قوانین مشیت کاظمیه

16

🌻🔆قوانین مشیت کاظمیه🔆🌻
🌼🔆🌼هفت شهر هستی🌼🔆🌼

🔹شامگاه شهادت امام موسی کاظم علیه السام
📅 تاریخ: 1403/11/04 – 24 رجب 1446
✨ جلسه: مشکات نور
🎤 سخنران: استاد علی ساعی
📝 برخی موارد مطرح شده در جلسه:

🌟 رمز سلمان شدن

رمز “منا اهل‌البیت” شدن، امام است؛ رمز سلمان شدن، امام است.
امام موسی بن جعفر علیه‌السلام، پایگاه مشیت کاظمیه خداست.
قلب مبارک ایشان ظرف مشیت خداست، چراکه خودشان فرمودند:
“قلب‌های ما ظرف‌های مشیت خداست.”

یعنی اگر به مشیت خدا بنگریم، قلب مبارک امام موسی کاظم علیه‌السلام ظرف تجلی آن مشیت است.
هرآنچه خدا می‌خواهد، در قلب ایشان جلوه می‌یابد.


✨ امام: کتاب قانون الهی

قوانین الهی در پهنه جهان هستی، از قلب امام موسی کاظم علیه‌السلام جاری است.

  • این قلب، کتاب قانون اعم خداست:
  • هم قوانین طبیعت.
  • هم قوانین فراطبیعت.

آن قلبی که سخن از آن می‌گوییم، همان است که باید با آن تفقه کنیم.
اگر به قلب کاظمی تفقه نکنیم، نعوذبالله از مرز انسانیت خارج خواهیم شد.
باید امام کاظم علیه‌السلام را بشناسیم.


🌟 صدور قوانین الهی

هر لحظه، از قلب امام قوانین جدیدی صادر می‌شود:

  • قوانین طبیعی و فراطبیعی.
  • قوانین فیزیکی و فرافیزیکی.
  • قوانین ملکی، ملکوتی، جبروتی و لاهوتی.

اگر این قوانین کشف نشوند:

  • دنیا برای ما تنها یک قبرستان خواهد بود.

اما اگر این قوانین کشف شوند:

  • دنیا به معنای واقعی به عقبی تبدیل خواهد شد.

سرعت صدور قوانین الهی:

  • سرعت قوانین جهان هستی فراتر از نور است.
  • اما من هنوز نتوانسته‌ام سرعت خود را به یک میلیاردم سرعت نور برسانم.

این حقیقت مرا خسته و ناتوان کرده است.
من نه تنها “صم بکم عمی” هستم، بلکه لنگ این جهان نیز هستم.


🕊 دلی کاظمی برای کشف جهان

دلم باید دلی کاظمی باشد،
تا بتواند قوانین این جهان هستی را کشف کند.


🌟 ادراک جهان مادی و فراتر از آن

من هنوز یک پر پروانه را درک نمی‌کنم.

  • پروانه‌ای که با سرعت اندک حرکت می‌کند.
  • اگر سرعتش کمی افزایش یابد، من دیگر قادر به دیدن آن نخواهم بود.

هرآنچه در این جهان هستی سرعتش بالا رود، از دامنه ادراک من خارج می‌شود.
من حتی نسبت به این جهان مادی، کور هستم.
چه برسد به آنکه بخواهم به فراطبیعت قدم بگذارم.

محل کشف قوانین طبیعی و فراطبیعی کجاست؟

  • قلوب ائمه اطهار.
  • باید صاحب این قلوب شویم تا بتوانیم جهان هستی را تفسیر کنیم.

بدون فهم و اخذ قوانین خدا، هیچ درکی از این جهان هستی نخواهیم داشت.

🌟 درماندگی ما در برابر شعونات الهی

آری، ما نسبت به شعونات بدیع خدا در این جهان هستی درمانده و کور هستیم.
هم قوانین قدیم خدا برای ما نامکشوف‌اند و هم قوانین جدید او.
مشیت‌های الهی برای ما ناشناخته‌اند، و در برابر آن‌ها، درکی محدود داریم.


