سوال۲۴۸۸:
سلام علیکم
جناب استاد آقای دکتر حسن زاده تحقیقی در مورد علل تجویز حاجت خواهی از ائمه توسط علما ارائه نموده اند که خدمتتان ارسال می کنم اگر نقدی بر این مطالب بود از محضرتان استفاده خواهیم کرد
⚡️⚡️🍀⚡️⚡️
علل تجویز حاجتخواهی از ائمه توسط علما :
1. اولین علت تعصب است که احساس می کنند تنزه از این امر انحرافی عقب نشینی از اصول شیعه تلقی می شود در برابر وهابیت.
2. یک علت هم این است که مساله حاجتخواهی از غیرخدا در نوع مباحث وهابیت و علمای ما به دو قسم مشرکانه و مجاز تقسیم شده و هر عملی که شرک نباشد مجاز قلمداد شده است و به همین خاطر علمای شیعه سعی داشته اند تا با اثبات عدم شرک ، جواز را ثابت نمایند درحالیکه قسم دیگری هم وجود دارد که تحت عنوان حرام است چون ممکن است عملی شرک نباشد ولی حرام باشد مانند دروغگویی.
بنابراین با نفی شرک از توسلی جواز آن ثابت نمی شود و باید حرمت نیز نفی شود که مستلزم اثبات اذن شارع در آن نوع توسل (حاجتخواهی از غیرخدا) است که چنین اذنی هم ثابت نیست بلکه از منع شده است.
3. علت دیگر هم این بوده که علمای ما خیال کرده اند عنوان شرک با قصد استقلال ملازمه دارد و اگر در حاجتخواهی از غیرخدا قصد استقلال نشود شرکی اتفاق نمی افتد در حالیکه اولا طبق آیه 3 سوره زمر معلوم می شود که بت پرستان حجاز نیز در عبادت بتها قصد استقلال نداشتند که عملشان در قرآن محکوم شده است و اگر قصد استقلال موجب شرک می شد جا داشت در قرآن به مشرکان گفته می شد که “اولیای خدا را می توانید بخوانید تا شما را به خدا نزدیک کنند” نه اینکه بطور مطلق از خواندن غیرخدا نهی شود!
ثانیا در برخی آیات و روایات ظاهر عمل متصف به شرک شده و قصد استقلال به عنوان ملاک در نظر گرفته نشده مثلا در آیات سوره انعام قربانی کردن به نام بتها و به پای بتها شرک نامیده شده بدون اینکه از نیت بحثی به میان آید.
4. علت دیگری که این امر داشته این است که علمای ما حاجتخواهی از غیرخدا را دعا و به تبع آن عبادت تلقی نکرده اند و این بخاطر تعریف دعا از نظر آنان است. آنها دعا را “درخواست از خدا” تعریف کرده اند درحالیکه مدعو بودن خدا شرط صحت دعا در اسلام است نه اینکه اسلام معنای دعا را محدودتر کرده باشد و این امر به مساله حقیقت شرعیه برمی گردد که آیا دعا در اسلام معنای جدیدی پیدا کرده است یا اینکه در همان معنای عرفی (عرف ادیان) که نیایش است باقی مانده و تنها از نظر صحت و مشروعیت محدود به مدعو بودن خدا شده است؟
فارغ از ادله قرآنی و روایی فراوان بر اینکه دعا معنای عرفی خود را در اسلام نیز حفظ کرده (مانند تعبیر “دعاء الکافرین” در قرآن و اینکه خواندن بتها توسط مشرکان حجاز را دعا نامیده) اثبات حقیقت شرعیه در دعا نیاز به دلیل دارد نه نفی آن.
بنابراین وقتی “حاجتخواهی” دعا و عبادت محسوب شود اصل اولیه در آن حرمت و عدم جواز خواهد بود و جواز آن نیاز به دلیل شرعی خواهد شود اما چون علمای ما نوعا حاجتخواهی را دعا تلقی نکرده اند اصل را بر جواز گذاشته اند و نیازی به مجوز شرعی احساس نکرده اند.
