سوال۳۲۶۶:
سلام علیکم
جناب استاد در حکمت ۱۱۱ نهج البلاغه بعد از برگشت از جنگ صفین یکی از یاران دوست داشتنی امام از دنیا رفت و امام در این مورد فرمودند اگر کوهی مرا دوست بدارد .در هم فرو میریزد .
چرا باید کسی که امام را دوست می دارد باید فرو بریزد؟؟
منظور از این فرو ریختن چیست؟
🌸🌷بسم الله الرحمن الرحیم🌷🌸
#پاسخ3266
🌹سلام علیکم
🔆🌸لوْ أَحَبَّنِي جَبَلٌ لَتَهَافَت= اگر كوهى مرا دوست دارد خرده خرده از هم فرو ريزد.
🌿🌷تحمل عظمت عشق مولا امیرالمومنین علیه السلام از طاقت جبال خارج است. میان عاشق و معشوق تناسب خاصی وجود دارد. اگر موقعیت طرفین عشق برابر باشد تحمل و تبادل عشق میان آنها سهل و آسان خواهد بود. اما زمانیکه میان عاشق و معشوق کفو مقامی وجود نداشته باشد روابط عشقی آنها متفاوت خواهد بود.
🌷🌿بحر محبت آقا امیر المومنین علیه السلام در کوزه جان جبل موجب خورد شدن آن میگردد.
🌿🌷هر موجود در این عالم بنا به ظرف و ظرفیت خویش از موهبت محبت مولا بهره مند هست. اگر میزان محبت بالا رود وجودشان متلاشی میگردد.
🔆🌷کلام مولا نشان از شعور کوه به مقام ولایی مولا دارد و دوست داشتن در کلام امیر مومنان علیه السلام اشاره به حقیقت و حق محبت مولا اشاره دارد.
🌿همانطوریکه اگر قرآن بر کوه نازل میشد از خشیت الهی متلاشی میشد.
☘️و یا اینکه وقتی امانت الهی به آسمانها و زمین و کوهها عرضه شد ترسیده و از پذیرش آن ابا نمودند.
🌿هبوط سنگ از خشیت الهی جای کوه را در فهم و معرفت مقام ولایت برجسته تر میکند.
🌼🔆الأحزاب : 72 إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمانَةَ عَلَى السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ الْجِبالِ فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَها وَ أَشْفَقْنَ مِنْها وَ حَمَلَهَا الْإِنْسانُ إِنَّهُ كانَ ظَلُوماً جَهُولاً
🔆🌼ما امانت (تعهّد، تكليف، و ولايت الهيّه) را بر آسمانها و زمين و كوهها عرضه داشتيم، آنها از حمل آن سر برتافتند، و از آن هراسيدند امّا انسان آن را بر دوش كشيد او بسيار ظالم و جاهل بود، (چون قدر اين مقام عظيم را نشناخت و به خود ستم كرد)!
🌼🔆الحشر : 21 لَوْ أَنْزَلْنا هذَا الْقُرْآنَ عَلى جَبَلٍ لَرَأَيْتَهُ خاشِعاً مُتَصَدِّعاً مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ وَ تِلْكَ الْأَمْثالُ نَضْرِبُها لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ
🔆🌼اگر اين قرآن را بر كوهى نازل مىكرديم، مىديدى كه در برابر آن خاشع مىشود و از خوف خدا مىشكافد! اينها مثالهايى است كه براى مردم مىزنيم، شايد در آن بينديشيد
🌼🔆البقرة : 74 ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُكُمْ مِنْ بَعْدِ ذلِكَ فَهِيَ كَالْحِجارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً وَ إِنَّ مِنَ الْحِجارَةِ لَما يَتَفَجَّرُ مِنْهُ الْأَنْهارُ وَ إِنَّ مِنْها لَما يَشَّقَّقُ فَيَخْرُجُ مِنْهُ الْماءُ وَ إِنَّ مِنْها لَما يَهْبِطُ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ
🔆🌼سپس دلهاى شما بعد از اين واقعه سخت شد همچون سنگ، يا سختتر! چرا كه پارهاى از سنگها مىشكافد، و از آن نهرها جارى مىشود و پارهاى از آنها شكاف برمىدارد، و آب از آن تراوش مىكند و پارهاى از خوف خدا (از فراز كوه) به زير مىافتد (اما دلهاى شما، نه از خوف خدا مىتپد، و نه سرچشمه علم و دانش و عواطف انسانى است!) و خداوند از اعمال شما غافل نيست.
🌸لطیفه و حسن کلام🌸
☘️🔆 و إِنَّ مِنْها يَعْنِي مِنَ الْحِجَارَةِ لَما يَهْبِطُ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ
إِذَا أَقْسَمَ عَلَيْهَا بِاسْمِ اللَّهِ وَ بِأَسْمَاءِ أَوْلِيَائِهِ مُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍّ وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ وَ الطَّيِّبِينَ مِنْ آلِهِمْ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِم
بحار الأنوار (ط – بيروت)، ج67، ص: 163
🔆☘️و إِنَّ مِنْها لَما يَهْبِطُ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ
بعضى از اين سنگها فرود مىآيد از خشيت خدا وقتى آنها را قسم به خدا و به اسماء اولياء خدا محمد و على و فاطمه و حسن و حسين و اولاد پاكش عليهم السلام بدهند