✨ سخن زیبای امام موسی بن جعفر علیه‌السلام

امام موسی بن جعفر علیه‌السلام با سخنی زیبا، راز اول و آخر را نشان می‌دهند؛
مرزی برای رهایی و رسیدن به حقیقت.

امام، تاریخ و جغرافیای جهان هستی است؛ کتاب کامل خداست.

  • هر بخشی از این تاریخ، هویت ما را تشکیل می‌دهد.
  • اگر تاریخ خود را به یاد نیاوریم، از گذشته و حقیقت خود جدا می‌شویم.

چگونه می‌توان وصل به امام شد؟

  • اگر بتوانیم با امام رفیق و قرین شویم، جمله جهانی خواهیم شد.
  • کل این جهان هستی را کشف خواهیم کرد.

راز اول و آخر:

  • برای کشف حقیقت انسان، باید کل جهان و تمام اعصار و امکاناتش را درک کنیم.
  • تا زمانی که این درک حاصل نشود، حتی به تکامل اولیه نیز نرسیده‌ایم.

تکامل اولیه:

  • اگر کل جهان را مدیریت کنیم، تازه به نقطه شروع تکامل خود رسیده‌ایم.
  • مدیریت جهان هستی همانند اعضا و جوارح خود، تنها زمانی ممکن است که قرین امام زمان شویم.

🌟 قرین امام زمان شدن

زمانی که قرین امام زمان خود شویم، می‌توانیم جان جهان شویم.
آن زمان، مکان و زمان را مانند اعضا و جوارح خود مدیریت خواهیم کرد.

خداوند، هر لحظه در شأنی جدید است:

  • کل یوم فی شأن.
  • هر لحظه جهانی جدید، بلکه جفرای جدید، از ناحیه خدا مشیت می‌شود.

اما من به کجا رسیده‌ام؟

  • زمان امام موسی بن جعفر، زمان ماست.
  • قلب مبارک ایشان، ستاد مشیت کاظمیه خداست.

مشیت خدا در وجود امام موسی بن جعفر، هنوز به حال نوشتن است.


✨ کشف قوانین مشیت کاظمیه

عجیب است! باید قوانین مشیت کاظمیه را کشف کنیم.

  • اما من به کدام مشیت کاظمیه اشراف دارم؟
  • هیچ! زیرا هنوز امام موسی بن جعفر را نشناخته‌ام.

🌟 علم خدا و مشیت الهی

از امام موسی بن جعفر علیه‌السلام درباره علم خدا پرسیدند.
حضرت فرمودند:
“خداوند علم می‌کند، خداوند مشیت می‌کند.”

این سخن را می‌توان این‌گونه معنا کرد:

  • خداوند اراده می‌کند.
  • خداوند تقدیر می‌کند.
  • خداوند قضا می‌کند.
  • خداوند امضا می‌کند.

این است علم الله.
حضرت مسیر کشف علم را برای ما نشان داده‌اند.

پدر بزرگوارشان، امام صادق علیه‌السلام نیز این مسیر را روشن کردند.

🌟 هفت خصلت هستی

هیچ شیئی در زمین و آسمان به هستی نمی‌رسد مگر با این هفت خصلت:

  1. مشیت او.
  2. اراده او.
  3. قدر او.
  4. قضای او.
  5. اذن او.
  6. کتاب او.
  7. اجل او.

هیچ‌کس قدرت نقض یکی از این هفت خصلت را ندارد.
هرکس چنین ادعایی کند، کافر است.

هستی اشیا در این جهان هستی به این هفت خصلت وابسته است.
اگر دید و دل خود را باز کنیم، درخواهیم یافت که فراتر از هستی نیز وجود دارد، اما از جنس هستی نیست.

