باتوجه به حدیثی که از امام جعفر صادق در مورد سرشته شدن این دو گِل مؤمن و کافر بیان می فرمایند، آیا این سرشت ثابت و بلا تغییر است؟

37

سوال(+1)۳۲۷5:
سلام علیکم
جناب استاد در کتاب اصول کافی جلد ۳صفحه ۵
که از امام جعفر صادق در مورد سرشته شدن این دو گِل مؤمن و کافر بیان می فرمایند که هر چه حسن خُلق دردشمنان مامی بینید
از جهت تماس آنها با طینت بهشتی است و ایشان عاقبت به اصل خلقت خود بر میگردند و جهنمی می شوند.
پس این حسن خلق که حتی امروز هم اشخاصی که در کشورهای دیگر با این مردمان غیر مسلمان بر خورد دارند از حسن اخلاق آنها تعریف و تمجیدهامیکنندو بیان می‌دارند که اسلام را در ممالک غیر مسلمان یافتیم آیا به کارشان نخواهد آمد و اهل دوزخ خواهند بود؟پس این حُسن خلق کجا به کارشان خواهد آمد؟
و همین طور انسانهای مؤمن در اثر تماس با دشمنان خدا و اهل بیت علیهم‌السلام در نهایت به طینت اصلی خود باز خواهند گشت و
بهشتی خواهند شد .
حال سوال این است که سعی در ترک گناهان و انجام اعمال خوب و مراقبه داشتن مؤمنین چه معنی و مفهومی دارد ؟چون در نهایت اهل بهشت خواهند شد؟
🌸🌷بسم الله الرحمن الرحیم🌷🌸
#پاسخ(+1)۳۲۷5
🌹سلام علیکم
🌼🌱دقت در آخر حدیث- که متاسفانه بعضی از مترجمان با ترجمه آزاد خطا نموده اند- اینطور است.
وَ لِلَّهِ الْمَشِيئَةُ فِيهِمْ=خواست خدا شامل آنهاست. یعنی، مشیت خدا به هر سه طینت شامل است.
در نسخه بصائر چنین آمده. وَ لِلَّهِ الْمَشِيَّةُ فِيهِمْ جَمِيعاً. یعنی، مشیت الهی شامل همه آنهاست.
پس مومن نباید مغرور شود و کافر نبایستی مایوس گردد و مستضعف نیز به حال استضعاف رها نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.