آیا حديث قدسي : من طلبني وجدني ومن وجدني …. به وادی های عرفانی مطرح شده ی عطار ارتباطی دارد؟

سوال 176:
آیا حديث قدسي زیر : من طلبني وجدني ومن وجدني عرفني و من عرفني عشقني ومن عشقني عشقة و من عشقة قتلة و من قلتة فانا دية
به وادي هاي هاي عطار مربوط است؟
پاسخ استاد علی ساعی به سوال شماره 176 : چنین حدیثی در هیچ یک از منابع حدیثی یافت نشده، نظر غالب بر جعلی بودن آن است و انتساب حدیث مذکور به ذات قدسی بهتان بزرگی است، شبیه آن طی حدیث مرسلی در مسترک وسائل و بحار چنین آمده:
🌻🌱 و فِيهِ، مُرْسَلًا أَنَّ اللَّهَ تَعَالَى قَالَ مَنْ دَعَانِي أَجَبْتُهُ وَ مَنْ سَأَلَنِي أَعْطَيْتُهُ وَ مَنْ أَعْطَانِي شَكَرْتُهُ وَ مَنْ عَصَانِي سَتَرْتُهُ وَ مَنْ قَصَدَنِي أَبْقَيْتُهُ وَ مَنْ عَرَفَنِي خَيَّرْتُهُ وَ مَنْ أَحَبَّنِي ابْتَلَيْتُهُ وَ مَنْ أَحْبَبْتُهُ قَتَلْتُهُ وَ مَنْ قَتَلْتُهُ فَعَلَيَّ دِيَتُهُ وَ مَنْ عَلَيَّ دِيَتُهُ فَأَنَا دِيَتُه‏
مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، ج‏18، ص: 419

💧🌱هر كس مرا بخواند اجابت كنم، و هر كس از من چيزى بخواهد به او عطا كنم، و هر كس كه در راه من احسان كند، تشكّر كنم، و آنكه مرا معصيت كند، پرده پوشى كنم، و هر كس به جانب من بيايد او را ثابت قدم بدارم و هر كس مرا بشناسد او را براى كارهاى پسنديده برگزينم و هر كه مرا دوست بدارد او را به (بلا) مبتلى كنم و هر آنكه را من دوستش داشته باشم او را مىكشم (توفيق شهادت در راه خود به او نصيب كنم) و هر كه را من بكشم ديه او را به عهده مىگيرم و ديه هر كس كه به عهده من باشد، پس من دیه او هستم.
🌟🌱«او را میکشم» را چنین میتوانیم توجیه نماییم که «به او نعمت کشته شدن در راه خودم را تقدیر میکنم، راه شهادت را برای او هموار و شهید شدن را برایش قضا و امضاء میکنم و او را از هر چه غیر خود جدایش میکنم و تنها به خودم اختصاصش میدهم، وجودش را مجرد مجردش میسازم، خالص خالص اش مینمایم، ناب ناب اش میکنم!
🌟🌱«دیه او میشوم » را میتوان چنین توجیه نمود!
🌟🌱شهید چنان در نظرم باارزش میشود که چیزی را بهای جان او قرار نمیدهم، جان او را به خود اختصاص میدهم و او را از برگزیدگانم قرار میدهم، قدر و قیمت را از جانش برمیدارم و به فوق بها میرسانمش!

🌻🌱مسَكِّنُ الْفُؤَادِ، لِلشَّهِيدِ الثَّانِي رَفَعَ اللَّهُ مَقَامَهُ فِي أَخْبَارِ دَاوُدَ علیه السلام:
يَا دَاوُدُ أَبْلِغْ أَهْلَ أَرْضِي أَنِّي حَبِيبُ مَنْ أَحَبَّنِي وَ جَلِيسُ مَنْ جَالَسَنِي وَ مُونِسٌ لِمَنْ أَنِسَ بِذِكْرِي وَ صَاحِبٌ لِمَنْ صَاحَبَنِي وَ مُخْتَارٌ لِمَنِ اخْتَارَنِي وَ مُطِيعٌ لِمَنْ أَطَاعَنِي مَا أَحَبَّنِي أَحَدٌ أَعْلَمُ ذَلِكَ يَقِيناً مِنْ قَلْبِهِ إِلَّا قَبِلْتُهُ لِنَفْسِي وَ أَحْبَبْتُهُ حُبّاً لَا يَتَقَدَّمُهُ أَحَدٌ مِنْ خَلْقِي مَنْ طَلَبَنِي بِالْحَقِّ وَجَدَنِي وَ مَنْ طَلَبَ غَيْرِي لَمْ يَجِدْنِي فَارْفُضُوا يَا أَهْلَ الْأَرْضِ مَا أَنْتُمْ عَلَيْهِ مِنْ غُرُورِهَا وَ هَلُمُّوا إِلَى كَرَامَتِي وَ مُصَاحَبَتِي وَ مُجَالَسَتِي وَ مُؤَانَسَتِي وَ آنِسُونِي أُؤَانِسْكُمْ وَ أُسَارِعْ إِلَى مَحَبَّتِكُمْ وَ …
بحار الأنوار (ط – بيروت)، ج‏67، ص: 26
💧🌱اى داوود ! به اهل زمينِ من خبر ده كه من ، دوستدار كسى هستم كه دوستم بدارد ، و همنشينِ كسى هستم كه با من، همنشينى كند ، و مونس كسى هستم كه با ياد من ، انس گيرد ، و همراه كسى هستم كه با من، همراهى كند. برگزيننده كسى‏هستم كه مرا برگزيند ، و مطيع كسى هستم كه از من، اطاعت كند .
هر كه به يقين بدانم كه دوستم مى‏دارد ، او را مى‏پذيرم‏و چنان دوستش خواهم داشت كه هيچ يك از خلقم بر او پيشى نخواهند گرفت. هر كه مرا به حق بجويد ، مرا خواهد يافت و هر كه جز مرا بجويد ، مرا نخواهد يافت. اى زمينيان! اين غرورى را كه برآنيد ترك كنيد و به سوى كرامت ، مصاحبت ، همنشينى و همدمى من بشتابيد و با من انس گيريد ، تا با شما انس گيرم و به دوستى شما بشتابم.)