هفت شهر هستی با این هفت خصلت بنا شده است.
امام موسی بن جعفر علیه‌السلام فرمودند:
“هیچ شیئی به هستی نمی‌رسد مگر آنکه خدا بخواهد.”


✨ معنای شیئیت و هستی

شیئیت هر شی از هستی آن بالاتر است.
زمانی که خدا مشیت کند، اراده نماید، تقدیر و قضا کند، آن موقع است که شیئی به هستی می‌رسد.

هستی، بخشش خداوند است.

  • خدا از جنس هستی نیست.
  • او هستی را آفرید و به آن هستی بخشید.

نباید خدا را در هستی محدود کنیم.
هستی تنها یک هنر از هنرهای خداوند است.

معانی دقیق هفت خصلت:

  1. مشیت: ابتدای فعل خداوند، خواست و اراده او.
  2. قدر: تعیین حدود اشیا از طول و عرضشان؛ یعنی تا خدا محدوده اشیا را تقدیر نکند، محسوس نخواهند شد.
  3. قضا: وقتی خدا قضا می‌کند، آن را امضا می‌نماید؛ یعنی با امضا، تصمیم نهایی و غیرقابل بازگشت می‌شود.

هستی، همان امضای خداست.

  • وقتی ما امضای خدا را می‌بینیم، یعنی هستی را درک کرده‌ایم.
  • موجودیت موجودات، نشان از امضای خداست.

هستی هر شی، روح و روان دارد؛ نه یک روح، بلکه چندین روح.


🌟 از مشیت تا امضا: نمایش هستی

از مشیت تا امضا، نمایش شیئیت و هستی جریان دارد.
ما به خیال خود هستی و شیئیت اشیا را درک می‌کنیم، اما در واقع نمایشی از اشیا را می‌یابیم.

مشیت خدا چیست؟

  • وقتی به مشیت خدا برسیم، به روح و روان اشیا دست یافته‌ایم.
  • مشیت، ام‌الرواح هستی است.
  • خالق اول، ام‌الرواح را آفرید و سپس آن را پیکربندی کرد.

شیئیت از موجودیت بالاتر است.
ما با کدام جنبه از اشیا مواجه هستیم؟

  • آیا همه ابعاد اشیا را درک کرده‌ایم؟
  • هرچه لذت، زیبایی و آرامش در این جهان هست، تازه به ابتدای هنر خدا رسیده‌ایم.

محدوده سخن ما از محدوده مشیت تا امضای خداست.
آری، هرچه از شیئیت اشیا سخن بگوییم، هنوز در ابتدای درک عجایب این جهان هستی هستیم.

🌟 پیش از مشیت: کجایی که کجا نمی‌شناسد

پیش از مشیت، علم است.
اما پیش از علم کجاست؟
پیش از علم، جایی است که کجایی نمی‌شناسد.

ما حتی حق نداریم خدا را “فرا هستی” بنامیم، زیرا خدا فرا علم است.
تنها برای جلوگیری از تعطیل، می‌توانیم بگوییم: فراتر از هر چیزی است.

ما هنوز به حقیقت اشیا نرسیده‌ایم، اما ادعای درک خدا می‌کنیم.
نعوذبالله و نستعیذ بالله.


✨ شان اشیا از هستی آن‌ها برتر است

نکته طلایی از کلام امام موسی بن جعفر علیه‌السلام این است:
“شان اشیا از هستی آن‌ها برتر است.”


🌟 تفقه، راه شناخت

امام موسی بن جعفر علیه‌السلام ما را به تفقه دعوت می‌کنند.
فرمودند:
“خداوند رحمت کند بنده‌ای را که تفقه کند.”

نکته طلایی:

  • تا بنده‌ای از بندگان خدا به تفقه نرسد، به شناخت نخواهد رسید.
  • تا فقیه نشویم، مردم، جهان و خودمان را نخواهیم شناخت.

