سوال:فراتر از هستی چیست ؟
جواب:
هستی بخش فراتر از هستی است.
فیاض هستی فراتر از هستی است! و هیچ نِدّ و ضدی ندارد! اگر هستی ضدی داشت باشد(نیستی) پس این هستی مشمول ذات الله هستی بخش نیست!
از منظر دیگر:
اگر بپذیریم که ذات الله، نفس هستی(صرف هستی و حقیقت هستی) است، پس میبایست تمام هستی باشد، و در افاضه هستی میبایست تمام هستی فیضان کند، چرا که اگر بخشی از هستی هر چند ناچیز فیضان کند، ذات حق را متهم به اجزاء نموده ایم ، تجزیه اش نموده ایم، پس در این شرایط هستی بخشی به معنای تکثیر هستی، (نعوذ بالله) تکثیر ذات هستی به تعداد مخلوقات خواهد بود،
اگر قائل به تفکیک هستی از مخلوق شویم، پس چیستی حقیقت مخلوق چیست، مشکلی که عده ای برای حل آن به دام وحدت وجود و موجود و تفکیک وجود از ماهیت افتاده اند و به اعتباری و موهوم پنداری ماهیت قدم گذاشته اند!
عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ:
إِنَّ اللَّهَ كَانَ إِذْ لَا كَانَ فَخَلَقَ الْكَانَ وَ الْمَكَانَ وَ خَلَقَ نُورَ الْأَنْوَارِ الَّذِي نُوِّرَتْ مِنْهُ الْأَنْوَارُ وَ أَجْرَى فِيهِ مِنْ نُورِهِ الَّذِي نُوِّرَتْ مِنْهُ الْأَنْوَارُ وَ هُوَ النُّورُ الَّذِي خَلَقَ مِنْهُ …
فخلق الکان(پس هستی را آفرید)
بله
عدم یعنی نیست
چیزی که نیست پس نیست پس مقابل چیز هم نیست
هستی پنداری نیستی
نوعی هویت بخشی به نیستی است
وقتی
خدا مثلی ندارد
این مثلیت شامل هستی هم میشود.
اطلاق هستی برای ذات حق از روی ناچاری و از برای امتناع از لا تشبیه و لا تعطیل صورت میپذیرد.
نباید به آنچه را که فراتر از چیز است و امکان درک ما از آن ممکن نیست، نیستی اطلاق کنیم
