وظیفه کسی که در مقابل تعرض به ناموس مردم یا خودش قرار گرفته و توان مقابله ندارد چیست؟ آیا باید به مراجع قضایی مراجع کرد؟ چه رفتاری باید در مقابل چنین افرادی داشت؟

سوال2704 :
وظیفه کسی که در مقابل تعرض به ناموس مردم یا خودش قرار گرفته و توان مقابله ندارد چیست؟ آیا در جامعه ای که قوانین اسلام در آن جاری است اگر توان دفاع ندارد باید به نماینده حاکم شرع مراجعه کند …. که همان نمایندگان قانون هستند ( پلیس ) …. و یا راهکار دیگری را باید اتخاذ نماید !؟ جایگاه امر بمعروف و نهی از منکر در این مورد کجاست ؟! با توجه به اینکه شخص عاصی، حدّ و حدود حیا و عفت را پایمال کرده و آشکارا دست به چنین رفتار زشتی میزند . ممنون

🌸🌷 بسم الله الرحمن الرحیم🌷🌸
#پاسخ2704
🌹علیکم السلام
🌼🌿در حد توان باید به دفاع از عرض خود و یا مومنون قیام نمود چه با توان جسمی و چه با داد و فریاد و هر گونه عکس العمل دیگر و چه با بواطن امور و … و تکالیف فراتر از توان آدمی تکلیف نشده. رجوع به حاکم شرع در هر وضعیف لازم است، چه قبل از هر اقدام دفاعی به هنگام وسعت زمانی چه بعد از اقدام دفاعی به هنگام ضیق زمانی.
🌼🌿 امر به معروف و نهی از منکر نیز مراتبی داشته و از دل و زبان و دست و توان و تا اقدام جهادی بالا میرود و به هیچ وجه ساقط نمیشود.
در صورتی که اگر اقدام سریع و عاجل در دفاع از عرض و ناموس خود و دیگری صورت نپذیرد اعراض و نوامیس خود و یا مومنون و یا مومنات به خطر می افتد در این شرایط هر گونه اقدام از طرف شخص مدافع هر چند منجر به پیش آمد های خطر زا شود شرع و قانون حامی او خواهد بود و در صورت هر گونه تعلّل و یا عدم اقدام دفاعی، شخص مدیون خواهد بود .
🌼🌿اگر عرض و ناموس و شرف شخصی به خطر بیافتد باید با جان و مال به دفاع برخاسته و از خود رفع تعرّض نماید عرض و ناموس هر مومنی عین عرض و ناموس دیگری است و باید برای دفاع از عرض و ناموس مومنان نیز اقدام عاجل نماید.

َ 🌻🌹قالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَنْ رَدَّ عَنْ عِرْضِ أَخِيهِ بِالْغَيْبِ كَانَ حَقّاً عَلَى اللَّهِ أَنْ يَرُدَّ عَنْ عِرْضِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ.
وَ قَالَ أَيْضاً مَنْ رَدَّ عَنْ عِرْضِ أَخِيهِ بِالْغَيْبِ كَانَ حَقّاً عَلَى اللَّهِ أَنْ يُعْتِقَهُ مِنَ النَّارِ.
بحار الأنوار (ط – بيروت)، ج‏72، ص: 226

☘️🌼ماده ۶۲۹ قانون تعزیرات اعلام می دارد:” در موارد ذیل قتل عمدی به شرط آنکه دفاع متوقف به قتل باشد، مجازات نخواهد داشت: الف- دفاع از قتل یا ضرف و جرح شدید یا آزار شدید یا دفاع از هتک ناموس خود و اقراب. ب- دفاع در مقابل کسی که در صدد هتک عرض و ناموس دیگری به اکراه و عنف بر آید. ج- دفاع در مقابل کسی که در صدد سرقت و ربودن انسان با مال او بر آید.