مراد از فقه در اینجا، فقه عملی نیست، بلکه فقه توحیدی است.
تا در اصول فقیه نشویم، حتی اگر در فروعات فقیه شویم، باز هم پایمان لنگ خواهد بود.
فقیه به معنای واقعی، کسی است که در اصول و فروعات به فقاهت تمام برسد.


✨ فرمان امام موسی بن جعفر علیه‌السلام

فرمان امام موسی بن جعفر علیه‌السلام:

  1. آنچه نمی‌دانی یاد بگیر.
  2. جهلت را برطرف کن.
  3. به جاهل نیز آنچه آموخته‌ای، بیاموز.
  4. دانشمند را تعظیم کن، به خاطر دانشش.
  5. با دانشمند نزاع نکن.
  6. جاهل را تسخیر کن، اما کوچک مشمار.

هدف این فرمان:

  • تعظیم علم و سرکوب جهل.
  • تشویق جاهل به علم‌آموزی.

اما اگر جاهل را تعظیم کنیم، یعنی او را در جهل خود دفن کرده‌ایم.


🌟 فقیه کیست؟

فقیه کسی است که به درجه تقوا برسد.

  • وقتی به این درجه رسید، همانند نوری در جهان هستی خواهد درخشید.

باید علم را گرامی بداریم و جهل را سرکوب کنیم.

  • علوم تجاری و ظاهری، علم حقیقی نیستند.
  • علم حقیقی از توحید نشأت می‌گیرد.

کسی که تنها به علوم شکم و شهوت مسلط است، جاهل است، نه عالم.
عالم کسی است که به علوم الهی مسلط باشد و به آن درجه والا دست یابد.


✨ اعتماد و توکل

امام موسی بن جعفر علیه‌السلام فرمودند:
“هرکس مردم را شناخت، به آن‌ها اعتماد نمی‌کند.”

  • یعنی مردم را تکیه‌گاه خود قرار نمی‌دهد.
  • توکل او تنها به خداست.

دنیاطلبان چه می‌کنند؟

  • آن‌ها به دنیا و اهل دنیا توکل می‌کنند.
  • در همین دنیا نیز سرنگون می‌شوند.

🌟 خودشناسی و خداشناسی

امام فرمودند:
“هرکس خدا را بشناسد و به توحید برسد، به تنهایی می‌رسد.”

چگونه خداشناس شویم؟
با خودشناسی:

  • اگر خودم را به‌درستی بشناسم، مردم را نیز خواهم شناخت.
  • اگر خودم را واقعاً بشناسم، دیگر خودم را نخواهم دید.
  • خودم را صفر خواهم یافت و در هر آنی، خلق شدن خود را درک خواهم کرد.

درک حقیقت:

  • هر لحظه هستی ما وابسته به هستی‌بخش است.
  • اگر هستی ما توسط خدا ادامه نیابد، نابود خواهیم شد.

نتیجه:

  • وقتی بفهمم هیچ‌چیز نیستم، به تجرد خواهم رسید.
  • به معنای واقعی، مجرد خواهم شد.

🌟 تجرد و رهایی

هرکس خودش را شناخت، به تجرد رسید.

  • رهایی از خود و غیر خود را تجربه می‌کند.
  • به خداوندی خدا می‌پیوندد و به شناخت خدا دست می‌یابد.

هرکس دنیا را شناخت:

  • نسبت به دنیا بی‌اعتنا می‌شود.
  • زاهد می‌شود، زیرا دنیا را پست می‌بیند و به سوی پستی نمی‌گراید.

هرکس مردم را شناخت:

  • به فردیت می‌رسد؛ تنها و غریب می‌شود.
  • میان مردم گم می‌شود و بیش از حد لازم به آن‌ها اعتنایی ندارد.
  • مردم را می‌بیند که همان مردم خدا هستند، که خدا هر آن به آن‌ها هستی می‌بخشد.

