سوال1897 :
لطفا معنای ظهور در آیه سوم سوره حدید را توضیح دهید که الله تبارک و تعالی چطور ظاهر است که به چشم دیده نمیشود و به قلب و دل معلوم نمی گردد؟ این چطور ظهوری است؟ آیا مقصود ظهور نسبی است؟
هو الاول و الآخر و الظاهر و الباطن و هو بکل شیئ علیم(حدید/۳)
🌸🔆❄️بسم الله الرحمن الرحیم❄️🔆🌸
#پاسخ1897
🍀🔅🌟علیکم السلام🌟🔅🍀
🌻🍀🌱🌱🍀🌻
🔆🔅🌱مراد از ظهور در الظاهر، قهر و غلبه است، اگر «مقهور و مغلوب» بر حضرت «قاهر و غالب» بخواهد اشراف یابد، گویا که «مقهور و مغلوب» قصد دارد تا بر «قاهر و غالب» قهر و غلبه یابد! پس درک «مقهور و مغلوب» از «غالب و قاهر» همان مغلوب و مقهور شدنش است!
🔆🔅🌱معنای دیگر آنکه مراد از الظاهر آشکار بودن و آشکار ساختن است، ظهور اشیاء به او مثل مغلوب و مقهور بودن آنهاست! اشیاء ظهور یافته نسبت شان با الظاهر و تلاش آنها برای شهود الظاهر مثل تلاش برای غلبه یافتن بر الغالب است! همان طوریکه مغلوبیت مخلوقات کمال معرفت و شهود آنها از حضرت پروردگار غالب میباشد، به همانصورت نیز ظهور مخلوقات به او کمال شهود آنها از حضرت الظاهر میباشد.
🔆🔅🌱جایی که دیده ها به او قدرت رویت و دید دارند چگونه این «عضو مغلوب» قدرت غلبه بر حضرت غالب را خواهد داشت! چرا که او آشکار کننده ی هر چیزی است و «آشکار شده» اگر بخواهد «آشکار کننده» را چه به شهود بصری و یا قلبی شهود کند گویا که میخواهد خدا را آشکار کند در حالیکه خودش به او آشکار است. پس نفس ظهور مخلوقات کمال شهود آنهاست و بس!
🌸🔅🌱 و أَمَّا الظَّاهِرُ فَلَيْسَ مِنْ أَجْلِ أَنَّهُ عَلَا الْأَشْيَاءَ بِرُكُوبٍ فَوْقَهَا وَ قُعُودٍ عَلَيْهَا وَ تَسَنُّمٍ لِذُرَاهَا وَ لَكِنْ ذَلِكَ لِقَهْرِهِ وَ لِغَلَبَتِهِ الْأَشْيَاءَ وَ قُدْرَتِهِ عَلَيْهَا كَقَوْلِ الرَّجُلِ ظَهَرْتُ عَلَى أَعْدَائِي وَ أَظْهَرَنِي اللَّهُ عَلَى خَصْمِي يُخْبِرُ عَنِ الْفَلْجِ وَ الْغَلَبَةِ فَهَكَذَا ظُهُورُ اللَّهِ عَلَى الْأَشْيَاءِ وَ وَجْهٌ آخَرُ أَنَّهُ الظَّاهِرُ لِمَنْ أَرَادَهُ وَ لَا يَخْفَى عَلَيْهِ شَيْءٌ وَ أَنَّهُ مُدَبِّرٌ لِكُلِّ مَا بَرَأَ فَأَيُّ ظَاهِرٍ أَظْهَرُ وَ أَوْضَحُ مِنَ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لِأَنَّكَ لَا تَعْدَمُ صَنْعَتَهُ حَيْثُمَا تَوَجَّهْتَ وَ فِيكَ مِنْ آثَارِهِ مَا يُغْنِيكَ وَ الظَّاهِرُ مِنَّا الْبَارِزُ بِنَفْسِهِ وَ الْمَعْلُومُ بِحَدِّهِ فَقَدْ جَمَعَنَا الِاسْمُ وَ لَمْ يَجْمَعْنَا الْمَعْنَى وَ أَمَّا الْبَاطِنُ فَلَيْسَ عَلَى مَعْنَى الِاسْتِبْطَانِ لِلْأَشْيَاءِ بِأَنْ يَغُورَ فِيهَا وَ لَكِنْ ذَلِكَ مِنْهُ عَلَى اسْتِبْطَانِهِ لِلْأَشْيَاءِ عِلْماً وَ حِفْظاً وَ تَدْبِيراً كَقَوْلِ الْقَائِلِ أَبْطَنْتُهُ يَعْنِي خَبَّرْتُهُ وَ عَلِمْتُ مَكْتُومَ سِرِّهِ وَ الْبَاطِن …
الكافي (ط – الإسلامية)، ج1، ص: 122
🌷 (ظاهر) باين معنى نيست كه خدا بر دوش خلق بالا رفته و بر آن نشسته و مهار كشيده و بر كنگره آن بر آمده بلكه به اين معنى است كه بر آنها تسلط و غلبه و قدرت دارد چنانچه مردى گويد: بر دشمنان خود ظهور كردم و خدا مرا به دشمنانم ظهور داد كه معنى پيروزى و غلبه دارد و ظهور خدا بر اشياء به همين معنى است و معنى ديگرش اينكه آشكار است براى هر كه او را خواهد و او را جويد و نهان نيست از جوينده خود و او است مدبر هر چه آفريده، كدام آشكارى از خداى تبارك و تعالى روشنتر و آشكارتر است، زيرا هر سو رو كنى صنعى از او در پيش تو است و در خودت آثار او به اندازه كفايت هست، و ظاهر كه به ما گفته شود معنى بارز و معلوم و مشخص دارد، در اسم با هم هستيم و در معنى با هم نيستيم.
و اينكه بخدا باطن گويند …
أصول الكافي / ترجمه كمرهاى، ج1، ص: 354
