می خواستم بدانم برای مهار کردن چشم از گناه چه کار باید بکنیم ایا مراقبه چشمها به پاکی ویا ناپاکی قلب مربوط میشود ممنون می شم اگه یه مراقبه یا ذکر ودعای دراین مورد بفرمایید

33

سوال۳۲۷۹ :
استاد بزرگوار می خواستم بدانم برای مهار کردن چشم از گناه چه کار باید بکنیم ایا مراقبه چشمها به پاکی ویا ناپاکی قلب مربوط میشود ممنون می شم اگه یه مراقبه یا ذکر ودعای دراین مورد بفرمایید التماس دعا
🌸🌷بسم الله الرحمن الرحیم🌷🌸
#پاسخ3279
🌹سلام علیکم
🌼🌱 دل، اعضاء و جوارح را تحت تاثیر خود قرار میدهد به واقع عملکرد اعضاء نمایشگر دل آدمی است اگر دل را به باطن آدمی مثال بزنیم، عملکرد اعضاء و جوارح ظهور همان باطن آدمی است.
☘️ نفس و حقیقت آدمی متاثر از ظاهر و باطن او، جوارح و جوانح، اعضاء و دل اوست، به عبارتی ظاهر بر باطن و باطن بر ظاهر آدمی اثر میگذارد.
🌱نیات و منویات از دل نشات می پذیرد و اعضاء و جوارح را برای عملی ساختن آن به فعالیت وا میدارد، همچنین اعضاء و جوارح با عملکرد خود باطن و دل آدمی را برای طراحی منویات و نیات جدید متاثر میسازد، به تبع همه اینها شاکله آدمی تشکیل میگردد.
☘️توجه نماییم که نفس آدمی غیر از دل و روح و جسم آدمی است، اینها به واقع اسباب و اساس نفس آدمی محسوب میگردند.
حدیث منقول از امام صادق علیه السلام از جمله زیباترن محرکات برای کنترل چشم محسوب میگردد.
🌸🔆قالَ الصَّادِقُ ع مَا اغْتَنَمَ أَحَدٌ بِمِثْلِ مَا اغْتَنَمَ بِغَضِّ الْبَصَرِ لِأَنَّ الْبَصَرَ لَا يُغَضُّ عَنْ مَحَارِمِ اللَّهِ تَعَالَى إِلَّا وَ قَدْ سَبَقَ إِلَى قَلْبِهِ مُشَاهَدَةُ الْعَظَمَةِ وَ الْجَلَالِ سُئِلَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع بِمَا ذَا يُسْتَعَانُ عَلَى غَضِّ الْبَصَرِ فَقَالَ ع بِالْخُمُودِ تَحْتَ سُلْطَانِ الْمُطَّلِعِ عَلَى سِرِّكَ وَ الْعَيْنُ جَاسُوسُ الْقَلْبِ وَ بَرِيدُ الْعَقْلِ فَغُضَّ بَصَرَكَ عَمَّا لَا يَلِيقُ بِدِينِكَ وَ يَكْرَهُهُ قَلْبُكَ وَ يُنْكِرُهُ عَقْلُكَ قَالَ النَّبِيُّ ص غُضُّوا أَبْصَارَكُمْ تَرَوُا الْعَجَائِبَ‏ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ يَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ وَ قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ ع لِلْحَوَارِيِّينَ إِيَّاكُمْ وَ النَّظَرَ إِلَى الْمَحْذُورَاتِ فَإِنَّهَا بَذْرُ الشَّهَوَاتِ وَ نَبَاتُ الْفِسْقِ قَالَ يَحْيَى ع الْمَوْتُ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ نَظْرَةٍ بِغَيْرِ وَاجِبٍ وَ قَالَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مَسْعُودٍ لِرَجُلٍ نَظَرَ إِلَى امْرَأَةٍ قَدْ عَادَهَا فِي مَرَضِهَا لَوْ ذَهَبَتْ عَيْنَاكَ لَكَانَ خَيْراً لَكَ مِنْ عِيَادَةِ مَرِيضِكَ وَ لَا تَتَوَفَّرُ عَيْنٌ نَصِيبَهَا مِنْ نَظَرٍ إِلَى مَحْذُورٍ إِلَّا وَ قَدِ انْعَقَدَ عُقْدَةٌ عَلَى قَلْبِهِ مِنَ الْمُنْيَةِ وَ لَا تَنْحَلُّ بِإِحْدَى الْحَالَتَيْنِ إِمَّا بِبُكَاءِ الْحَسْرَةِ وَ النَّدَامَةِ بِتَوْبَةٍ صَادِقَةٍ وَ إِمَّا بِأَخْذِ نَصِيبِهِ مِمَّا تَمَنَّى وَ نَظَرَ إِلَيْهِ فَآخِذُ الْحَظِّ مِنْ غَيْرِ تَوْبَةٍ مَصِيرُهُ إِلَى النَّارِ وَ أَمَّا التَّائِبُ الْبَاكِي بِالْحَسْرَةِ وَ النَّدَامَةِ عَنْ ذَلِكَ فَمَأْوَاهُ الْجَنَّةُ وَ مُنْقَلَبُهُ الرِّضْوَان‏

