جناب استاد این صحبتهای ایشان رادر مورد نبردن نام خداونددر مثنوی را لطفا تحلیل بفرمائید

سوال۳۲۸۶:
سلام علیکم
جناب استاد این صحبتهای ایشان رادر مورد نبردن نام خداونددر مثنوی را لطفا تحلیل بفرمائید مگر هر چقدر درجه و ایمان یک شخص به خداوند بالاتر رفت بسم الله …..حذف می شود و صرفا در متنها حضور و وجود خداوند بیان می شود کمی با عقل و آن اثرات مثبت بردن نام خداوندمنافات دارد
🌸🌷بسم الله الرحمن الرحیم🌷🌸
#پاسخ3286
🌹سلام علیکم
☘️🌿عاشق واقعی کسی است که در هر عمل و تصمیمش تنها میل و خواست محبوب خود را در نظر بگیرد و خواست و خواهش خود را محکوم خواست حضرت محبوب میکند.
🔆🌱خدای بی همتا ما را دعوت میکند که با نامهای نیکویش او را بخوانیم. محبوب بی همتا از ما میخواهد که او را با نامهایش بخوانیم.
🔆🌻الأعراف : 180 وَ لِلَّهِ الْأَسْماءُ الْحُسْنى‏ فَادْعُوهُ بِها وَ ذَرُوا الَّذينَ يُلْحِدُونَ في‏ أَسْمائِهِ سَيُجْزَوْنَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ
🌱و براى خدا، نامهاى نيك است خدا را به آن (نامها) بخوانيد! و كسانى را كه در اسماء خدا تحريف مى‏كنند رها سازيد! آنها بزودى جزاى اعمالى را كه انجام مى‏دادند، مى‏بينند
🌿☘️عاشق تر از انبیاء عظام و اولیاء الله در عالم هستی وجود ندارد که سیره و رویه آنها در برابر محبوب بی همتا خواندن خدا با نام های اوست.
☘️🌿صحیفه سجادیه نمونه ای از کتاب کامل عشق است.
🔆از منظر دیگر، خدای واحد یگانه، انحصاری هیچ مخلوقی نیست که نسبت به نامش به دیگری رشک بَرد. او محبوب واحد تمام خلایق است.
🔆🌻الأنعام : 102 ذلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ خالِقُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ فَاعْبُدُوهُ وَ هُوَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَكيلٌ
🌻🔆الرعد : 16 … قُلِ اللَّهُ خالِقُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ هُوَ الْواحِدُ الْقَهَّارُ
🔆نه تنها اظهار نام خدا مرضیّ پروردگار عالمیان است بلکه تذکر و یادآوری نام خدا و تشویق افراد برای ذکر نام خدا و دعا و طلب خیر برای دیگران با نام خدا(مثل سلام و صلوات و دعای خیر و …) همچنین جمع خوانی نام های خدا نیکویی خاص خود را داراست که مورد پسند محبوب ارلی و ابدی است.
☘️🌿البته! با توجه به اینکه، نامهای خدا علامات خدا بر خلق خداست، اصل و ریشه نام الله که نام سرالمکنون خداست که از انشقاق آن نام، چهار نام آشکار گشت که یکی را مستور و سه تای دیگر را آشکار و از آن سه نام، نامهای دیگرش را به ظهور رساند، اگر خدای عالم هستی آن نام مستور و مکنون و مخزونش را بر کسی آشکار فرماید بی اذن خالق اجازه افشای آن نام را نخواهد داشت.
☀️پس ما به اذن و دستور خدای تعالی او را با اسمائش میخوانیم!
☀️حال و هوای عاشقان واقعی خدا بعد از ثبوت و بروزش وارد مقام عشق خفیه میگردد که رازآلودترین احوالات به وقوع میپیوندد که به شرح و بیان نیاید.
☀️اگر الله بی همتا آن اسم خفیه و مکنونه و مخزونه خود را به پاک بندگان خاص و عاشق خود عنایت کند و با آن نام او را بخوانند به خوانش آن نام بیشک مرحله خاص بندگی و عاشقی تحقق مییابد و ارتباط فوق ارتباطات به وقوع می پیوندد.
☀️طراح عشق حضرت عشق است، انسان با طراحی ناشیانه در رسومات عشق و عاشقی قافیه را باخته و بازنده عشق و عاشقی میگردد، عشق نواز و بنده نواز خداست بنده عاشق کسی است که به زیبایی به عشق خدا پاسخ میدهد.
