مومن، بهشت دِژگون

🌻🔆🔆🌻
🌼🔆🌼مدیریت جان و جهان🌼🔆🌼
🔹جلسات هفتگی شرح و تفسیر صحیفه سجادیه (دعای بیستم)
📅 تاریخ: 1404/06/13 – 11 ربیع الاول 1447
✨ جلسه: مشکات نور
🎤 سخنران: استاد علی ساعی
📝 برخی موارد مطرح شده در جلسه:

---

درخواست‌های قدرتِ عادلانه و زبانِ حق 🛡️

اَللّهُمَّ صَلِّ على مُحمّدٍ و آلِ مُحمّد، وَاجْعَلْ لي یَداً على مَن ظلَمنی؛ الهی، برایم دستی قرار ده بر ضدّ آن‌كه به من ظلم می‌كند. خدایا به من قدرت و نیرو ببخش تا بتوانم در برابر ظالم بایستم.
وَ لِساناً على مَن خاصَمَني؛ خدایا برایم زبانی قرار ده تا بتوانم با آن‌كس كه نسبت به من خصومت دارد، برخورد كنم. خدایا مرا به لسانِ خودت مجهّز فرما.
در فرازِ اوّل چنین مناجات می‌كند: گویا می‌خواهد بگوید خدایا مرا به یدِ الله مجهز فرما؛ در فرازِ بعدی: خدایا مرا به لسان مجهز كن.
وَ ظَفَراً بِمَنْ عَانَدَنِي، پیروزی كه بتوانم در برابر معاندان و دشمنانم بایستم و ظفر یابم؛ بر دشمنانم پیروز گردم و چنگال خشمم را بر جان دشمن فرو برم.
وَ هَبْ لِي مَكْراً عَلَى مَنْ كَايَدَنِي ،خدایا برایم مكری عطا كن تا بتوانم بر ضدّ آن‌كه نسبت به من كید و نقشه می‌كشد، مكرِ الهی را به كار بندم. یعنی خدایا مرا مجهّز به مكرِ الله فرما.
وَ قُدْرَةً عَلَى مَنِ اضْطَهَدَنِي  خدایا قدرتی بخش تا بر آنان كه به من ظلم می‌كنند و مرا می‌كوبند، غلبه یابم؛ یعنی خدایا مرا به قدرتِ الله مجهّز كن.
وَ تَكْذِيباً لِمَنْ قَصَبَنِي خدایا برایم تكذیبی عطا كن تا بتوانم دروغِ دشمنانم را بشكنم؛ آنان‌كه می‌خواهند بر من تهمت زنند و عیب‌جویی كنند و مرا خوار سازند.
 وَ سَلَامَةً مِمَّنْ تَوَعَّدَنِي  خدایا مرا به سلامتی مجهز فرما تا بتوانم در برابر آنان‌كه مرا تهدید می‌كنند، بایستم
وَ وَفِّقْنِي لِطَاعَةِ مَنْ سَدَّدَنِي  خدایا مرا موفق فرما تا بتوانم از كسانی كه راهِ راست و صحیح را نشان می‌دهند، اطاعت كنم (اصل: بفقنی لطاعت من سدد م).
 وَ مُتَابَعَةِ مَنْ أَرْشَدَنِي . و تبعیت از كسانی كه مرا ارشاد می‌كنند.
اَللّهُمَّ صَلِّ على مُحمّدٍ و آله.

قلعهٔ حصینِ مؤمن و خیرخواهی در اوج اقتدار 🏰

با این فرازِ مبارك، انسان تبدیل به حِصنٍ حَصینِ حضرتِ متعال می‌گردد. قلعهٔ محكمِ الهی، قلعهٔ نفوذناپذیر.
  اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ سَدِّدْنِي لِأَنْ أُعَارِضَ مَنْ غَشَّنِي بِالنُّصْحِ خدایا مرا موفق دار تا بتوانم با خیرخواهی در برابر آن‌كه به من خیانت كرده، واكنش نشان دهم.
آری، در فرازِ هشتم، انسان به آن جایگاه والای قدرت بیکران مجهز شده است؛ در اوج اقتدار، از خدا می‌خواهد كه نسبت به آن‌كه به او خیانت نموده، خیرخواهانه برخورد نماید؛ همان قلعهٔ محكم، می‌خواهد بهشتِ برینِ اهلِ عالم گردد. این امام سجّادِ ماست؛ این رموزِ سجّادیّه است: انسان را به اوج قدرت و اقتدار می‌رساند و در عین حال او را به بهشتِ برین می‌آراید.

