سوال۳۲۹۵:
سلام علیکم
خدایا یاریم بفرمائید تا بتوانم این سوال را طرح کنم بعضا در طرح سوال در چینش کلمات دچار مشکل می شویم تا بتوانیم آن منظور اصلی خودمان را بیان کنیم .
جناب استاد در مورد عشق و علاقه به خداوند حال در نظر خودمان فکر می کنیم نهایت عشق و علاقه به خداوند را داریم ولی وقتی در فضای معنوی آن عشق و علاقه خداوند به بندگانشان را درک می کنیم انگاری یک تیکه نان که مال آدم فقیر باشد و تمام دارائیش همان یک تیکه نان است و حیاتش به آن بستگی دارد و برایش ارزشمند است بعد این یک تیکه نان را نزد سلطانی مثل حضرت سلیمان ببریم و به او تقدیم کنیم که در برابر دارائی ایشان هیچ به حساب می آید وباز ما در درگاه الهی طور دیگری شرمگین و شرمسار می شویم با این مقایسه ای که کردم منظورم به این است که انسان هر چقدر تلاش برای افزودن به این علاقه کند باز در برابر علاقه خداوند به بندگانشان هیچ است حال بر میگردیم به محبتی که ابا عبدالله الحسین به خداوند داشتند که استاد انصاریان
می فرمودند:امام جمادات را نمی دیدند غرق و محو در خداوند بودند نوع ابراز علاقه ما به خداوند مسلما خیلی کمتر از احساس امام است دنبال راهی هستم که بتوانیم تحفه های ارزشمندی به محضر خداوند ببریم تا کمی به حساب بیاید حالا باید چیکار کنیم ما هم ظرفیتهایمان محدود ؟
🌸🌷بسم الله الرحمن الرحیم🌷🌸
#پاسخ3295
🌹سلام علیکم
🌱 با عنایت به رونمایی ورای پرده عشق الهی مسیر ما به سوی حب الهی بازتر میگردد. استواری در مسیر ثقلین آب جام عشق الهی نوشانده خواهد شد. کافیست به خلوص بر استقامت خود در مسیر حق اصرار ورزیم.
🌼🔆الجن : 16 وَ أَنْ لَوِ اسْتَقامُوا عَلَى الطَّريقَةِ لَأَسْقَيْناهُمْ ماءً غَدَقاً
🔆🌼
🌷🌸قالَ الصَّادِقُ ع حُبُّ اللَّهِ إِذَا أَضَاعَ عَلَى سِرِّ عَبْدِهِ أَخْلَاهُ عَنْ كُلِّ شَاغِلٍ وَ كُلُّ ذِكْرٍ سِوَى اللَّهِ ظُلْمَةٌ وَ الْمُحِبُّ أَخْلَصُ النَّاسِ سِرّاً لِلَّهِ وَ أَصْدَقُهُمْ قَوْلًا وَ أَوْفَاهُمْ عَهْداً وَ أَذْكَاهُمْ عَمَلًا وَ أَصْفَاهُمْ ذِكْراً وَ أَعْبَدُهُمْ نَفْساً تَتَبَاهَى بِهِ الْمَلَائِكَةُ عِنْدَ مُنَاجَاتِهِ وَ تَفْتَخِرُ بِرُؤْيَتِهِ وَ بِهِ يَعْمُرُ اللَّهُ تَعَالَى بِلَادَهُ وَ بِكَرَامَتِهِ يُكْرِمُ اللَّهُ عِبَادَهُ يُعْطِيهِمْ إِذَا سَأَلُوهُ بِحَقِّهِ وَ يَدْفَعُ عَنْهُمُ الْبَلَايَا بِرَحْمَتِهِ وَ لَوْ عَلِمَ الْخَلْقُ مَا مَحَلُّهُ عِنْدَ اللَّهِ وَ مَنْزِلَتُهُ لَدَيْهِ مَا تَقَرَّبُوا إِلَى اللَّهِ إِلَّا بِتُرَابِ قَدَمَيْهِ وَ قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع حُبُّ اللَّهِ نَارٌ لَا تَمُرُّ عَلَى شَيْءٍ إِلَّا احْتَرَقَ وَ نُورُ اللَّهِ لَا يَطْلُعُ عَلَى شَيْءٍ إِلَّا أَضَاءَ وَ سَمَاءُ اللَّهِ مَا ظَهَرَ مِنْ سَحَابٍ تَحْتَهُ من [زائد] شَيْءٌ إِلَّا غَطَّاهُ وَ رِيحُ اللَّهِ مَا تَهُبُّ فِي شَيْءٍ إِلَّا حَرَّكَتْهُ وَ مَاءُ اللَّهِ يَحْيَا بِهِ كُلُّ شَيْءٍ وَ أَرْضُ اللَّهِ يَنْبُتُ مِنْهَا كُلُّ شَيْءٍ فَمَنْ أَحَبَّ اللَّهَ أَعْطَاهُ كُلَّ شَيْءٍ مِنَ الْمُلْكِ وَ الْمِلْكِ قَالَ النَّبِيُّ ص إِذَا أَحَبَّ اللَّهُ عَبْداً مِنْ أُمَّتِي قَذَفَ فِي قُلُوبِ أَصْفِيَائِهِ وَ أَرْوَاحِ مَلَائِكَتِهِ وَ سُكَّانِ عَرْشِهِ مَحَبَّتَهُ لِيُحِبُّوهُ فَذَلِكَ الْمُحِبُّ حَقّاً طُوبَى لَهُ ثُمَّ طُوبَى لَهُ وَ لَهُ عِنْدَ اللَّهِ شَفَاعَةٌ يَوْمَ الْقِيَامَة
مصباح الشريعة، ص: 193
🌸🌷حضرت صادق (ع) فرموده است: محبت خدا چون روشنايى داد بر باطن بنده خود، تخليه مىكند آن را از هر گونه مشغولكننده
و هر رقم توجه و ياد كردنى كه از غير خدا باشد. و شخص محب خالصترين افراد مردم است از جهت باطن، و راستگوترين آنان باشد، و باوفاترين آنهاست در مقابل تعهدات و پيمانها، و پاكترين ايشان است از لحاظ اعمال، و باصفاترين مردم باشد از نظر توجه و ذكر پروردگار متعال، و كاملترين نفوس است از جهت بندگى و عبادت. ملائكه آسمان هنگام مناجات كردن او خوشحالى نشان مىدهند، و با ديدن و مشاهده او افتخار مىكنند، و خداوند متعال به وجود او بلاد و زمينهاى خود را آباد كرده، و با تكريم و گرامى داشت وى مردم را اكرام و گرامى مىدارد. پروردگار متعال خواستههاى مردم را چون به مقام او متوسل شوند عطا مىفرمايد، و ابتلائات و گرفتاريهاى آنان را با لطف و مهربانى خود برطرف مىسازد، و هر گاه آنان توجه پيدا كرده و بدانند كه چه مقام بلند و مرتبه رفيعى او را نزد خداوند متعال مىباشد، هر آينه با خاك قدم او به خدا تقرب جويند.
امير المؤمنين (ع) فرموده است: محبت به خداوند آتشى است كه به چيزى نفوذ نمىكند مگر آنكه سوخته شود، و نور الهى است كه به قلبى اشراف نمىكند مگر آنكه روشنايى دهد، و چون آسمانيست كه هر چه در زير سايه آن قرار گرفت از فيوضات آن بهرهمند گردد، و مانند نسيم و رحمت رحمانى است كه به هر چه عبور كرده و بوزد آن را حيات و حركت بخشد، و مثل آب نازل از آسمانست كه همه چيز را به وسيله آن زنده نمايد، و چون زمين است كه نباتات را از آن به وجود آورد. پس كسى كه خدا را دوست داشت: خداوند متعال همه چيز از امور مادى و معنوى او را اعطا فرمايد.
رسول اكرم (ص) فرمود: چون خداوند متعال بندهاى را دوست بدارد، محبت او را در دل بندگان بر گزيده و پاك و ملائكه آسمان و ساكنين عرش خود القا مىفرمايد، و همگى او را دوست مىدارند، و محب حقيقى خداوند متعال اين چنين آدم است، خوشا به حال او، و براى روز قيامت رتبه شفاعت او را عطا مىشود، تا كسى را كه مىخواهد شفاعت نمايد.