هرکس خدا را شناخت:

  • در این دنیا، تنهای تنها خواهد شد.
  • دیگر آشنایی نخواهد یافت.
  • مردم او را دیوانه و جاهل خواهند پنداشت.

✨ بی‌اعتنایی به ید مردم

هرکس مردم را شناخت، به آنچه در دست آن‌هاست، بی‌اعتنا می‌شود.
امام فرمودند:
“نظر به ید الله کن، نه ید الناس.”

  • مردم با فعلشان امتحان می‌شوند، نه با قولشان.
  • کسی که مردم را شناخت، به فردیت می‌رسد و تنها می‌شود.

و خداوند، مشتری همان فرد است:

  • خدا به دنبال کسی است که به تنهایی رسیده باشد.
  • زمان تنهایی، زمان خلوت با خداست.
  • تا انسان به تفرد نرسد، لقا الله را درک نخواهد کرد.

🌟 شناخت محبوبان خدا

چرا محبوبان خدا را در این جهان نشناسیم؟
شناخت محبوبان خدا، شرط بندگی است.

امام موسی بن جعفر علیه‌السلام فرمودند:
“خدا رحمت کند کسی را که مردم را بشناسد، درحالی‌که مردم او را نمی‌شناسند.”

اگر انسان یاران امام زمان علیه‌السلام را بشناسد:

  • توفیق شناخت امام زمان خود را خواهد یافت.
  • با شناخت این افراد مفرد و مجرد، به وحدت با خداوند می‌رسد.
  • تنهایی او به خداوندی خدا عمیق‌تر خواهد شد.

✨ درک تنهایی مطلق

ما خیال می‌کنیم که می‌توانیم تنهایی را درک کنیم.
اما تا زمانی که به امام زمان خود وصل نشویم، تنهایی مطلق را درک نخواهیم کرد.

تنهایی مطلق چگونه است؟

  • با وصل شدن به امام زمان، انسان به تنهایی کامل و مطلق می‌رسد.
  • در این تنهایی، انسان تنها با خدا خواهد بود.

🌟 مراد از “این مردم”

مراد از این مردم، همان مردم دنیاگیر و دنیاطلب هستند.
امام موسی بن جعفر علیه‌السلام می‌فرمایند:
“خوشا به حال کسی که گمنام و ناشناس شود.”

  • مردم را بشناسد، اما با اعمالشان آلوده نشود.
  • با بدنش با آن‌ها مصاحبت کند، اما با قلبش با آن‌ها همراه نشود.
  • مردم او را تنها از ظاهر بشناسند، در حالی که او باطن آن‌ها را می‌بیند.

رسول خدا صلی‌الله علیه و آله می‌فرمایند:
“خوشا به حال آن بنده گمنامی که او را خدا بشناسد، درحالی‌که مردم او را نمی‌شناسند.”

ای بنده خدا:

  • خداشناس باش و بس!
  • مگذار این مردم تو را بشناسند.

این مردم چه کسانی هستند؟

  • چراغ‌های روشن خداوند.
  • چشمه‌های دانش.
  • کسانی که به واسطه وجودشان هر فتنه کور و تاریکی برطرف می‌شود.
  • منتشران و افشاکنندگان اسرار نیستند.
  • ناسپاس و ریاکار نیز نیستند.

✨ رمز مواجهه با بلا

امام موسی بن جعفر علیه‌السلام فرمودند:
“هیچ بلایی بر بنده مؤمنی نازل نمی‌شود، مگر اینکه خدا دعا را به او الهام می‌کند.”

  • وقتی بلا رسید و بنده دعا کرد، آن بلا به سرعت برطرف می‌شود.
  • این رمز مواجهه با بلاست:
    باید دعا کرد و نگذاشت که بلا کهنه شود.

اگر بنده دعا نکند، بلا در جان او طولانی می‌گردد.
امام فرمودند:
“وقتی بلا به سوی شما هجوم آورد، بر شما باد دعا کردن و تضرع کردن به درگاه خداوند متعال.”


دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.