پیوند با فرازهای اخلاقی: وصل و بذل و صله 🤝

 وَ أَجْزِيَ مَنْ هَجَرَنِي بِالْبِرِّ یعنی با نیكی كسی را كه مرا رها كرده، جزا دهم.
وَ أُثِيبَ مَنْ حَرَمَنِي بِالْبَذْلِ آن‌كه مرا محروم ساخته است، با بذل و بخشش پاداش دهم.
وَ أُكَافِيَ مَنْ قَطَعَنِي بِالصِّلَةِ آن‌كه از من بریده است را با صله مكافات كنم؛ دستش را بگیرم و پیوند را برقرار سازم.
وَ أُخَالِفَ مَنِ اغْتَابَنِي إِلَى حُسْنِ الذِّكْرِ آن‌كه در غیابم غیبت مرا كرده، با نیکو یاد كردن پاسخ دهم.
چنین انسانی، بهشتْ‌گون است؛ بهشت به چنین انسان‌هایی فخر می‌فروشد و آرزو می‌كند كه پذیرای ایشان گردد.
اَللّهُمَّ صَلِّ على مُحمّدٍ و آله.

سیاستِ نفس، جامعه و جهان 🌍

امام سجّاد علیه‌السلام در این دو فرازِ مبارك ما را با فناوریِ تنظیمِ جهانِ تن و جهانِ بیرون آشنا می‌كنند. كلام امام سجّاد علیه‌السلام چندلایه است—هفت لایه؛ هر بطنش كه گشوده شود، بطنی دیگر بر ما باز می‌گردد.
انسان، وجودِ خود و فردیت خویش را نظام می‌بخشد تا برای تنظیمِ جامعه، كرهٔ زمین و كلّ جهانِ هستی آماده شود؛ به أحسنِ تقویم اثر بگذارد. این دعا، ساختارِ مدیریتِ فرد، جان، جامعه و جهان را به ما می‌آموزد؛ رموز سیاست را به ما تعلیم می‌دهد: باید جهانِ هستی را چون فناوریِ ساختارِ بدنِ آدمی مدیریت كرد.
آری، نسلِ امروز در معرضِ انقراض است؛ بشر با دستِ خود در حالِ نابودیِ خویش است؛ و امام سجّاد علیه‌السلام در این دعای مبارك، رمزِ نجاتِ بشریت را می‌آموزد: لزومِ تغییرِ روش‌های مدیریتی در كرهٔ زمین و آرایش‌های هستی.
امام نشان می‌دهد كه وجودِ ما به قُوای گوناگون مجهّز است—قضایی، مجریه، مقنّنه و…—و باید همهٔ این قوا را در جانِ خود منظم كنیم تا بتوانیم جهانِ بیرون را اصلاح نماییم. این، صفاتِ یارانِ امام زمان علیه‌السلام را نیز نشان می‌دهد: یاری كه در عینِ دژِ تسخیرناپذیر بودن، چون آغوشِ گرمِ مادر است؛ قصرٍ مُشَیَّد. انسان در این جهان، درونِ باغِ وحش زیست می‌كند نه باغِ ملكوت؛ باید نخست خود را ملكوتی كند، سپس دیگران را؛ تا باغِ وحش را به باغِ ملكوت بدل سازد.

مواجهه با شیاطینِ انس و جن و رسانهٔ شیطانی 👁️

اتَّخَذُوا الشَّیطانَ لأمرِهِم مِلاكاً …..
انسانِ مؤمن پس از خلاصی از بندِ شیطان، باید از شیطان‌صفتان نیز خلاصی یابد—آنان‌كه وجودشان ستاد و پرورشگاهِ شیطان است؛ رسانهٔ شیطانیاند، مركبِ شیطان و سخنگویِ شیطان.

لسانِ قاهر، مكرِ الهی و خنثی‌سازیِ شایعات ⚔️

در فرازِ هشتم، انسان به قلعه‌ای عظیم و محكم بدل می‌شود؛ دارای قدرتِ جسمانی، روحانی و ابزاری؛ به صلابتِ لسانی می‌رسد؛ صاحبِ رسانه‌ای قاهر می‌گردد. لسانِ مؤمن باید قاهر باشد؛ رسانه‌اش قوی و استوار.
مؤمن باید ظفر یابد و بر دشمنش چنان فرود آید كه دیگر جسارتِ او تكرار نشود؛ دشمن‌شكن و دشمن‌افكن باشد و مكرهای دشمنان را خنثی كند؛ زیرا بخشِ اعظم حملاتِ دشمنان، پنهان و از پسِ نقاب است.
برای غلبه بر آنان، مكری الهی لازم است
مؤمن باید قدرتِ شكستنِ شایعات و دروغ‌ها را داشته باشد؛ دروغ را رها نكند، كه اگر رها شود بارور می‌گردد و همه‌گیر؛ و آنگاه راستی محجور می‌شود. پس باید دروغ را تكذیب كرد تا راستی استوار شود. این دعا قلعه‌ای عظیم و محكم است، و فرازِ بعدی چون بهشتی جاری.