5. علت دیگر این است که علمای ما توسل را مطلق فرض کرده و آن را به صحیح و غیرصحیح یا جایز و غیرجایز تقسیم نکرده اند درحالیکه اصل توسل یک بحث است و اشکال مجاز آن بحث دیگری است که علمای ما به این بحث دوم مبادرت نکرده اند و به این خاطر بوده که جمله آیه شریفه (و ابتغوا الیه الوسیلة) تکیه کلام آنها برای تجویز هر شکلی از توسل بوده است غافل آنکه توسل در چارچوب توحید مجاز است نه خارج از آن…
🌸🔆🌷بسم الله الرحمن الرحیم🌷🔆🌸
#پاسخ2488
🍀🔅🌷علیکم السلام🌷🔅🍀
🌷🔅🌱همانطوریکه اگر کسی به عبادت خلق خدا گرفتار شود مشرک میگردد به همان صورت نیز اگر عابدی هر چند که تنها خالقش را عبادت کند اما سطح عبادتش در در سطح تواضع به مخلوقات باشد عبادتش کم از شرک ورزی نخواهد داشت، چرا که خالقش را تا سطح مخلوقات تنزّل داده است.
🌷🔅🌱عبادت جز به معرفت تحصیل نمیگردد، عبادت بدون معرفت عبادت بدون عبادت بلکه بدتر است، چرا که عبادت بدون معرفت توهین، جسارت و تحقیری بیش نیست.
🌷🔅🌱راز دعای این دوره و زمانه تفسیرگر معمای توحید و شرک است.
🌸🔅🌱 اللَّهُمَّ عَرِّفْنِي نَفْسَكَ
☘️خداوندا خودت را به من بشناسان
🌷🔅🌱کسی که خدایش را نشناسد پرستش معبود یکتا و بی همتا در نظر او با پرستش سنگ و چوب و … هیچ فرقی نخواهد داشت چرا که سطح شناخت او از سنگ و چوب فراتر نمیرود.
🌷🔅🌱فإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي نَفْسَكَ لَمْ أَعْرِفْ نَبِيَّك
🌹چرا که اگر خودت را به من نشناسانی پیغمبرت را نخواهم شناخت.
🌷🔅🌱این فراز دعا نکته بسیار ظریفی را به ما یادآوری میکن و آن اینکه خدا معروف ترین معروف است.
🌸🔅🌱 اللَّهُمَّ عَرِّفْنِي رَسُولَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي رَسُولَكَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَكَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِي حُجَّتَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ دِينِي
🌹
🌷🔅🌱در ادامه دعا از خدا طلب معرفت وسول و ولی اش را طلب میکنیم، اگر به معرفت کامل رسول و اولیائش نرسیم وسیله را بجای خدا مشتبه خواهیم نمود. تمام خطاها در حاجت جویی ها به عدم شناخت صحیح خدا و عدم شناخت شایسته رسول و اولیاء الله که آیت خدا محسوب میگردد بر میگردد.
🌷🔅🌱پس در هر گونه ارتباط با مخلوقات برای رفع حوائج خود به هر شکل ممکن اگر جایگاه بندگی و مخلوق و مغلوب و مربوب بودن آنها را لحاظ نکنیم به وادی شرک خواهیم افتاد.
🌷🔅🌱وسیله شناسی ما را به استفاده صحیح از آن راهنمایی خواهد نمود، خالق وسیله را به ما شناساند تا با آن وسیله به نحو شایسته او را عبادت و بندگی نماییم.
🌷🔅🌱اگر توسل را خالق تشریع فرموده پس انجام صحیحش نوعی عبادت و بندگی است.
🌷🔅🌱بت پرستان حجاز هر چند در عبادت بت ها قائل به استقلال نبودند ولی به واقع آنها را در مقام عبودیت شرک و پرستش میکردند مشرکان حجاز بر عبادت بت ها تاکید داشتند و این امر از آیه شریفه وضوحش عیان است ولی متوسل در توسلش به هیچ وجه قصد پرستش وسیله را ندارد .
🌻🔅🌱الزمر : 3 أَلا لِلَّهِ الدِّينُ الْخالِصُ وَ الَّذينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِياءَ ما نَعْبُدُهُمْ إِلاَّ لِيُقَرِّبُونا إِلَى اللَّهِ زُلْفى إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ في ما هُمْ فيهِ يَخْتَلِفُونَ إِنَّ اللَّهَ لا يَهْدي مَنْ هُوَ كاذِبٌ كَفَّارٌ
🌹آگاه باشيد كه دين خالص از آن خداست، و آنها كه غير خدا را اولياى خود قرار دادند و دليلشان اين بود كه: «اينها را نمىپرستيم مگر بخاطر اينكه ما را به خداوند نزديك كنند»، خداوند روز قيامت ميان آنان در آنچه اختلاف داشتند داورى مىكند خداوند آن كس را كه دروغگو و كفرانكننده است هرگز هدايت نمىكند
