالله مشکات) ۱۱۰٫۱۴۱(۹۰۳)🌼

[۱] قسمتی از دعای ۴۴ صحیفه سجادیه

[۲] الصحيفة السجادية / ترجمه و شرح فيض الإسلام، ص: ۲۸۵

[۳] إرشاد القلوب إلى الصواب (للديلمي) ؛ ج‏۱ ؛ ص۲۰۳  ديلمى، حسن بن محمد، الشريف الرضي – قم، چاپ: اول، ۱۴۱۲ق.

[۴] جامع الأخبار(للشعيري) ؛ ؛ ص۱۸۴  شعيري، مطبعة حيدرية – نجف، چاپ: اول، بى تا.

[۵] عدة الداعي و نجاح الساعي ؛ ؛ ص۱۷۹  ابن فهد حلى، دار الكتب الإسلامي، چاپ: اول، ۱۴۰۷ ق.

[۶] جامع الأخبار(للشعيري) ؛ ؛ ص۱۸۴  شعيري، مطبعة حيدرية – نجف، چاپ: اول، بى تا.

[۷] جامع الأخبار(للشعيري) ؛ ؛ ص۸۴  شعيري، محمد بن محمد، مطبعة حيدرية – نجف، چاپ: اول، بى تا.