🌸🔆 عنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ:- إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى خَلَقَ اسْماً بِالْحُرُوفِ غَيْرَ مُتَصَوِّتٍ وَ بِاللَّفْظِ غَيْرَ مُنْطَقٍ وَ بِالشَّخْصِ غَيْرَ مُجَسَّدٍ وَ بِالتَّشْبِيهِ غَيْرَ مَوْصُوفٍ وَ بِاللَّوْنِ غَيْرَ مَصْبُوغٍ مَنْفِيٌّ عَنْهُ الْأَقْطَارُ مُبَعَّدٌ عَنْهُ الْحُدُودُ مَحْجُوبٌ عَنْهُ حِسُّ كُلِّ مُتَوَهِّمٍ مُسْتَتِرٌ غَيْرُ مَسْتُورٍ فَجَعَلَهُ كَلِمَةً تَامَّةً عَلَى أَرْبَعَةِ أَجْزَاءٍ مَعاً لَيْسَ مِنْهَا وَاحِدٌ قَبْلَ الْآخَرِ فَأَظْهَرَ مِنْهَا ثَلَاثَةَ أَسْمَاءٍ لِفَاقَةِ الْخَلْقِ إِلَيْهَا وَ حَجَبَ مِنْهَا وَاحِداً وَ هُوَ الِاسْمُ الْمَكْنُونُ الْمَخْزُونُ فَهَذِهِ الْأَسْمَاءُ الَّتِي ظَهَرَتْ فَالظَّاهِرُ هُوَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَىوَ سَخَّرَ سُبْحَانَهُ لِكُلِّ اسْمٍ مِنْ هَذِهِ الْأَسْمَاءِ أَرْبَعَةَ أَرْكَانٍ فَذَلِكَ اثْنَا عَشَرَ رُكْناً ثُمَّ خَلَقَ لِكُلِّ رُكْنٍ مِنْهَا ثَلَاثِينَ اسْماً فِعْلًا مَنْسُوباً إِلَيْهَا فَهُوَ الرَّحْمنُ الرَّحِيمُ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ الْخالِقُ الْبارِئُ
الْمُصَوِّرُ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ الْعَلِيمُ الْخَبِيرُ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ الْحَكِيمُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ الْمُقْتَدِرُ الْقَادِرُ السَّلامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ الْبَارِئُ الْمُنْشِئُ الْبَدِيعُ الرَّفِيعُ الْجَلِيلُ الْكَرِيمُ الرَّازِقُ الْمُحْيِي الْمُمِيتُ الْبَاعِثُ الْوَارِثُ فَهَذِهِ الْأَسْمَاءُ وَ مَا كَانَ
مِنَ الْأَسْمَاءِ الْحُسْنَى حَتَّى تَتِمَّ ثَلَاثَ مِائَةٍ وَ سِتِّينَ اسْماً فَهِيَ نِسْبَةٌ لِهَذِهِ الْأَسْمَاءِ الثَّلَاثَةِ وَ هَذِهِ الْأَسْمَاءُ الثَّلَاثَةُ أَرْكَانٌ وَ حَجَبَ الِاسْمَ الْوَاحِدَ الْمَكْنُونَ الْمَخْزُونَ بِهَذِهِ الْأَسْمَاءِ الثَّلَاثَةِ وَ ذَلِكَ قَوْلُهُ تَعَالَى- قُلِ ادْعُوا اللَّهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمنَ أَيًّا ما تَدْعُوا فَلَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنى‏
الكافي (ط – الإسلامية)، ج‏1، ص: 112
🔆🌸1- امام صادق (ع) فرمود: به راستى خداى تبارك و تعالى يك نامى آفريد به اين اوصاف:
1- آواز حرفى ندارد.
2- به زبان گفته نشود.
3- شخصيتش در جسد و كالبدى نيست.
4- شباهت به چيزى مطلقا ندارد.
5- هيچ رنگ آميزى در او نيست.
6- اين سو و آن سو از آن منتفى است و حد و نهايت در آن نيست.
7- احساس هر متوهم تيز نظرى از آن ممنوع است.
8- در پرده است و نهان نيست.
اين نام را كلمه تامه مقرر ساخت و از چهار جزء همزمان آن را بپرداخت و سه نام از آن را براى نياز خلق پديدار كرد و يكى را در پرده گذاشت و آن اسمى است مكنون و مخزون، اين نامها كه پديدار شد ظاهرشان الله تبارك و تعالى است، خداى براى هر يك از اين نامهاى سه‏گانه چهار ركن مقرر ساخت كه مى‏شود 12 ركن و براى هر ركنى از آنها سى اسم مقرر ساخت كه بدان منسوبند، پس خداست، رحمان، رحيم، ملك، قدوس، خالق، بارى، مصور، حى، قيوم، بى‏چرت و خواب، دانا، آگاه، شنوا، بينا، حكيم، عزيز، جبار، متكبر، علىّ، و عظيم، مقتدر، قادر، سلام، مؤمن، مهيمن، [بارى‏]، منشى، بديع، رفيع، جليل، كريم، رازق، زنده‏كننده، ميراننده، مبعوث كن و وارث جهان، اين اسماء و اسماء حسناى ديگر تا سيصد و شصت اسم تمام شود همه منسوب به اين سه هستند و اين سه اسم اركانند و آن اسم مكنون مخزون بوسيله اين سه اسم ظاهر مخفى شده است و اين است تفسير گفته خدا (110 سوره 17):
«بگو بخوانيد خدا را يا بخوانيد رحمان را، هر كدام را بخوانيد براى او اسماء حسنى وجود دارد».
أصول الكافي / ترجمه كمره‏اى، ج‏1، ص: 327