مصباح الشريعة، ص: 9
🔆🌸 حضرت صادق (ع) فرمود: استفاده و غنيمت نمى‏برد كسى به مانند آنچه از چشم پوشيدن استفاده مى‏كند، زيرا كه چشم از محرمات پوشيده نمى‏شود مگر آنكه جلوه عظمت و جلال پروردگار متعال در قلب مشاهده شود. از حضرت امير المؤمنين (ع) پرسيدند: به چه وسيله استمداد مى‏شود براى موفق شدن به‏ پوشيدن چشم؟ فرمود: به وسيله خضوع و اطمينان پيدا كردن در تحت سلطنت و حكومت كسى كه آگاه است بر باطن تو.
و چشم جاسوس قلب و سفير عقل است، پس چشم خود را بپوشان از آنچه سزاوار دين
تو نيست و از آنچه قلب تو آن را مكروه مى‏دارد و يا عقل انكار مى‏كند.
رسول اكرم (ص) فرمود: چشم از محرمات بپوشانيد تا امور عجيب مشاهده كنيد. و خداوند متعال فرموده است: بگوى به مؤمنين كه چشمهاى خود را بپوشانند و فروج خود را حفظ كنند. و حضرت عيسى (ع) به حواريان خود فرموده است: پرهيز كنيد از نظر به سوى محذورات و آنچه ممنوع شده است، زيرا اين چنين نظر تخم شهوات بوده و فرع و شاخه فسق و فجور است.
حضرت يحيى (ع) فرمود: مرگ بهتر است براى من از نگاهى كه واجب و لازم نباشد. و عبد اللَّه بن مسعود (رضي الله عنه) به مردى كه از زنى عيادت كرده، و به صورت او نگاه كرده بود، گفت: اگر چشمهاى تو از بين مى‏رفت بهتر بود براى تو از عيادت كردن اين مريض.
و چشمى از نگاه كردن به چيز ممنوع و حرام حظ نمى‏برد مگر آنكه گرهى از آرزوهاى مادى و شهوات نفسانى در دل او بسته شود، و اين گره باز نمى‏شود مگر به وسيله يكى از دو حالت: يا به وسيله توبه خالص و گريه حسرت و پشيمانى كامل، و يا به رسيدن به آرزوى خود و به دست آوردن شهوت و خواهش نفسانى.
ر اين صورت اگر در نتيجه موفق به توبه و پشيمانى كامل نشد، به سوى آتش و گرفتارى شديد و عذاب سخت خواهد برگشت. و اما در صورت اول كه توبه و پشيمانى و حسرت و گريه و زارى باشد، برگشت به سوى بهشت و خوشنودى پروردگار متعال خواهد بود.

مصباح الشريعة / ترجمه مصطفوى، متن، ص: 173

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.