سوال2597:
⁉️تحلیل تدبر (205)
💠 لحظه ای تدبر (205)
🔶 إنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ [مائده/55]
✔️ ولی شما خدا و رسول و مومنانی هستند که نماز برپامی دارند و در حال رکوع زکات می دهند.
✅ اگر مراد از راکعون دوازده امامند :
1. جز امام علی سایر ائمه در حال رکوع زکات نداده اند.
2. امام مهدی چطور ولی مردم زمان پیامبر است؟ (مرجع ضمیر کم موجودین بوده)
3. برای تطبیق در طول زمان من مناسب است نه الذین که ظهور در عام استغراقی دارد نه بدلی.
🌸🔆🌷بسم الله الرحمن الرحیم🌷🔆🌸
#پاسخ2597
🍀🔅🌷علیکم السلام🌷🔅🍀
🌷🔅🌱در ایتاء زکات آقا علی امیرالمومنین علیه السلام به حال رکوع هیچ تردیدی وجود ندارد!
همچنین میدانیم واقعه درخواست سائل از آقا امیر مومنان ع نوعی آزمون و نوعی برنامه خاص الهی برای معارفه حضرت بعنوان ولیّ خدا بوده است!
آمدن ضمیر جمع حکایت از این امر و حقیقت را میرساند که این واقعه و آزمون در مورد اولیاء دیگر الهی تکرار خواهد شد! که نشانی از نشانگان های حضرات از باب ولایت میباشد!
🌷🔅🌱همانطوریکه ولایت ولیّ خدا به ولایت خدا منتهی میشود، یعنی خدا ولایت خود را چه بی واسطه و چه با واسطه اولیائش بر خلایق اعمال میفرماید، ولایت اولیاء حاضر در زمان خود ثابت و ولایت اولیاء غیر حاضر به زمان حضور ثابت خواهد بود هر چند که ایمان و باور تایید و قبول آن ضروری دین خواهد بود!
🌷🔅🌱عام بدلی در حوزه اطاعت و تبعیت از اولیاء جایگاهی ندارد، چرا که ولایت رسول ص و تک تک اولیاء الله تعریف خاص خود را داشته و بدون هیچ بدلی مطاع است!
🌷🔅❗️این حدیث مبارک را در تفسیر آیه مبارک کتاب دلتان قرار دهید❗️🔅🌷
🌸🔅🌱 عنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا «5»- قَالَ إِنَّمَا يَعْنِي أَوْلَى بِكُمْ أَحَقُّ بِكُمْ وَ بِأُمُورِكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ وَ أَمْوَالِكُمْ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا يَعْنِي عَلِيّاً وَ أَوْلَادَهُ الْأَئِمَّةَ ع إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ- ثُمَّ وَصَفَهُمُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَقَالَ الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ وَ كَانَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع فِي صَلَاةِ الظُّهْرِ وَ قَدْ صَلَّى رَكْعَتَيْنِ وَ هُوَ رَاكِعٌ وَ عَلَيْهِ حُلَّةٌ قِيمَتُهَا أَلْفُ دِينَارٍ وَ كَانَ النَّبِيُّ ص كَسَاهُ إِيَّاهَا وَ كَانَ النَّجَاشِيُّ أَهْدَاهَا لَهُ فَجَاءَ سَائِلٌ فَقَالَ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَلِيَّ اللَّهِ- وَ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ تَصَدَّقْ عَلَى مِسْكِينٍ فَطَرَحَ الْحُلَّةَ إِلَيْهِ وَ أَوْمَأَ بِيَدِهِ إِلَيْهِ أَنِ احْمِلْهَا فَأَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِيهِ هَذِهِ الْآيَةَ وَ صَيَّرَ نِعْمَةَ أَوْلَادِهِ بِنِعْمَتِهِ وَ كُلُّ مَنْ بَلَغَ مِنْ أَوْلَادِهِ مَبْلَغَ الْإِمَامَةِ يَكُونُ بِهَذِهِ النِّعْمَةِ مِثْلَهُ فَيَتَصَدَّقُونَ وَ هُمْ رَاكِعُونَ وَ السَّائِلُ الَّذِي سَأَلَ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ع مِنَ الْمَلَائِكَةِ وَ الَّذِينَ يَسْأَلُونَ الْأَئِمَّةَ مِنْ أَوْلَادِهِ يَكُونُونَ مِنَ الْمَلَائِكَةِ.
وسائل الشيعة، ج9، ص: 477
🌼🔅امام عاليمقام عليه الصلاة و السلام در تفسير اين آيه فرمودند كه: جزين نيست كه ميخواهد خداى تعالى از ولى افعل التفضيل را كه آن اولى است و معنى آيه بنا برين چنين ميشود كه سزاوارتر بشما و بكارهاى شما از نفس شما و بمالهاى شما خداى تعالى است و رسول او و جمعى كه ايمان آوردند امام گفت: ميخواهد خداى تعالى به «الذين آمنوا» على و اولاد او را كه امامان امت پيغمبر اويند تا روز قيامت، بعد از اين توصيف و بيان كرده حق سبحانه و تعالى على و اولاد او را در تتمه آيه به اين روش كه آن على و اولاد او جمعىاند كه بر پا ميدارند نماز را و ميدهند زكاة را بر حالى كه ايشان ركوع كنندگانند، و بود امير المؤمنين در نماز ظهر و بتحقيق گزارده بود دو ركعت نماز را و او راكع بود و در بر او حلهاى بود يعنى جامهاى بود آستردار كه قيمت آن هزار دينار طلا ميشد و حضرت رسالت پناه صلى اللَّه عليه و آله آن جامه را باو عطا كرده بود و نجاشى پادشاه حبشه آن را بطريق هديه بحضرت فرستاده بود پس آمد درين هنگام سائلى و گفت: رحمت خداى تعالى بر تو باد أى حاكم خداى تعالى در خلايق بعد از رسول او و نزديكتر بمؤمنان از نفس ايشان، تصدق كن بر مسكينى، بعد ازين سؤال امير المؤمنين عليه السّلام انداخت آن حله را بسوى آن مسكين و اشارت كرد بدست خود بجانب سائل كه بردار آن را، پس نازل گردانيد خداى تعالى در حق على عليه السّلام اين آيه را و گردانيد خداى تعالى يعنى حاضر ساخت در أذهان امت رسول صلى اللَّه عليه و آله نعمت دادن أولاد او سائلان را كه هنوز اثرى از آن ظاهر نشده بود بسبب نعمت دادن او، پس هر كه رسد از أولاد او بمرتبه امامت ميباشد باين نعمت مثل أمير المؤمنين در دخول تحت اين آيه، پس تصدق ميكنند بر حالى كه راكع باشند، و سائلى كه سؤال كرد أمير المؤمنين را از ملائكه بود و جمعى كه سؤال ميكنند ائمه را از اولاد او ميباشند از ملائكه.
تفسير شريف لاهيجي، ج1، ص: 671