مصباح الشريعة / ترجمه مصطفوى، متن، ص: 437
🍀🌱 منَاجَاةُ الْمُحِبِّينَ امام سجاد علیه السلام معجون موثری در جوشش عشق و محبت الهی دارد
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ إِلَهِي مَنْ ذَا الَّذِي ذَاقَ حَلَاوَةَ مَحَبَّتِكَ فَرَامَ مِنْكَ بَدَلًا، وَ مَنْ ذَا الَّذِي أَنِسَ بِقُرْبِكَ فَابْتَغَى عَنْكَ حِوَلًا، إِلَهِي فَاجْعَلْنَا مِمَّنِ اصْطَفَيْتَهُ لِقُرْبِكَ وَ وَلَايَتِكَ وَ أَخْلَصْتَهُ لِوُدِّكَ وَ مَحَبَّتِكَ، وَ شَوَّقْتَهُ إِلَى لِقَائِكَ وَ رَضَّيْتَهُ بِقَضَائِكَ، وَ مَنَحْتَهُ بِالنَّظَرِ إِلَى وَجْهِكَ وَ حَبَوْتَهُ بِرِضَاكَ وَ أَعَذْتَهُ مِنْ هَجْرِكَ وَ قِلَاكَ، وَ بَوَّأْتَهُ مَقْعَدَ الصِّدْقِ فِي جِوَارِكَ وَ خَصَصْتَهُ بِمَعْرِفَتِكَ وَ أَهَّلْتَهُ بِعِبَادَتِكَ، وَ هَيَمْتَ قَلْبَهُ لِإِرَادَتِكَ، وَ اجْتَبَيْتَهُ لِمُشَاهَدَتِكَ وَ أَخْلَيْتَ وَجْهَهُ لَكَ، وَ فَرَّغْتَ فُؤَادَهُ لِحُبِّكَ وَ رَغَّبْتَهُ فِيمَا عِنْدَكَ، وَ أَلْهَمْتَهُ ذِكْرَكَ وَ أَوْزَعْتَهُ شُكْرَكَ، وَ شَغَلْتَهُ بِطَاعَتِكَ وَ صَيَّرْتَهُ مِنْ صَالِحِي بَرِيَّتِكَ، وَ اخْتَرْتَهُ لِمُنَاجَاتِكَ وَ قَطَعْتَ عَنْهُ كُلَّ شَيْءٍ يَقْطَعُهُ عَنْكَ، اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا مِمَّنْ دَأْبُهُمُ الِارْتِيَاحُ إِلَيْكَ وَ الْحَنِينُ، وَ دَهْرُهُمُ الزَّفْرَةُ وَ الْأَنِينُ، جِبَاهُهُمْ سَاجِدَةٌ لِعَظَمَتِكَ وَ عُيُونُهُمْ سَاهِرَةٌ فِي خِدْمَتِكَ، وَ دُمُوعُهُمْ سَائِلَةٌ مِنْ خَشْيَتِكَ وَ قُلُوبُهُمْ مُتَعَلِّقَةٌ بِمَحَبَّتِكَ، وَ أَفْئِدَتُهُمْ مُنْخَلِعَةٌ مِنْ مَهَابَتِكَ، يَا مَنْ أَنْوَارُ قُدْسِهِ لِأَبْصَارِ مُحِبِّيهِ رَائِقَةٌ، وَ سُبُحَاتُ وَجْهِهِ لِقُلُوبِ عَارِفِيهِ شَائِفَةٌ، يَا مُنَى قُلُوبِ الْمُشْتَاقِينَ وَ يَا غَايَةَ آمَالِ الْمُحِبِّينَ أَسْأَلُكَ حُبَّكَ وَ حُبَّ مَنْ يُحِبُّكَ وَ حُبَّ كُلِّ عَمَلٍ يُوصِلُنِي إِلَى قُرْبِكَ، وَ أَنْ تَجْعَلَكَ أَحَبَّ إِلَيَّ مِمَّا سِوَاكَ، وَ أَنْ تَجْعَلَ حُبِّي إِيَّاكَ قَائِداً إِلَى رِضْوَانِكَ، وَ شَوْقِي إِلَيْكَ ذَائِداً عَنْ عِصْيَانِكَ، وَ امْنُنْ بِالنَّظَرِ إِلَيْكَ عَلَيَّ، وَ انْظُرْ بِعَيْنِ الْوُدِّ وَ الْعَطْفِ إِلَيَّ، وَ لَا تَصْرِفْ عَنِّي وَجْهَكَ وَ اجْعَلْنِي مِنْ أَهْلِ الْإِسْعَادِ وَ الْحَظْوَةِ عِنْدَكَ، يَا مُجِيبُ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