معماریِ ظاهر و باطن؛ قدرت همراه با عطوفت 🕊️

امامِ سجّاد به ما می‌آموزند كه باید هم به معماریِ ظاهری خود بپردازیم و هم به معماریِ باطنی؛ قلعهٔ محكم باید به قلعهٔ بهشتی بدل شود: هم به خود سود رساند و هم دیگران را بهره‌مند سازد؛ هم پناه باشد و هم آرامشگاه.
آن لسانِ قاهر كه غالب بود، اكنون خیر و صلاحِ دیگران را بذل می‌كند؛ قدرتِ غلبه‌گر در مسیرِ بذل و بخشش حركت می‌كند؛ صِلةٔ رحم و پیوندهای زیبایی می‌آفریند؛ با تكذیبِ كِذب، آبروی خود را حفظ می‌كند و با حُسنِ ذكر، به دیگران نیز آبرو می‌بخشد. این، اقتدارِ الهی است: هسته‌ای سخت و در عینِ حال پوسته‌ای لطیف؛ قلعه‌ای محكم با باطنی آراسته و حیاتِ طیّبه.

تمسّك به قرآن و عترت؛ آمادگی و اقتدار 🎖️

« »—خدایا مرا به ید مجهّز فرما: «یَدُ اللهِ فَوقَ أیدیهِم». خدایا مرا متمسّكِ دائمیِ قرآن و عترت گردان؛ «اِعِدّوا لَهُم مَا اسْتَطَعْتُم مِن قُوَّة»—مؤمن باید قوی و صاحبِ قدرت باشد؛ تا از مكرِ خود پشیمانش سازم؛ تا در برابرِ هر فشارِ اقتصادی، سیاسی، نظامی و فرهنگی ایستادگی كنم.
این مناجات، درخواستِ اقتدارِ مؤمن است: صاحبِ یَد، صاحبِ ظَفَر، صاحبِ لِسانِ ، مُقابله‌به‌مِثلِ حكیمانه در برابرِ نیرنگ و حیله، مقاومتِ جسورانه در برابرِ فشارهای سازمان‌یافته، و تكذیبِ كِذب برای حفظ آبرو. سپس، پس از قدرت، نوبتِ لطافت و تواضع است؛ «مكارمُ الأخلاق» زینتِ توانگران است.

درخواست حلیهٔ صالحان و زینتِ متقین 🌿

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ حَلِّنِي، بِحِلْيَةِ الصَّالِحِينَ ، وَ أَلْبِسْنِي زِينَةَ الْمُتَّقِينَ ، فِي بَسْطِ الْعَدْلِ ، وَ كَظْمِ الغَيْظِ ، وَ إِطْفَاءِ النَّائِرَةِ ، وَ ضَمِّ أَهْلِ الْفُرْقَةِ ، و إِصْلَاحِ ذَاتِ الْبَيْنِ ، وَ إِفْشَاءِ الْعَارِفَةِ ، وَ سَتْرِ الْعَائِبَةِ ، وَ لِينِ الْعَرِيكَةِ ، وَ خَفْضِ الْجَنَاحِ ، وَ حُسْنِ السِّيرَةِ ، وَ سُكُونِ الرِّيحِ ، وَ طِيبِ الْمخَالَقَةِ ، وَ السَّبْقِ إِلَى الْفَضِيلَةِ ، وَ إِيثَارِ التَّفَضُّلِ ، وَ تَرْكِ التَّعْيِيرِ ، وَ الْإِفْضَالِ عَلَى غَيْرِ الْمُسْتَحِقِّ ، وَ الْقَوْلِ بِالْحَقِّ وَ إِنْ عَزَّ ، وَ اسْتِقْلَالِ الْخَيْرِ وَ إِنْ كَثُرَ مِنْ قَوْلِي وَ فِعْلِي ، وَ اسْتِكْثَارِ الشَّرِّ وَ إِنْ قَلَّ مِنْ قَوْلِي وَ فِعْلِي ، وَ أَكْمِلْ ذلك لِي بِدَوَامِ الطَّاعَةِ ، وَ لُزُومِ الْجَمَاعَةِ ، وَ رَفْضِ أَهْلِ الْبِدَعِ ، وَ مُسْتَعْمِلِ الرَّاْيِ الْمُخْتَرَعِ .